The Hidden Goddess

Chapter 11

Four pa lang ng madaling araw ay nag-ayos na ko dahil mamayang five ang alis namin. Suot ang white fur cloak, kinuha ko ang dalawang bag at lumabas na ng room.

Pagkalabas ko ng room ay sakto rin ang paglabas ni Tober, nakasuot rin siya ng fur cloak pero kulay itim ang kanya, isang bag lang ang dinala niya dahil yun lang naman ang nakita kong hawak niya. Naglakad na ko sa hallway at nakasunod naman siya sakin.

Tahimik lang kaming naglalakad nang bigla niyang kunin ang isang bag ko. "Hey, give me my bag." I demanded. "You're welcome." he said and walked ahead of me.

Wala na kong nagawa kaya hinayaan ko na lang siyang buhatin ang bag ko at sumunod sakanya.

Kaming dalawa pa lang ang nasa labas kaya umupo muna ako sa may harap ng fountain at naghintay. Maya maya lang ay dumating na rin si Richard kasama si Mardy.

"Ang aga niyo namang dalawa hindi niyo man lang ako hinintay." sabi ni Mardy.

"You're so noisy." reklamo ni Tober.

"Grabe ka naman sakin pre, buti hindi nakasama si Layne. Baka makawawa lang ako sainyong dalawa." sagot niya.

"Hi Josephine! You're early." masiglang bati sakin ni Richard.

"Hindi lang talaga ako nakatulog."

"Why? Are you worried about what will happen in our mission?"

"Sort of."

"Don't worry Josephine I'm here_" he patted my shoulder. "I will protect you no matter what." he said seriously and I smiled at him.

Dumating na rin ang tatlo naming mga kasama kaya nagsimula na kaming naglakad palabas ng Winterhold.

***

Apat na oras na ang nakalipas nang magsimula kaming maglakad pero nandito parin kami sa gubat. Ngayon lang ako naglakad ng ganito kalayo sa buong buhay ko, mahirap pero masaya dahil sa kakulitan ni Mardy, may silbi rin pala yung mga kakulitan niya pag dating sa ganitong bagay dahil nalilibang ka habang naglalakad.

"I'm so tired, masakit na ang mga paa ko." reklamo ng kasama naming babae na galing sa Manticore House.

She has this red hair, seductive face and body. Na sa unang tingin mo pa lang ay talagang maakit kana.

"Gusto mo buhatin kita?" pagprisinta ng kasama naming lalaki na galing naman sa Pegasus House.

Hindi niya pinansin ito at lumapit kay Tober.

"Hi! I'm Juvia, you're Tober right? Can you please carry me?" maarte niyang sabi at hinawakan ito sa pisngi.

Ang akala ko ay gagawin niya ang sinabi ni Juvia pero hindi niya ito pinansin at nagpatuloy lang sa paglalakad.

"Hey." pagkuha ng atensyon sakin ni Richard. "Do you want me to carry your bag?" tumigil siya sa paglalakad at humarap sakin.

"No, thanks. I can handle it." I said.

"No you're not. Look, I know you're already tired of walking. Please let me carry your bag just for now." he insisted and took my bag.

Wala na kong nagawa kaya hinayaan ko na lang siya.

After three hours:

"I'm hungry." reklamo nanaman ni Juvia.

Grrrruuuuu....