The Hidden Goddess

Chapter 19

"Josephine wake up!"

"Please wake up Miss Get Lost!"

"Wake up princess!"

Nagising ako dahil sa ingay at pagtapik sa pisngi ko. Nakasandal ako sa dibdib ni Tober at nasa harapan ko naman si Richard at Jester.

"Thank goodness you're awake." they said in chorus.

"What happened?" I asked.

"Josephine, you were in deep sleep within 24 hours, and also you froze this carriage." kalmadong paliwanag ni Richard.

Wait what?

Agad kong pinagmasdan ang paligid at ngayon ko lang napansin na balot sa yelo ang buong loob ng karwahe.

"Did I do this?" hindi ko makapaniwalang tanong.

"Certainly, and Tober got wounded because of your ice." sagot ni Jester.

Agad akong bumangon at tinignan ang sugat ni Tober. May mga konting sugat siya sa braso, may konting piraso rin ng ice sa damit niya.

"I'm so sorry, I didn't mean to do that." pagsosorry ko sakanya.

"No it's ok, I understand." sabi niya habang hawak hawak ang pisngi ko.

"I'm really sorry." pag uulit ko. Naiiyak na ko.

Nanlaki ang mata ko ng maramdaman ko ang labi niya sa noo ko.

"It's alright." sabi niya sakin ng nakangiti kaya nginitian ko rin siya.

"Just wondering, how did that happen? Base on what I've read on your personal info you have water ability and not ice." nagtatakang sabi ni Jester sakin.

Nagkatinginan kaming tatlo dahil sa sinabi niya.

"A-ahm about that, well_" hinawakan ko ang balikat ni Richard as a sign na ako na ang magsasabi.

"I have two abilities. But I can't control the other one." paliwanag ko.

"But from what I've known, Khiodis is the only one who controls ice, does it mean you're a_." sabi ni Jester na nagtataka pero agad ko ring pinutol ang sinabi niya.

"Y-yes they are, but I'm n-not one of them." pagsisinungaling ko.

Tinignan ako ni Richard at Tober dahil sa sinabi ko.

Sorry pero kailangan kong magsinungaling.

Jester sighed in relief.

"We're here, let's go." sabi niya samin at nauna ng bumaba.

Sumunod na bumaba si Richard at si Tober para maalalayan akong bumaba. Hinawakan nila ang magkabilaang kamay ko pababa ng karwahe.

"Thank you." sabi ko sakanilang dalawa at ginantihan naman nila ako ng ngiti.

Jester whistled to call the Thunderbird, the sky became dark and thunder rumbles then there comes a big bird with two pairs of wings in its back flying towards us.

The Thunderbird landed in front of us, well actually it landed in front of Tober.

"Mikey, I miss you buddy." malambing na sabi niya sa Thunderbird habang hinahaplos ang balahibo nito. Kitang kita mo talaga ang saya at pagkamiss sa mukha niya.

Mikey? He knew this thing?

"Oh I forgot to tell you that Mikey is the pet of Tober." paliwanag samin ni Jester at inakbayan si Tober. Tinignan siya nito ng masama at tinanggal ang pagkakaakbay sakanya.

"Let's go, there's no time to waste." sabi ni Tober at nauna nang sumakay sa likod ng alaga.

"Let me lift you up." sabi ni Richard nang nakangiti, tumango ako bilang sagot. Hinawakan niya ang makabilaang baywang ko at ibinuhat ako papunta sa likod ng Thunderbird. Hinawakan naman ni Tober ang braso ko upang maalalayan ako, sa harap ako nakapwesto at sa likod ko naman si Tober, sunod naman sakanya si Richard at nasa dulo si Jester. Then after that lumipad na kami sa ere, halos malipad ang mga dahon dahil sa lakas ng pagaspas ng pakpak ni Mikey.