De wolvenmeester

hoofdstuk 2

Na een paar dagen komen we aan in Jenava. Ik twijfel of ik de grens over moet stappen. Ik ben nog nooit ergens geweest behalve kanta-tibo. Maar ja daar was het niet al te prettig ofzo. Yasmine en Sarah lopen door, niet wetende dat ik hier nog sta. Ik besluit dat ik geen keus meer heb en loopt snel over de grens. Als ik kijk naar de wolven zie ik dat hun ook twijfelen. Behalve Lili en loeka. Die springen van hun moeders ruggen af en rennen naar me toe. Nu alleen de andere nog. Ik ga op me hurken zitten en steek me hand naar de wolven toe. " Kom maar. Het is veilig" zeg ik. Het heeft nut. Kai en rakker komen nu ook. Ik ga weer staan. Lara en Evy hebben nu geen keus. Ze lopen nu ook naar me toe. Ik kijk naar Sarah en Yasmine die ondertussen gestopt zijn en naar me kijken. Ze staren naar me. Zijn ze onder de indruk? Van wat? Ze dachten zeker dat ik niet mee ging. Althans dat denk ik. Ik loopt naar hun toe. Zij beginnen nu ook verder te lopen.

We komen een paar soldaten tegen. De meeste kijken mij strak aan. Ik moet mijn moeite doen om me lach in te houden. Het is geniaal. Je ziet het niet elke dag. Een jenavaan met wolven die uit kanta-tibo komt. Sarah maakt een praatje met een van de soldaten terwijl Yasmine naar me toekomt. "Hoe heet je eigenlijk? Je weet onze namen wel maar ik die van jou niet." Zegt ze. "Mijn naam is Scott." "Scott, dat is de naam van de verloren-" nog voor ze haar zin kon afmaken trekt Sarah haar mee. Ik loop maar achter hun aan. Wat kan ik anders. Eigenlijk best veel... Maar goed. Zij hebben me hier heen gebracht. Dan krijg ik van hun ook wel een huis. Denk ik. Dus nu ben ik hun stalker.

We komen aan bij. Eh ja. Ik heb geen idee hoe dit heet. Maar het is een gigantisch gebouw. Terwijl ik rondkijk zie ik iemand op een troon zitten. Met een kroon. Is dat de koning. Ik heb hem nog nooit eerder gezien. Wel van gehoord. Hoe heet hij ook alweer? Ce... Ce "koning Cemal, we hebben de informatie die u zocht niet kunnen vinden. Wat we wel hebben is dit, joch" zegt Sarah. O ja Cemal. Zo heet hij. Wacht welke informatie moesten zij vinden dan? En joch? Bedankt zeg. "Hij is een jenavaan dus hij hoort hier." Zegt Yasmine. Cemal staat op en loopt naar me toe. Ik kijk hem strak aan. Cemal pakt me kin vast en kijkt naar me. Op een of andere manier voelt het alsof ik heb al jaren ken. Flauwekul. Ik ben een zwerver en hij een koning. Dus we kunnen elkaar nooit ontmoet hebben. We blijven elkaar aankijken tot Yasmine zegt: "ik vroeg me af of hij hier kon blijven. We hebben hem en zijn wolven gevonden in kanta-tibo." Cemal kijkt even naar Yasmine en dan weer naar mij. "En hoe heet jij?" Vraagt hij. "Zijn naam is-" begint Yasmine. "HIJ KAN ZELF PRATEN!" schreeuwt cemal. "Hoe heet je jochie?" Vraagt hij nog eens. "Scott" antwoord ik kortaf. Cemal kijkt me geschokt aan. Wat heb ik nu weer gedaan? "Scott? Onmogelijk! ben jij het echt?" Zegt cemal en hij pakt me kin weer vast. Heb ik iets gemist? Dit is de eerste keer dat ik heb ontmoet. En hij?

Cemal trekt me mee naar een kamer. We hebben al een tijd gelopen en zijn nu b "Dit is jou kamer. Nou zeg eens waar je vandaan komt." Beveelt hij. Ik kijk even om me heen. Wacht!? Waar zijn de wolven?! "Waar zijn de wolven?" Vraag ik. "Die wolven staan buiten. Maar jij blijft hier! Ik wil antwoord!" Schreeuwt cemal "Ik ga eerst naar de wolven!" Schreeuw ik terug. "JIJ BLIJFT HIER" tijdens de schreeuw van cemal probeer ik lang hem de kamer uit te lopen. Helaas mislukt dat. Cemal pakt me vast en duwt me op het bed. "Laat me naar de wolven gaan!!" Schreeuw ik. "Nee je blijft hier!!!" Schreeuwt cemal terug. Hij stormt de kamer uit en ramt de deur dicht. Lekker dan dit. Ik kijk rond naar mijn nieuwe woonplaats. Ik moet zeggen dat dit echt veel beter is dan mijn oude slaapplaats. Ik ga liggen op het bed. Man dit is zacht! Ik kan hier voor eeuwig blijven liggen. Maar ja. Ik sta op en loop naar de deur. Wat ik ook probeer hij gaat niet open "godverdomme laat me eruit!!" Schreeuw ik. *zucht* ik ga weer op het bed liggen. Ik dacht dat ik die koppigheid kwijt was. Ja vroeger had ik daar nog wel last van. Maar als je steelt moet je niet koppig zijn. Dat werkt in je nadeel. Door dat moest ik iedereen die me tegen zat in elkaar slaan. Evy en de rest hebben me dat afgeleerd. Maar nu is het terug. Door die koning. Ik heb nog steeds het gevoel dat we elkaar kennen. Zal vast niet zijn. Ik bedoel hoe kunnen wij elkaar kennen. Dat is onlogisch.

Ik zit hier al een uur en verveel me dood. Soms hoor ik voetstappen aan de andere kant van de deur. Niet dat ze open doen als ik ga schreeuwen. Verschrikkelijk dit. Ik was toch liever in kanta-tibo gebleven. Ik schop nog eens tegen de deur aan. Geen antwoord van de andere kant. Helaas. Ik ga tegen de deur aan zitten en leun met mijn hoofd tegen de deur.

Weer even later hoor ik weer voetstappen. Maar ze lopen niet door. Iemand doet me deur open en ik val naar achter. Ik verwacht cemal te zien maar dat is hem niet. "Gaat het jongen" vraagt hij. "Waarom zou het niet gaan" zeg ik terwijl ik op sta. "Mijn naam is Dennis, ik ben de raadgever." (Ik weet dat hij in de echte kingdom dood is.. maar ik mag hem dus laten we dat lekker zitten😂) "de raadgever?" Vraag ik. Ja ik loop een beetje achter. KAN IK NIKS AAN DOEN. "Ja, de raadgever. Kom je mee koning cemal wacht op je in de troonzaal" zegt hij. Wacht is de troonzaal dat gebouw waar ik hem ontmoette. Vast wel. Dennis loopt naar de troonzaal en ik volg hem maar. Wat wilt cemal nu?

🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺
Bedankt voor het lezen van dit hoofdstuk!! Zeg alsjeblieft wat je ervan vind. En wat ik kan doen om te te verbeteren. Tot het volgende hoofdstuk.