හවස හතර වෙද්දි අසේලි විහාරත් එක්ක කලුතර බෝධිය ලගට වෙලා මග බල බල හිටියේ ආදිත්‍ය අවිශ්කව එක්කගෙන එනකම්.
"කෝ අනේ තාම නෑනේ" විහාරා කිව්වේ අසේලිගේ උරහිස උඩින් එබිලා බලන ගමන්.කොහොමත් අසේලි විහාරාට වඩා ටිකක් උසයි.
"ඒවි ඒවි.ටිකක් ඉවසලා ඉන්නෝකෝ" අසේලි කිව්වේ පාර දිහා බලාගෙනමයි.
"ඇත්තට කොහොමද උඹ අවිශ්කට කතා කරේ" විහාරා මේ අසේලිගෙන් මේ ප්‍රශ්නේ අහන්නේ සිය වෙනි වතාවට.
"ඒකෙන් ඔයාට වැඩක් නෑනේ සත්තලන්.ඔයාගේ වැඩේ කෙරෙනෝනේ.එච්චරයිනේ වෙන්න ඕනේ" අසේලි කිව්වේ විහාරාගේ ඉණ වටේට අතකුත් දාගන්න ගමන්.
"මේ මේ අත ගනින්.වෙලාවකට මට හිතෙනෝ උඹ මට ලව් ද කියලා" විහාරා කියද්දි අසේලිට හිනා ගියා.
"ඒ මොකෝ"
"නෑ ඉතින් ඇගේ එල්ලෙන හැටියට.කොල්ලෙක් ඉන්න කාලෙක කොල්ලට ඉන්න දෙන එකක් නෑ"
"නැතුව ඉතින්.කොල්ලෙක් ඉන්න ඕනේ ඒකටනේ බං.අතින්වත් අල්ලන්නේ නැතුව යාරයක් දුරින් වාඩි වෙලා යන ඉන්දියන් නාට්‍ය වල කොල්ලෝ නම් මට එපා"අසේලිගේ කතාවට දෙන්නටම හිනා ගියා.
එතකොටම තමයි අසේලිට එයාගේ දුරකථනට නාද වෙන සද්දේ ඇහුනේ.
"අහ් මෙන්න කතා කරනවා" එහෙම කියපු අසේලි දුරකථනය කනෙන් තියාගත්තේ විහාරා දුරකථනයට එබෙද්දිමයි.ඒ කතා කරන්නේ ආදිත්‍ය කියලා විහාරා දැනගන්නවට අසේලි කැමති වුනේ නෑ.
"හෙලෝ"
"හෙලෝ, කොහෙද ඉන්නේ?" ආදිත්‍ය උත්තර දුන්නේ හෙමීට
"බෝධිය ලග.ආවද ඔයාලා ?"
"ඔව්...ඔහොම එන්නකෝ ඇතුළට.අපි ඇතුළේ ඉන්නේ"
"හා හා" එහෙම කියලා දුරකථනය විසන්ධි කරපු අසේලි විහාරා දිහා බැලුවා.
"යමු" අසේලි එහෙම කිව්වම විහාරා අසේලිගේ අතින් අල්ලගත්තා.
"අනේ මට බයයි බං"
"ඒ මොකටද?"
"මට බැන්නොත් එහෙම"
"මේ පන්සලක් මෝඩියේ.පන්සලේදි ඔයාට බනින්න තරම් අවිශ්ක නරක කොල්ලෙක් නෙවෙයිනේ" අසේලි කියද්දි විහාරා හිනා වුනා.
YOU ARE READING
මන්දාරම් අහස යට (Completed)
Teen Fictionඅතීතයත් වර්තමානයත් අතර සිරවූ තරුණයෙක්.. සැබෑවත් සිහිනයත් මැද අතරමං වූ තරුණියක්... ආදරයත් ආකර්ශනයත් පටලවාගත් තරුණියක්... සිත් දෙකක් අතරට මැදිවූ අතීතයක්... මන්දාරම් අහස යට ගොඩනැගූ ප්‍රේමයක්...❤️ එන්න....අපි මන්දාරම් අහස යට ආදරේ විදිමු... ❤️
