මන්දාරම් අහස යට (Completed)

තිස් දෙවන කොටස

 .

දුම්රිය නුවරට ලගා වෙද්දි දවල් 2ටත් කිට්ටුයි.කට්ටිය බෑග් ටිකත් අරගෙන කඩිමුඩියේ බැස්සා.

"කෝ ඔක්කොම බැස්සද?" මිගාර කට්ටියව ගනන් කරන්න පටන් ගත්තා.මිගාරගේ ගම නුවර නිසා මිගාර තමන්ට මේ ගමනේ වගකීම පවරගෙන තිබුනා.

"ආදි හරි,අවියා ඉන්නවා,දෙනුවන් හරි,ජනිශ හරි,ජිවක හරි,කල්ප හරි,සෙනෙශ් හරි.කෝ කෙල්ලෝ ටික" මිගාර වටේට හැරි හැරි බලනවා.

"අපි හරි..විහාරා ඉන්නවා.නෙහාරා ඉන්නවා.මල්කි ඉන්නවා,අමායා ඉන්නවා.මාත් ඉන්නවා" අසේලි කිව්වේ ගෑනු ලමයි දිහා බලන ගමන්.

"ආ...ඔයත් ඉන්නවද?...අන්න ඒකයි පොඩි අවුලකට තියෙන්නේ" සෙනේශ් කටත් ඇද කරලා කියද්දි අසේලි සෙනේශ්ට රැව්වා.

කට්ටියත් එක්ක බඩුත් අරගෙන එලියට යන්න පිටත් වුනා.නුවර දුම්රිය ස්ථානයේ පිටවීම් දොරටුව ලග හිටපු කෙනා දැකලා අසේලිගේ මූණ අදුරු වුනෙත් ආදිත්‍ය ගේ මූණ එලිය වුනෙත් එකම වෙලාවේ.

"ආවා නේද? මං ඒත් හිතුවා අපට බලන් ඉන්න වේවිද කියලා" ආදිත්‍ය එතනට ගිහින් දේදුණු ගෙන් ඇහුවේ හොදට හිනා වෙන ගමන්.

"මේ දැන් ආවේ.ට්‍රේන් එක පරක්කු වුනානේ.නැත්තම් ඔයාලට ඉන්න වෙනවා තමයි" දේදුණු කිව්වේ ඇවිත් ඉන්න අය දිහාත් බලන ගමන්.

"එන්න යමු මං අදුන්වලා දෙන්නම්" ආදිත්‍ය එහෙම කියලා කට්ටිය ලගට ගියේ දේදුණු එක්කමයි.

"මේ මගේ නංගි කෙනෙක්.දේදුණු" ආදිත්‍ය දේදුණු ව කට්ටියට අදුන්වලා දුන්නා.

"මේ ඉන්නේ මිගාර.ජනිශ,මිගාරගේ මල්ලි දෙනුවන්,ක්‍රිශාන්ගේ  මල්ලි සෙනේශ්,මේ ජිවක,මේ කල්ප.එතකොට මූ නම් ඔයා දන්නවනේ " ආදිත්‍ය අවිශ්කව පෙන්නන ගමන් කිව්වා.