මන්දාරම් අහස යට (Completed)

විසි හත් වන කොටස

තමන් මෙච්චර කල් හොයපු පොඩි කාලේ යාලුවා දේදුණු කියලා කියද්දි ආදිත්‍යට දැනුනේ ලොකු පුදුමයක් වගේම සතුටක්.

"ඒ කොහොමද ඔයා හරියටම එහෙම කියන්නේ" ආදිත්‍ය ඇහුවේ මේ කතාව ස්ථිර කරගන්න අදහසින්

"මං අපේ පොඩි අයියාගෙන් ඇහුවා පොඩි කාලේ මං සෙල්ලම් කරපු ගෙවල් ලග පිරිමි ලමයෙක් හිටියද කියලා.ඔයා කිව්වනේ අපේ ගෙවල් ලග හිටියේ කියලා"

"ඉතින් අයියා මොකද කිව්වේ"

"හිටියා කිව්වා එහෙම බෝයි කෙනෙක් ගෙවල් ලග.අයියාට වඩා අවුරුද්දක් බාලයි කිව්වා.අයියා ඉස්කෝලේ ගිහින් ඉන්නකොට මං සෙල්ලම් කරේ එයා එක්කලු"

"අයියගේ වයස කීයද දැන්"

" අයියට දැන් 25යි"

"අහ්...එතකොට ඒ බෝයිට පස්සේ මොකද වෙලා තියෙන්නේ"

"ඒක අයියා දන්නේ නෑ.කාලයක් සෙල්ලම් කරා මතකලු මාත් එක්ක.ඒ කාලේ අයියා මට කැමති නෑනේ.ඒ නිසා එයාට ගානක් නැතුව ඇති"

"ම්ම්ම්...ඒකත් එහෙමද"

"එහෙම තමයි අයියා කිව්වේ නම්"

"මට බැරි වෙයිද අයියට කතා කරන්න"

"අපෝ මේ පිස්සුද? හිතන්නවත් එපා.මං මේ අහපු ටිකටත් එයාට හෙන ප්‍රශ්නේ මං මොකටද මේවා අහන්නේ කියලා"

"ඔයාලගේ පවුලේ අය මාර ආදරේ වගේ ඔයාට" ආදිත්‍ය කිව්වේ ගෙදරට යන්න පාර පනින ගමන්.

"අම්මෝ...ඒ ගැන කියලා වැඩක් නෑ.කරදරයක් වෙලාවකට.හොයනවා වැඩියිනේ.එපා වෙනවා"

"එහෙම තමයි අයියලා...දැන් අප්පච්චිට කොහොමද?"

"ගෙදර ඉන්නේ.පරිස්සම් වෙන්න කිව්වනේ මාස තුනක් යනකම්"

"ඔව්...කෑම එහෙම බලලා දෙන්න"

"හ්ම්ම්...ඉතින් දැන් ගෙදරට ආවද?"