මන්දාරම් අහස යට (Completed)

තිස් එක් වන කොටස

සෙනසුරාදා පාන්දරම ආදිත්‍යයි අවිශ්කයි කොටුව දුම්රිය ස්ථානයට ආවේ නුවර යන්න.ඒ වෙද්දිත් අසේලිලා දුම්රිය ස්ථානයට ඇවිල්ලයි තිබුනේ.උදේ 6.50ට නුවර හරහා බදුල්ලට පිටත් වෙන දුම්රිය ඒ වෙද්දිත් ඇවිත් තිබුනේ නෑ.

කොටුව දුම්රිය ස්ථානයේ දෙවෙනි වේදිකාව දිගේ කරුවලේම ආදිත්‍යයි අවිශ්කයි ඇවිදගෙන ගියේ අසේලිලා ඉන්න තැනට.

"හලෝ...මචන් ගුඩ් මෝර්නිග්.වාඩි වෙයන් මෙතනින්" ඒ වෙද්දිත් එතනට ඇවිත් හිටපු මිගාර අවිශ්කවයි ආදිත්‍ය වයි පිළිගත්තා.

"ගුඩ් මෝර්නින්.තාම නෑ නේද ට්‍රේන් එක?" අවිශ්ක ඇහුවේ වටපිට බලලා වාඩි වෙන ගමන්.

"නෑනේ.අද පරක්කුද මන්දා.සෙනගත් වැඩියි"

" දවස් තුනක නිවාඩුවක්නේ.ඒකයි මං හිතන්නේ" අවිශ්ක මිගාර එක්ක කතාවක ඉන්න අතරේ ආදිත්‍ය බැලුවේ ඊට ටිකක් එහාට වෙලා යාලුවෝ එක්ක කතා කර කර ඉන්න අසේලි දිහා.

" මං ඒත් හිතුවා උඹ එන්නේ නැති වෙයිද කියලත්.අම්මලා බලන්න යන්න ඕනේ කිව්වා නේද?" මිගාර ඇහුවේ ආදිත්‍යගෙන්.ආදිත්‍ය ඒකට හිනා වුනා.

"මූ එන්නේ නැතුව ඉදිද කෙල්ලත් ට්‍රිප් එක යද්දි." ඒ වෙලාවේ එතනට ආපු ක්‍රිශාන් කිව්වේ මිගාර පුදුම වෙලා බලද්දි.

"කෙල්ල? මොන කෙල්ලද?" මිගාර පුදුමෙන් ඇහුවා.

"අපෝ බං.ආදිත්‍ය දාගෙන ඉන්නේ අසේලි නංගිවනේ.උඹ දන්නේ නැද්ද?" ක්‍රිශාන් කිව්වේ ආදිත්‍යගේ උරහිස වටේ අතක් දාගන්න ගමන්.මේ ඔක්කොටම ආදිත්‍ය කරේ හිනා වුනු එක විතරයි.

"අඩෝ....සිරාවට....මූ කිව්වෙත් නෑනේ" මිගාර කිව්වේ ආදිත්‍යගේ බඩට අතින් ගහන ගමන්.

ඒ වෙලාවේ එච්චර වෙලාම ඈත හිටගෙන හිටපු අසේලියි නෙහාරායි ආදිත්‍යලගේ ඉස්සරහ පුටු පේලියට ඇවිත් වාඩි වුනා.