පනස් වන කොටස

429 79 1
                                    



එලියේ ඉන්න අසේලිව දැකලා ආදිත්‍ය තමන්ගේ අතේ තිබ්බ ජායාරූපය දිහා බැලුවේ පුදුමෙන්.

"මේ පින්තුරේ? මේ එලියේ ඉන්න අසේලි?" ආදිත්‍ය තමන්ටම කියාගත්තේ පුදුමෙන් එලිය බලන ගමන්.

"මේ පින්තුරේ දේදුණු ගේ ඇස් දෙක අසේලිගේ වගේමයි.හරි ලස්සනයි." පින්තුරේ දිහා හොදට බලපු ආදිත්‍ය ආයෙමත් ජනේලෙන් එලිය බැලුවත් එතන අසේලි පේන්න හිටියේ නෑ.ආදිත්‍ය කලබලෙන් ජනේලෙන් එලිය බැලුවත් අසේලි පේන්න හිටියේ නෑ.

"මටත් මේ මහ දවල් හීන පේනවද මන්දා...අසේලි කොහෙද මෙහේ" ආදිත්‍ය තමන්ටම කියාගත්තා.

"පුතා....පොඩ්ඩක් එන්න.." එලියෙන් ඇහුනේ ප්‍රියංකාගේ කටහඩ.ආදිත්‍ය ජායාරූපය සාක්කුවට දාගන්න ගමන්ම එලියට ගියා.

සාලේ කවුදෝ මැදි වයසේ ගෑනු කෙනෙකුයි පිරිමි කෙනෙකුයි වාඩි වෙලා හිටියා.ඒත් එක්කම තව ගෑනු ලමයෙකුත් ආදිත්‍යට පිටුපාලා වාඩි වෙලා හිටියට ඒ ගෑනු ලමයගේ මූණ ආදිත්‍යට පෙනුනේ නෑ.ඒ වාඩි වෙලා හිටපු ගෑනු කෙනා එක්ක සන්තොසෙන් කතා කර කර හිටපු ප්‍රියංකා ආදිත්‍යව දැකලා කතා කරා.

"ආදි....එන්න මෙහෙට.මතකද ජනිතා ආන්ටි ව" ප්‍රියංකා කතා කරනවත් එක්කම ඒ ගෑනු කෙනා වගේම පිරිමි කෙනාත් ආදිත්‍ය එක්ක හොදට හිනා වුනා.ආදිත්‍යත් හිනා වේගෙනම ජනිතා ලග තිබ්බ පුටුවෙන් වාඩි වුනා.

"පුතා දැන් ලොකු වෙලානේ සෑහෙන්න"ජනිතා කිව්වේ ආදිත්‍ය දිහා හොදට බලන ගමන්.

"ඔව් මේ අපේ නිමන්තට වඩා අවුරුදු දෙකයිනේ බාල" එතන ඒ පිරිමි කෙනාත් කියද්දි ආදිත්‍ය හිනා වුනා.

"මේ කිව්වට පුතාට අපිව අමතකද කොහෙද?" ජනිතා කියද්දි ආදිත්‍ය ඔලුව වැනුවා.

"නෑ ආන්ටි මට මතකයි.පොඩි කාලේ චොක්ලට් ගේනවා මට මතකයි" ආදිත්‍ය කියද්දි ජනිතා හිනා වුනා.

මන්දාරම් අහස යට (Completed)Where stories live. Discover now