මන්දාරම් අහස යට (Completed)

හතලිස් හතර වන කොටස

දේදුණු ආදිත්‍යව බලලා රෝහලින් එළියට ආවේ කණගාටුවෙන්.අවිශ්කත් එක්ක වෙච්ච කතාව දේදුණු ගේ කණේ රැව් දුන්නා.

"ආදිත්‍යට ඔහොම වුනේ අසේලි කියලා ඔයා කියන්නේ කොහොමද දේදුණු? ඒ ලමයත් තාම ඉස්පිරිතාලේ " අවිශ්ක කිව්වේ බොහොම සැරෙන්.

"එයාගේ මොකක් හරි විකාරයක් නිසානේ ආදි ටත් මේක වුනේ? මේ එකක්වත් නෑ එයා එක්ක නොගියා නම්" දේදුණු කිව්වේ තරහෙන්.

"මේ නොදන්න දේවල් කතා නොකර ඉන්නවද? තමන්ගේ කෙල්ල එක්ක යන්නේ නැතුව ආදිත්‍ය තමුන් එක්ක ගමන් යන්නද? " අවිශ්ක කියද්දි දේදුණු ට යාන්තමට හිනාවක් ගියා.

"එයාගේ කෙල්ල? අනේ මේ දැන්වත් ඒ බොරුව නවත්තනවද? මං හොදටම දන්නවා ඒ ආදි ගේ කෙල්ල නෙවෙයි කියලා.ට්‍රිප් ගිහින් ඔහොම වෙනම ඉන්නවද වෙන කපල්"

"ඔව් ඉන්නේ නෑ..මේ දෙන්නට එහෙම ඉන්න වුනේ ඔයා නිසා දේදුණු.ආදිත්‍ය ඔයා තනි වෙනවට අකමැති වුනු නිසා.ඒක අසේලිත් තේරුම් ගත්ත බව ඔයාට තේරුනේ නැතුව ඇති.අතින් අල්ලගෙන තුරුල් වෙලා ඉන්න එකම නෙවෙයි දේදුණු ආදරේ.උන් දෙන්නා ගැන හොදටම දන්න මට කියන්න එන්න එපා ඔය මළ විකාර" අවිශ්ක කියාගෙනම යද්දි දේදුණු ගේ මූණ මැලවුනා.

"ඔයා කියන්නේ ඒ දෙන්නා ඇත්තටම යාලුයි කියලද?" දේදුණු ආයෙමත් අහද්දි අවිශ්ක හොද හුස්මක් ගත්තා.

"දැන් මං මෙච්චර වෙලා සිංහලෙන් නෙවෙයිද කතා කරේ.ඔව් ඔව් ඔව් උන් දෙන්නා යාලුයි.දැන් හරිද සන්තෝසද?" අවිශ්ක ඇහුවේ සරදම් හඩකින්.

"ඇයි මේ ඔයා මාත් එක්ක තරහෙන් ඉන්නේ?" දේදුණු ඇහුවේ තරහෙන් රතු වෙලා බලන් ඉන්න අවිශ්කගෙන්

" මට ඔයා එක්ක ඇති තරහක් නෑ.ඒ වුනාට ලෙඩ බලන්න ආවා නම් කරුණාකරලා ලෙඩ බලලා යන්න.මෙතන මේ නිකන් එක එක්කෙනාට චෝදනා කරන්න එන්නේ නැතුව" අවිශ්ක ඒ සැරේ නම් කිව්වේ ටිකක් සන්සුන් කටහඩකින්.