තිස් නම වන කොටස

453 78 5
                                    

"ඔයා කොහොමද කියන්නේ ඒ ආදිත්‍ය මයි කියලා " මාධවී ඇහුවේ පුදුමෙන් 

"ආදිත්‍ය ලග තිබිලා එයාගේ පොඩි කාලේ ෆොටෝ එකක් පෙන්නුවා මට.ඒ හිටියේ ඒ පිරිමි ළමයි දෙන්නා" අසේලි උත්තර දුන්නේ ඇද උඩ හොදට වාඩි වෙන ගමන්.

"එක්කෙනෙක් ආදිත්‍ය.එතකොට අනිත් එක්කෙනා?"

"එයාගේ මල්ලි.ඒ දෙන්නා නිවුන්නුලු.පස්සේ කාලෙක ලෙඩ වෙලා මල්ලි නැති වෙලා.ඊට පස්සේ තමයි එයාලා රට ගිහින් තියෙන්නේ" 

" ඉතින් ඇයි මේ ඔයාට එයාව පෙන්නේ?" මාධවී ඇහුවේ කුතුහලෙන් 

" මට හිතෙන්නේ මෙහෙම දෙයක් .අපිත් පොඩි කාලේ හිටියේ නුවර නේ.ඉතින් ඒ කාලේ අපි අදුරනවා ඇති.ඒ කාලේ දේවල් වෙන්න ඇති මේ පෙන්නේ" 

"හරි එයාව පෙන්නේ ඒ නිසා කියමුකෝ.එතකොට මේ බය හිතෙන හීන? ඔයා කාමරේ ඇතුලේ හිරකරලා ඉන්නවා වගේ පෙනුණු ඒවා, අර ඔයාව පැහැරගත්තා වගේ පෙනුණු  හීන? ඔයා කියන්නේ ඒවත් ඇත්තට වුනා කියලද?"

"අනේ මන්දා ඒක නම්.අම්මලා ඒ ගැන මුකුත්ම කියලා නෑනේ .මං ඉස්සර ඒ හීන ගැන කියලා අම්මාගෙන් අහලාත් තියෙනවා"

"ඉතින් අම්මා මොකද කිව්වේ එතකොට?"

"අම්මා හිනා වෙනවා.පිස්සුද අහනවා.එහෙම එකක් වුනේ නෑලු"

"මේක මාර වැඩක්නේ.ආදිත්‍ය අයියා මොකද කිව්වේ ඉතින්?"

"එයා මොනවා කියන්නද? මං මේවා එයාට කිව්වේ නෑ ." අසේලි කිව්වේ බෑග්  එකෙන් ස්ට්‍රෝබෙරි පාර්සලය එලියට ගන්න ගමන්.

"ඇයි ඒ? " ස්ටෝබෙරි ගෙඩියක් ගන්න ගමන්ම මාධවී ඇහුවේ පුදුමෙන්.

"මං මොකක්ද එයාට කියන්නේ? මට හීන පේනවා.ඒවගේ එයා ඉන්නවා කියන්නද? මට පිස්සු කියලා හිතාවි" 

මන්දාරම් අහස යට (Completed)Where stories live. Discover now