හතලිස් එක් වන කොටස

316 67 4
                                    

දිගු නින්දකින් ඇහැරුනු ආදිත්‍ය වටපිට බලන්න උත්සහා කරා.එත් ඒක කරන්න බැරි වුනේ ඔලුවට දැනෙන ලොකු වේදනාවක් නිසා.ආදිත්‍ය ගේ ඇගට සවි කරලා තිබුනු උපකරණ වල බීප් හඩට අමතරව දැඩි සත්කාර ඒකකයේ තිබුනේ නිහඩතාවයක්.

ටිකකින් ඇහුනු දොරක් ඇරෙන සද්දයක් එක්ක කවුදෝ ඇතුලට එන හඩක් නිසා ආදිත්‍ය ඒ පැත්ත බලන්න උත්සහ කරා.දැඩි සත්කාර ඒකකයේ අනිත් රෝගීන්ට බාධාවක් නොවෙන විදියට ඇවිදගෙන ආපු අවිශ්ක ආදිත්‍ය ගේ ඇද ලගින් නැවතුනා.

"ආ..නැගිටලා නේද? දැන් කොහොමද?" අවිශ්ක එහෙම ඇහුවත් ආයෙමත් ඔලුවට අත ගහගත්තා.

"සොරි මචං මට අමතක වුනා" අවිශ්ක එහෙම කියාගෙනම ආදිත්‍ය ලග වාඩි වෙද්දි ආදිත්‍ය හිනා වුනා.

"අසේලි...අසේලි..." ආදිත්‍ය අමාරුවෙන් කතා කරන්න උත්සහ කරා.

"අසේලි ගැන ආරංචියක් නෑ බං තාම.පොලීසියෙන් හොයනවා" අවිශ්ක කියද්දි ආදිත්‍ය ගේ ඇස් රතු වුනේ අවිශ්ක බලන් ඉද්දිමයි.

"හරි හරි කූල් ඩවුන් මචන්.මෙහෙම සීන් එකක් තියෙනවා.අසේලි ව ඇදගෙන ගිහින් තියෙන්නේ උඹට ගැහුවට පස්සේ.මොකද අසේලිව වාහනේට දාගන්නවා නිමන්ත අයියා දැකලා.අයියා එද්දිත් උඹ බිම ලු.ඒ නිසා අයියා කියපු දේවල් පස්සේ තමා පොලීසිය යන්නේ.හොයාගන්න පුලුවන් වේවි කියලා කියන්නේ" අවිශ්ක කියපුවා ආදිත්‍ය අහගෙන හිටියේ කිසිම හැලහොල්මනක් නැතුව.ටිකක් වෙලා ආදිත්‍ය ලගට වෙලා හිටපු අවිශ්ක දැඩි සත්කාර ඒකකයෙන් එලියට ඇවිත් එලියේ පුටුවක වාඩි වෙලා හිටපු පවුලේ අය ලගින් වාඩි වුනා.

"දැන් මොකද අයියේ ආදි ගේ තත්වේ" නිශාන්ත ඇහුවේ ක්‍රිශාන්තගෙන්.

"ඇග ගොඩක්ම දුර්වලයි.ස්නායු වලට ඩැමේජ් ලුනේ.බෙහෙත් කරත් හොද වෙන්න කාලයක් යාවි කියලා කියන්නේ"ක්‍රිශාන්ත උත්තර දෙද්දි ප්‍රියංකා කදුලු පිහිදගත්තා.

මන්දාරම් අහස යට (Completed)Where stories live. Discover now