මන්දාරම් අහස යට (Completed)

මන්දාරම් අහස යට - දසවන කොටස

විශ්ව විද්‍යාලෙට එන්න කියපු දවසේ උදේම අසේලි තාත්තයි අයියයි එක්ක විශ්ව විද්‍යාලය ආවේ හිතේ පොඩි තිගැස්මකුත් එක්ක.එයාගේ ඉස්කෝලේ යාලුවෙක් වුන නෙහාරාත් ඒ බැච් එකේම ඉන්නවා කියපු එක තමයි අසේලිට සැනසිල්ලකට තිබ්බේ.

"මේ මොකෝ චන්ඩියා බය වෙලා" කාර් එකේ එනගමන් අයියා ඇහුවේ අසේලිගේ බය වෙච්ච මූණ දැකලා

"බයයි තමා හලෝ..අනේ තාත්තා මට ගෙදර ඉන්න බැරිද?" අසේලි ඇහුවේ මූණත් බෙරි කරගෙන.අසේලි එහෙම කියද්දි තාත්තා හැරිලා බැලුවා.

"බය වෙන්න එපා දූ..ප්‍රශ්නයක් වෙන්නේ නෑ.අර ඔයාගේ යාලුවෙකුත් ඉන්නවා කිව්වනේ.යාලුවට ඔයාව බාර දීලම තමයි අපි යන්නේ" තාත්තා කිව්වේ අසේලිගේ හිත හදන්න.

"අනික දැන් ඕවගේ එහෙමට  රැග් ඇත්තෙත් නෑ.සයන්ස් ෆැකල්ටි නේ.මගේ යාලුවොත් ඉන්නවා.මං බලන්න කියන්නම් ටිකක්" අයියත් කතා කරේ අසේලිගේ හිත හදන්න හිතාගෙන.මේ අසේලි මුලින්ම ගෙදරින් පිට යන අවස්ථාව නිසා අසේලි වගේම ගෙදර අයත් ටිකක් නොසන්සුන් වෙලයි හිටියේ.

"ඇත්තටම රැග් නැති වෙයි නේද?" අසේලි ආයෙත් ඇහුවේ හිතේ බයටමයි.

"එහෙම ලොකු දෙයක් වෙන්නේ නෑ නංගි.ඔන්නම් නම ගම අහවි.එච්චරයි.අහන දේකට උත්තර දීලා ඉන්නවා.බය වෙන්න එපා.හිනා වෙන්න යන්න එපා.පණ්ඩිත කතා කියන්න එපා.කියන දෙයක් කට වහගෙන අහගෙන ශේප් එකේ ඉන්නවා"

"මට බැන්නත් අහගෙන ඉන්න ඕනෙද?" අසේලි ඇහුවේ පුදුමෙන් වගේ

"ඔන්න ඔහේ අහන් ඉන්නවා.ඇගේ ඇලෙන එකක් යැ" අයියා කියද්දි තාත්තත් ඔලුව වැනුවා.

"ඔව් දූ...අයියා කියන විදියට කරන්න.මේ ගෙදර නෙවෙයි.පරිස්සමට කතා කරලා ඉන්න.මතක තියාගන්න ඔයා එතන අවුරුදු 4ක් ඉන්න ඕනේ කියලා.එතන ඉන්න අය හැමෝම ඔයාට වඩා වැඩිමල් අය.ඔයාට වඩා ඒ විශ්ව විද්‍යාල ජිවිතේ අත්දැකීම් තියෙන අය.ඒ අය කවුරුවත් ඔයාට ඕනේ විදියට වෙනස් වෙන්නේ නෑ.ඔයා පොඩ්ඩක් එතන විදියට හැඩ ගැහෙන්න ඕනේ.තේරුනාද?" තාත්තා කියද්දි අසේලි ඔලුව වැනුවා.

"මුල ටික තමයි ටිකක් හරි ඔහොම වෙන්නේ.ඊට පස්සේ ශේප්.දැන් බලනවා නංගි අපි රස්සාවකට ගියත් එහෙමනේ.මතකද මං ජොබ් එකට ගියපු මුල් කාලේ.මොන කට්ටක්ද කෑවේ.දැන් කොහොමද තත්වේ.මුලින් ටිකක් අමාරුයි.කාගෙන හිටියොත් ගොඩ" නිමන්ත කියද්දි අසේලි හිනා වුනා.