දහසය වන කොටස

415 80 1
                                    


දේදුණු පුරුදු විදියටම ඒ සෙනසුරාදත්  අප්පච්චි එනකම් බැල්කනියට වෙලා බලාගෙන හිටියේ හරිම ආසාවෙන්.වෙනදට වඩා අප්පච්චි හම්බෙන්න මේ සතියේ දේදුණුට තිබ්බ උවමනාවත් වැඩියි.ඒකට හේතු වුනේ ආදිත්‍ය.කලින් දවසේ හවස ආදිත්‍යව හම්බුනාට පස්සේ දේදුණු සෑහෙන වෙලා ආදිත්‍ය ගැන කල්පනා කරා.

'මේ කොල්ලා මේ කියන්නේ ඇත්ත කියලත් වෙලාවකට හිතෙනවා.ඒත් වැඩිපුරම මට හිතෙන්නේ මේක බොරුවක් කියලා.ඒ ගර්ල් මෙයාගේ ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ් වෙන්න බෑ.ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ් මෙයාට නොකිය කීයටවත් කැම්පස් යන්නේ නෑනේ.යාලුවෙක් වෙන්න ඇති.මාව අල්ලගන්න ඒ වෙලාවේ කටට ආපු එකක් කියන්න ඇති.පව් දෙයියනේ...' දේදුණු හිතුවේ හිත යටින් හිනා වෙන ගමන්.

' ඒත් මේ කියන කතාව ඇත්ත නම් මොකෝ කරන්නේ.අද අප්පච්චිගෙන් අහලා බලන්න ඕනේ' දේදුණු කල්පනා කරේ පාර දිහා බලාගෙනමයි.එතකොටම දේදුණුගේ ජංගම දුරකථනය නාද වෙන්න ගත්ත නිසා දේදුණු ඉදගෙන හිටපු පුටුවෙන් නැගිටලා කාමරේට ගියේ ඇමතුම ගන්න.

ඒ ඇමතුම ආවේ විසල්ගෙන්.

"හෙලෝ..." 

"හෙලෝ බබා..කොහෙද ඉන්නේ?"

"ගෙදර ඉන්නේ අයියේ..මේ අප්පච්චි එනකම් බලන් ඉන්නවා.අද පරක්කුයි එයා " දේදුණු කිව්වේ දුරකථනයත් අරන් ආයෙත් බැල්කනියට යන ගමන්.

"අහ් එහෙමද....සුදූ, නැන්දා ඉන්නවා නම් පොඩ්ඩක් ෆෝන් එක දෙන්න" විසල් එහෙම කියද්දි දේදුණුට දැනුනේ අමුත්තක්.කවදාවත් විසල් එහෙම කියලා නෑ.

"ඇයි අයියේ?"

"කියන දේ කරන්නකෝ සුදූ" ඒ සැරේ විසල් කිව්වේ ටිකක් තදින්.ඒ නිසාම මුකුත් නොකියපු දේදුණු දුරකථනයත් අරගෙන පහළට ගියේ නැන්දා හොයාගෙන.කුස්සියට ලං වෙද්දිම දේදුණුට ඇහුනේ ඇඩුම් හඩක්.

මන්දාරම් අහස යට (Completed)Where stories live. Discover now