හවස දේශන ඉවර වෙලා ගෙදර ආපු දේදුණු බෑග් එක ඇද උඩට වීසී කරා.
"විසල් අයියා හිතාගෙන ඉන්නේ එයා කවුරු කියලද දන්නේ නෑ" දේදුණු කේන්තියෙන් තමන්ටම කියාගත්තේ කරාබු දෙක ගලවලා කණ්නාඩි මේසේ උඩට වීසී කරන ගමන්.
' මොන මගුලකට දැන් මගේ පස්සේ එනවද මං දන්නේ නෑ.ඒ දවස් වල හෙව්වෙම නෑ.දැන් එක පාරටම ඕනෙකම.එදා නුවරඑළියටත් ආවා.ඒ අය මොනවා හිතුවද දන්නේ නෑ මෙයා හැසිරිනු විදියට' දේදුණු කල්පනා කරේ කණ්නාඩියෙන් පේන තමන්ගෙම ජායාවට රවන ගමන්.
"දේදුණු මේ ඔයාව හම්බෙන්න බෝයි කෙනෙක් ඇවිත්" එදා අවිශ්ක එහෙම කියාගෙනම හෝටලේ බැල්කනියට ආපු විදිය දේදුණු ට මතක් වුනා.
"කවුද ඒ?" දේදුණු හැරිලා බැලුවේ මේ කවුද කියලා දැනගන්න.අවිශ්කට පිටිපස්සෙන් හිටගෙන ඉන්න විසල්ව දැකලා දේදුණු ගැස්සුනා.
"විසල් අයියා?" දේදුණු ට ඉබේටම කියවුනා.
"ඔයාගේ ෆෝන් වැඩ නෑනේ.ඒකයි මං මේ බලන්න ආවේ" විසල් හිනා වෙලා කියද්දි දේදුණු ත් අමාරුවෙන් හිනා වුනා.
"මේ වැස්සනේ.සිග්නල් නෑ." දේදුණු අමාරුවෙන් කියාගත්තේ වටපිට බලන ගමන්.එතන හිටපු කට්ටිය විසල් දිහා බැලුවේ කුතුහලයෙන් බව දේදුණු ට තේරුනා.
"ආ...මේ විසල් අයියා" දේදුණු කියන්න ගත්තේ විසල් දිහාත් බලන ගමන්.
"හලෝ..මං දේදුණු ගේ බෝයි ෆ්රෙන්ඩ්" විසල් එක පාරටම එහෙම කියද්දි දේදුණු ගල් ගැහුනා.
"ආ...දේදුණු කිව්වෙවත් නෑනේ" නෙහාරා කිව්වේ දේදුණු දිහාත් හොරෙන් බලන ගමන්.
"මෙයා එහෙම තමයි.හරි ලැජ්ජයි ඕවා කියන්න." විසල් කිව්වේ දේදුණු ගේ කරටත් අතක් දාගන්න ගමන්.දේදුණු ට ඒ අත අයින් කරන්න උවමනා වුනත් කට්ටිය ඉස්සරහ ප්රශ්නයක් ඇති කරගන්න දේදුණු ට ඕනේ වුනේ නෑ.
YOU ARE READING
මන්දාරම් අහස යට (Completed)
Teen Fictionඅතීතයත් වර්තමානයත් අතර සිරවූ තරුණයෙක්.. සැබෑවත් සිහිනයත් මැද අතරමං වූ තරුණියක්... ආදරයත් ආකර්ශනයත් පටලවාගත් තරුණියක්... සිත් දෙකක් අතරට මැදිවූ අතීතයක්... මන්දාරම් අහස යට ගොඩනැගූ ප්රේමයක්...❤️ එන්න....අපි මන්දාරම් අහස යට ආදරේ විදිමු... ❤️