අවිශ්කගේ දුරකථන ඇමතුම ඉවර කරපු අසේලිට දැනුනේ මහා හිස්කමක්.මහ දවාලේ වුනත් අහසත් කලු කරලා හුලගක් හමාගෙන ගියේ අසේලිගේ හිතේ දුක අහසටත් තේරිලා වගේ.
වටේට කලු කරගෙන සීතල හුලගක් හමාගෙන යද්දි කොළඹ හතේ විශ්ව විද්‍යාල බස් හෝල්ට් එක ලග අසේලි හිටගෙන හිටියේ එතනින් යන බස් දිහාවවත් බලන්නේ නැතුව.අසේලිගේ හිත කිසිම හැගීමක් නැතුව හිස් වෙලා තිබුනා.බෝඩිමට යන බස් දෙක තුනක්ම එතනින් ගියත් අසේලි ඒ දිහා බලාගෙන හිටියා මිසක් බස් එකට නැග්ගේ නෑ.
' ආදිත්‍ය මං ගැන අහලා නෑලු.එයාට මාව අමතක වෙලාද? නැත්තම් අමතක කරලාද?' අසෙලිගේ හිතේ තිබුනේ ඒ ප්‍රශ්නේ විතරයි.එක පාරටම ඇහුනු මහා අකුණු සද්දෙට අසේලි ගැස්සිලා ගියා.
"කොටුව...කොටුව..කොටුව...නගින්න...නගින්න..." එයා ලග ඉදන්ම කෑගහන කොන්දොස්තර දිහා ටිකක් වෙලා බලන් හිටපු අසේලි බස් එකට නැග්ගා.
බස් එකට නැගලා ජනේලේ ලග ශීට් එකක වාඩි වුනු අසේලි ජනේලෙන් එලිය බලාගත්තා.වටේම කලු කරලා තිබ්බේ මහ වැස්සක පෙරනිමිති කියන්න වගේ.ඒත් අසේලිගේ හිතේ ඒ කිසිම දෙයක් තිබ්බේ නෑ.කලු කරලා තිබ්බ අහස දිහා බලාගෙන හිටපු අසේලි එක පාරටම කලබල වුනේ දුරකථනය නාද වෙන හඩින්.
"හෙලෝ..."
"හෙලෝ අසේලි කොහෙද ඉන්නේ" දුරකථනයෙන් ඇහුනේ නෙහාරාගේ කටහඩ.
"බස් එකේ"
"තාම බස් එකේද? මං මේ කියන්න කතා කරේ අනේ සුදෝ මං උදේ හෝදලා දාපු රෙදි ටික ගන්නවද ඇතුලට"
"හා"
"ඇයි? මොකද වුනේ? " අසේලිගේ කටහඩේ වෙනස නිසා නෙහාරා ඇහුවේ.
"මුකුත් නෑ.මේ මං බහින්න හදන්නේ.රෙදි මං ගන්නම්" එහෙම කියපු අසේලි දුරකථනය විසන්ධි කරා.
YOU ARE READING
මන්දාරම් අහස යට (Completed)
Teen Fictionඅතීතයත් වර්තමානයත් අතර සිරවූ තරුණයෙක්.. සැබෑවත් සිහිනයත් මැද අතරමං වූ තරුණියක්... ආදරයත් ආකර්ශනයත් පටලවාගත් තරුණියක්... සිත් දෙකක් අතරට මැදිවූ අතීතයක්... මන්දාරම් අහස යට ගොඩනැගූ ප්‍රේමයක්...❤️ එන්න....අපි මන්දාරම් අහස යට ආදරේ විදිමු... ❤️
