මන්දාරම් අහස යට (Completed)

තිස් වන කොටස

නවක සහෝදරත්වය පිළිගන්න ජේශ්ඨ සහෝදරත්වය විශ්ව විද්‍යාලය ඇතුලෙම සුදානම් කරලා තිබුනු සාදය අසේලි ඇතුලු නවකයෝ හැමෝටම අලුත්ම අත්දැකීමක් වුනා.විදුලි බල්බ් දාපු ගස්,සරසපු ගොඩනැගිලි විතරක් නෙවෙයි මෙච්චර දවස් දකින දකින තැන රවපු ඔරවපු බැනපු ජේශ්ඨ උත්තමයෝ එක පාරටම හිනා වෙන අක්කලා අයියලා වුනේ කොහොමද කියලා නවකයෝ හිතුවේ පුදුමෙන්.එලිමහන් රංග පීඨයක තිබුනු පිළිගැනීමේ කතාවයි සින්දු නැටුම් ඉවර වෙද්දිම රෑ 8ත් පහු වෙලයි තිබ්බේ.

"බඩගිනියි බං.කන්න දෙන්නේ නැද්ද දන්නේ නෑ" නෙහාරා අසේලිගේ කණට මිමිණුවා.

"අනේ මන්දා..මටත් හොදටම බඩගිනියි" අසේලිත් නෙහාරාට කිව්වේ ඉස්සරහ සින්දු කියන අක්කලා අයියලා දිහා බලාගෙනමයි.

"හැබැයි හරි ලස්සනයි නේද?" නෙහාරා ආයෙත් අසේලිගෙන් අහද්දි අසේලිත් ඔලුව වැනුවා.

"මේවා කරන්න කොහෙන් වෙලාව හොයාගත්තද මන්දා.හවස අපේ ලෙක්චර්ස් ඉවර වෙද්දිත් මේ සැරසිලි තිබ්බේ නෑනේ"

" ගොඩක් අය ඉන්නවනේ...අපිව ලෑස්ති වෙන්න යවලා මේවා ලෑස්ති කරන්න ඇති" නෙහාරා කියද්දිම එතනට ආපු ලස්සනට ඇදගත්ත ගෑනු ලමයෙක් අසේලිලා එක්ක හොදට හිනා වුනා.

"නංගිලා...කන්න යමු.මල්ලිලා ඔයාලා කනකම් ඉන්නවා" ඒ ගෑනු ලමයා කිව්වේ අසේලිගේ අතකිනුත් අල්ලගෙන.

"හා..හා..." අසේලි එහෙම කිව්වේ එයාගේ එහා පැත්තේ වාඩි වෙලා හිටපු නෙහාරා දිහා බලන ගමන්.

"යමු..." ඒ අක්කා කියද්දි අසේලි පුටුවෙන් නැගිටිනකොට දැක්කේ එයාගේ කණ්ඩායමේ අනිත් ගෑනු ලමයිනුත් පුටුවලින් නැගිටලා එන හැටි.

අසේලියි නෙහාරායිත් ඒ පොලිමටම එකතු වුනා.

"අම්මෝ..ඇති යන්තම් උඹලා කන්න ආවා.අපි මේ යකෙක් කන්න බඩගින්නේ හිටියේ" ජීවක එහෙම කිව්වේ නෙහාරාගේ පිටිපස්සෙන් පොලිමට එකතු වෙන ගමන්.