Chapter 42| Revenge (part 2)

141 12 1
                                    

Peter's POV

Since it's my summer, at walang pasok. Naisipan kong pumunta sa Pilipinas para mag revenge sakanila. Naging mabait ako sakanila pero ito lang ang gagawin nila saakin, ang saktan ako. Tsk, I won't let that happen anymore.

Bumaba ako at sakto, kumakain na sila mom and dad, pati na rin yung kapatid kong si Gian ng dinner. "Anak, come join us." Sabi ni mom, nag nod nalang ako at umupo na ako sa table.

Konti lang yung kinain ko kasi kanina kumain na rin ako ng burger. "Mom, dad, I have something to tell you po." Napa tigil naman sila mommy at daddy sa sinabi ko.

"What is it?" Tanong ni dad. "I wanna go back to the Philippines. I think it's about time to go there. May aayusin lang po akong problema." Sabi ko.

"Well that's great. Because, were really going back to the Philippines. Since, wala naman kayong pasok. Tomorrow night ang flight. Me and your mom was about to tell you guys about it. Pero since inunahan na ako ni Peter, I'm really happy dahil payag na agad kayo na bumalik sa Pilipinas. Pack your stuffs, okay? I'll go pack also." Sabi ni dad. Umakyat na si dad.

Kami na rin. I started packing my things. Mga 30 minutes lang tapos na ako.

"Humanda kayo saakin Cember." Sabi ko. "Kuya, what do you mean humanda sila?" Nagulat ako nang nakita ko si Gian. Dang it. I forgot to close the door.

"Why do you care, huh?" Sabi ko. "Kuya, whatever you're going to do, please stop it. Don't cause any trouble. Hindi ka naman ganyan dati ah. What happened?" Sabi ni Gian.

"Will you just please go back to your room and pack your things. Wala ka na dun, kung ano gusto kong gawin, gagawin ko talaga. Don't you even dare to tell it to mom and dad, pati na rin kela Cember. Kundi, makakalimutan ko talaga na kapatid kita." Sabi ko.

"Fine." Sabi niya at umalis na siya sa kwarto ko. Nilock ko na yung door, baka kung sino pa ang pumasok. Tsk.

---

"It's nice to be back in the Philippines." Bulong ko.

Pumunta na kami sa bahay namin. Pagka-dating, nag pahinga lang ako saglit. Pumunta ako sa garage at sumakay ako sa sasakyan ko.

Pumunta ako sa starbucks malapit sa CAM, for sure uwian na nila Cember. And dito naman palagi nilang tambayan. Pag pasok ko, nagulat ako sa nakita ko.

Sabi na nga eh. Di talaga ako nagkaka-mali, nandito nga sila. Naka black cap, hoodie at sunglasses ako. Kaya hindi nila ako mapapansin.

Nag order muna ako ng coffee and umupo ako malapit kela Cember.

"Kylie, bakit nga pala na-move yung pool party sa bahay niyo?" Tanong ni Iella.

"Diba nga, nakidnap ako. Kaya inasikaso muna yun nila dad and mom. Pero tomorrow night na daw yung pool party. Punta kayo ah." Sabi ni Kylie.

Great. Buti nalang talaga at na sa right time ako dumating dito. May plano na ako. Umalis na ako ng starbucks ay bumalik sa bahay.

---

Naka ready na yung snipper, pati na rin kami. Kasama ko si Alan, isa siya sa mga pinsan ko at magaling siya pagdating sa mga baril. Kaya naisip ko na siya ang gumawa neto. Mabuti nalang at pumayag siya.

Di naman kami papatay ng tao, mananakot lang. Hindi itatapat ni Alan yung baril sa mga tao, sa sahig lang.

Na sa isang bahay kami na for sale, kaya walang tao na naka tira dito. Sinabi lang namin sa owner na titignan lang namin yung bahay, at ang alam ng owner na umalis na kami pero nandito parin talaga kami.

Madami na ang tao sa party, I think it's time para gawin toh. Tinignan ko si Alan at nag nod nalang siya. Biglang bumaril si Alan. At nagulat kami nung nangyari ito.

Pumunta ako sakanya at sinuntok ko agad siya. "Are you dumb?! Diba sabi ko sa sahig ka babaril! Hindi sa tao! At mas malala pa, kay Cember pa talaga!" Sinuntok-suntok ko siya.

"Peter! Tama na! Let me explain!" Sigaw niya. Tumigil ako. "Ano?!" Sigaw ko.

"Pinindot ko kaso biglang pumunta doon si Cember. Pinsan, hindi ko sinasadya. I'm sorry." Natatakot niyang sabi.

"What the freak?! Excuses. Tsk." Sinuntok ko agad siya, pero isang beses lang.

"Bakit, sabi mo naman saakin na gusto mo gumanti sakanila ah! Bakit nagagalit ka saakin?!" Napa-tigil ako sa sinabi niya. Oo, gusto ko gumanti. Pero ayaw ko naman dumating sa point na maka patay ako ng tao. Lalo na si Cember. Ayaw ko makulong. At kapag nalaman nila toh, for sure magagalit sila saakin at madami pang mangyayari na kinakatakutan ko.

"Oo! Sinabi ko yun! Pero ayaw ko naman dumating sa point na maka patay ako ng tao, Dummy!" Galit kong sabi.

"Don't you dare call me dummy! In the first place, you're the one who asked me this favor! Alam mo namang, pwedeng-pwede ako mag sumbong, diba?" Pananakot niya saakin.

"Madami akong kilala na police, kaya kapag ginawa mo yan, baka ikaw pa ang makulong. Kaya wag mo akong takutin, Alan!" Sabi ko.

Niligpit na niya yung snipper saka siya umalis. Oo nga pala, nabaril si Cember. Nakalimutan ko na yun dahil sa galit ko. Bumaba agad ako ng secong floor ng bahay.

Nag tago ako para di nila ako makita. Alam kong may CCTV na naka kabit dito sa village, pero naka mask at cap naman ako kaya di nila ako makikilala.

Sumakay agad ako sa kotse, cinover ko muna yung plate number ko. I'm too smart.

May ambulance na dumating, agad akong umalis at umuwi.

Sana walang nakaka-alam sa mga ginawa namin ni Alan. At sana walang sabihan si Alan tungkol dito. Dahil mapapatay ko talaga siya.

Pag-uwi ko, deretso na agad ako sa kwarto ko. Wala si mom and dad, I don't know kung saan sila nag punta. Biglang may pumasok sa kwarto ko. Si Gian.

"What the freak? Uso kumatok, Gian." Sabi ko.

"Kuya, I know kung ano yung ginawa mo. Kuya, what on earth is happening to you? Di na ikaw yung Peter na kilala ko." Sabi ni Gian. Lumaki naman yung mata ko nung nalaman ko yun.

How? Paano niyo nalaman yun?

"What the hey? How did you know?!" Napa tayo ako.

"That's not important. Ang importante ngayon ay yung nangyari ngayon. Why did you have to do that? I thought you love ate Cember pero nagawa mong barilin siya?"

"Hindi ako ang bumaril. May inutusan ako, kaya wag mo akong sisihin."

"Nang damay ka pa ng tao. Kuya, you're so immature."

Lumapit ako sakanya at hinawakan ko yung damit niya. "So what kung nang damay pa ako ng tao? Why do you even freaking care?!" Galit kong sabi.

Wala siyang reakayon sa nangyayari ngayon.

"Cause you're my brother!"

"Wala akong pake!" Sabi ko.

"Peter! What are you doing?!" Napa bitaw ako sa damit ni Gian..........

He's BackWhere stories live. Discover now