I Am His, His Lost Girl -- Peter Pan (Compleet)

Sorry

"Maar Peter.." "Ben jij bereid om iemand te vermoorden als dat moet?" vraagt hij dan. Mara kijkt weg. "Want dat doen indringers wel bij jou als dat moet. Als mensen in gevaar zijn doen ze rare dingen. Dingen waar ze spijt van zullen krijgen. Dingen die ik niet wil riskeren. Jij blijft hier!" roept Peter luidt. "Ik hoef niemand te vermoorden om te kunnen vechten! Ik kan voor mezelf zorgen!" roept Mara dan weer. "Je blijft gewoon hier! Einde discussie!" roept Peter. Nu is hij klaar met deze discussie. Hij draait zich om en rent weg. Op weg naar de verloren jongens. Op weg naar de indringers. Op weg naar het gevecht.

----------------------------------------------------

"Ik laat me niet commanderen." moppert Mara tegen zichzelf. Ze loopt naar de wapens toe en pakt een pijl en boog. Vervolgens rent ze het bos in. Ze blijft doorrennen. Ze hoopt de verloren jongens te vinden, of Peter, maar ze heeft geen resultaten. Het lijkt wel alsof ze helemaal alleen is. Is ze dan de verkeerde kant op gerend? Gelukkig kent ze dit bos uit haar hoofd. Ze is geen opgever en blijft doorrennen totdat ze eindelijk iets of iemand vind.

"En wie ben jij dan wel?" Mara stopt met rennen en draait zich om. Ze kijkt richting een meisje. Een meisje van haar leeftijd. "Gaat je niets aan." antwoord Mara. "Wat belangrijker is, wat doe jij hier in Neverland?" vraagt Mara dan. "Ik moet een zaakje afhandelen." antwoord het meisje met een grijns. "Zaakje? Wat voor zaakje?" vraagt Mara. "Als ik het zeg, zou ik je moeten vermoorden." zegt het meisje met nog steeds dezelfde grijns. Mara pakt haar pijl en boog en gaat in aanval staan. "Zeg gewoon de waarheid." waarschuwt Mara.

Het meisje begint te lachen. Ze loopt op Mara af. Mara schiet met haar pijl en boog in de been van het meisje. "Ah!" roept ze luidt. Het meisje valt op de grond. Ze trekt de pijl uit haar been, maar houdt deze vast. Met een klein beetje moeite staat ze op, maar rent dan op Mara af en duwt de pijl in haar schouder. "Ah!" roept Mara, terwijl ze tegen een boom aan valt. Het meisje pakt de boog en sloopt deze. "Zo makkelijk win jij niet van mij!" roept het meisje luidt. Mara trekt de pijl uit haar schouder en gooit deze weg. Dan staat ze op. "Zo makkelijk win jij ook niet van mij!" roept Mara luidt.

Als Mara weer wilt aanvallen, word het meisje plots met een pijl geschoten. Met grote ogen kijkt Mara toe hoe de pijl haar hart raakt en ze langzaam op de grond valt. Niet veel later komt Peter tevoorschijn. Mara heeft het niet eens door. Ze blijft staren naar het dode lichaam op de grond. "Ben je gek geworden?!" roept Peter kwaad. Hij loopt op Mara af en bekijkt haar arm. Dan kijkt hij naar de pijl die Mara heeft geraakt. "Je hebt geluk dat het gif hier nog niet opzat!" roept Peter vervolgens. "Ik had het onder controle!" roept Mara dan. "Ja, dat heb ik in de gaten!" roept Peter terug.

"Je hebt haar vermoord." zegt Mara dan. "Anders had ze jou vermoord." zegt Peter. "Dat weet je toch helemaal niet." zegt Mara dan. "Je kan geen risico's nemen hier, Mara." zegt Peter dan. "Dit is wat ik bedoelde. Dit is waarom ik niet wou dat je mee ging. Het is te gevaarlijk." legt Peter uit. Mara haalt diep adem. "Kom op, we gaan terug naar het kamp." zegt Peter, terwijl hij Mara mee terug neemt naar het kamp.

Peter verzorgt Mara der wond in haar schouder en zorgt ervoor dat het stopt met bloeden. Hij draait er verband omheen en zodra hij klaar is geeft hij haar een kus op der schouder. "Waar was dat voor?" vraagt Mara. "Geluk." antwoord Peter. Mara knikt met een lach. "Peter?" vraagt ze dan. Peter kijkt op. "Sorry." zegt ze dan. "Doe het niet nog een keer." zegt Peter, terwijl hij opstaat. "Ik ga kijken hoe het is met de jongens." zegt hij dan. "Ik hou van je." zegt Mara vervolgens. Peter blijft even stilstaan, maar loopt dan weer verder. Mara zucht. Dat had ze kunnen verwachten. Eens in de zoveel tijd zegt Peter het terug, maar meestal niet. Mara weet dat hij om haar geeft, maar ze wou dat hij meer voor zijn gevoel uit durfde te komen. Dat is het enige wat hij nog niet doet.