I Am His, His Lost Girl -- Peter Pan (Compleet)

Elke Dag Opnieuw

"Je hebt Peter Pan hier naar mijn school gebracht!? Waarom zou je zo iets doen!?" roept Max kwaad. "Ho, wacht!" roept Mara snel. "Dit is niet wat je denkt." zegt ze er gauw achteraan. "Hoezo dit is niet wat ik denk?" vraagt Max. "Hij is peter niet. Niet meer in ieder geval.." antwoord Mara. Max snapt er helemaal niets van. "Dus, hij denkt dat hij een heel ander persoon is, genaamd Tommy?" vraagt Max, als Mara het hele verhaal heeft uitgelegd. Mara knikt. "Dus dat betekent dat hij eindelijk kwetsbaar is. Zwak." zegt hij, terwijl hij naar Tommy kijkt. "Wat bedoel je daarmee?" vraagt Mara.

-------------------------------------------

"Precies zoals ik het zeg. Hij is zwak." zegt Max. "Dus?" vraagt Mara. "Je kunt zeggen wat je wilt, maar hij heeft wel mijn vriendin afgepakt, hé!" Roept Max dan. Mara haar ogen worden groot. Ze had geen idee dat Max daar nog mee zat. "Max, ik.." begint Mara, al weet ze niet zo goed wat ze moet zeggen. "Het spijt me." besluit ze dan te antwoorden. "Ik weet dat je daar niets aan hebt, maar ik wil dat je weet dat ik echt heel veel van je hou. Nog steeds." legt Mara uit. "Maar Peter.." Mara weet niet hoe ze het moet zeggen.

"Hij is je ware liefde. Ik niet. Zo simpel is het." antwoord Max voor Mara. "Het spijt me, echt. Ik smeek je, doe Tommy niets. Hij is Peter niet. Hij zou geen idee hebben waarom je dit doet." smeekt Mara. "Hoe wil je hem verborgen houden voor zijn andere vijanden?" vraagt Max. Mara haalt haar schouders op. "Zoveel vijanden heeft hij gelukkig niet. Tenminste, niet die hij persoonlijk kent hier in StoryBrooke. Dat is enkel voornamelijk mijn familie." legt Mara uit.

"Prima." zegt Max dan. "Prima?" vraagt Mara. "Prima, ik laat hem met rust, maar denk maar niet dat ik 'vriendjes' ga worden met hem. In geen duizend jaar." zegt Max, terwijl hij zich omdraait en weer weg loopt. Mara zucht diep. Dat was moeilijker dan ze dacht. Ze neemt even een paar keer diep adem en loopt dan weer terug naar Tommy.

"Gaat het wel?" vraagt Tommy. "Wie was dat?" vraagt hij dan. "Mijn ex." antwoord Mara eerlijk. "Hij lijkt mij niet echt aardig te vinden.. Heb ik hem ooit iets aangedaan of zo iets?" vraagt Tommy dan een beetje bezorgd. Mara kijkt naar de grond. Ze kan hem nu niet de waarheid zeggen. Ze wilt niet dat hij weet dat hun verliefd waren. Dat zal hem alleen maar beïnvloeden. Hij moet zijn eigen bestaan opbouwen, in ieder geval totdat Mara de oplossing gevonden heeft.

"Nee, geen zorgen. Het is niets. Kom, laten we maar gewoon naar de les gaan." zegt Mara, terwijl ze begint met lopen. Tommy knikt en loopt achter Mara aan, want ja.. zelf weet hij de weg nog niet hier. Een paar uur later is de eerste schooldag alweer voorbij. Dat is 1 ding wat Mara nooit gemist heeft toen ze weg was. School. Ugh.

"Mara!" Mara kijkt voor zich uit, terwijl ze met Tommy naar buiten komt lopen. "Tom?" vraagt Mara vrolijk. Tom rent op Mara af en geeft haar een knuffel. "Ik heb je zo gemist!" roept Tom luidt, terwijl hij Mara stevig knuffelt. "Ik jou ook, Tom. Ontzettend veel." antwoord Mara. Dan valt het Tom pas op. Bang zet hij een paar stappen achteruit. Mara snapt het eerst niet, maar dan schiet het haar te binnen. "Geen zorgen. Dit is Tommy. Niet wie je denkt." zegt Mara. Het laatste fluistert ze, zodat Tommy het niet kan horen.

"Hij lijkt zo.." "Weet ik. Geen zorgen. Dit is een heel ander persoon." antwoord Mara. He, ze liegt niet. Technisch gezien is Tommy ook echt een ander persoon. Hij is in ieder geval geen Pan meer. "Tom!" roept Max, die aan komt lopen. Hij pakt zijn broertje beschermend vast. "Hij kwam alleen even gedag zeggen." zegt Mara. "En dan? Laat je hem dan weer in de steek? Zoals mij en je hele familie?" vraagt Max. "Max, ik dacht dat je er oké mee was." antwoord Mara. "Elke dag werd het moeilijker, weet je dat? Hem uitleggen dat je niet meer terug komt. Elke dag opnieuw." zegt Max.

"Dat was nooit mijn bedoeling. Het spijt me." zegt Mara. "Ik heb er nooit bij stil gestaan dat het niet alleen lastig was voor mij, maar ook voor iedereen om me heen. Het spijt me." legt ze uit. "Het gaat eindelijk weer goed met ons, breek dat niet opnieuw." zegt Max. Hij pakt de hand van zijn broertje vast en loopt met hem weg. "Waar ging dat allemaal over?" vraagt Tommy. Mara reageert even niet en blijft naar Max en Tom kijken. Ze had geen idee dat haar vertrek zo moeilijk was voor de mensen om haar heen. Waarschijnlijk nog moeilijker voor hen dan voor haar zelf. "Lang verhaal."