I Am His, His Lost Girl -- Peter Pan (Compleet)

Vergeten

"Wie is jouw favoriete personage eigenlijk?" vraagt Tommy na een korte stilte. "Newt." antwoord Mara. "Wie was dat ook alweer?" "Die blonde." antwoord Mara. "Serieus? Dat is je favoriet?" vraagt Tommy verbaasd. "Wat is daar mis mee?" vraagt Mara lachend. "Niets hoor. Hij is alleen.. niet echt stoer of zo." vindt Tommy. "Moet hij dan stoer zijn?" vraagt Mara met een opgetrokken wenkbrauw. "Nee, ieder zijn smaak." besluit Tommy te zeggen. Mara rolt met haar ogen, maar ze kan er wel om lachen.

------------------------------------------------

"Tijd voor deel 2." zegt Tommy enthousiast. "Vind je het leuk?" vraagt Mara dan. Tommy knikt. "Dit was zeker een goeie film." antwoord hij. Mara knikt. "Mooi." antwoord ze, terwijl ze deel 2 in de dvd speler stopt. Na 124 minuten is ook deel 2 afgelopen. "Wow." zegt Tommy. "Wacht maar af, deel 3 word erger." antwoord Mara. "Hoe weet je dat?" vraagt Tommy. "Ik heb spoilers opgezocht." geeft Mara toe. Tommy schudt lachend zijn hoofd.

In alle stilte kijken ze samen naar het laatste deel. De hele film zijn ze beide stil. Tenminste.. Tot dat.. "Ben je nou aan het huilen?" vraagt Tommy dan verbaasd. "Nee!" roept Mara, terwijl ze snel haar tranen weg veegt. "Ja echt wel!" roept Tommy dan. "Het is gewoon zo zielig, oké!" roept Mara vervolgens. "Gaat het wel goed hier?" vraagt Henry die binnen komt lopen. "Ja, alleen Mara zit te huilen om een of andere gast die is overleden in de film." antwoord Tommy.

"Oh, dat doet ze wel eens vaker. Mara kan heel erg meeleven met de personages in films. Ze huilt al als er een vogeltje overlijdt." legt Henry uit. "Echt niet!" roept Mara terug. "Echt wel!" roept Henry weer. "Veel plezier nog." zegt hij vervolgens, voordat hij weer weggaat. "Maar.. Mara.." "Ssst!" sist Mara. "Het is spannend." vindt ze. Tommy knikt en kijkt weer naar de tv.

Als de film is afgelopen veegt Mara haar laatste tranen weg. "Dat was heftig." vindt Mara. Tommy knikt lachend. "Ze waren wel goed, de films." geeft Tommy toe. Mara knikt instemmend, terwijl ze de dvd's weer opruimt. "En weet je.. Die Newt is best stoer." zegt Tommy dan. "Dank je!" roept Mara. "Tot hij dood ging." lacht Tommy dan. "Dat is gemeen!" roept Mara. Ze springt op bed en slaat Tommy met haar kussen.

"He, dat is vals spelen!" roept Tommy. "Ja, echt niet!" roept Mara, terwijl ze blijft slaan met haar kussen. Als Mara nog een keer wilt slaan, trekt Tommy de kussen uit Mara's handen en duwt haar plat op het bed. Hij houdt haar armen vast, zodat ze geen kant op kan. "Oh kom op!" roept Mara. "Geef maar toe dat ik win." zegt Tommy met een grijns. "Nooit!" roept Mara. "Oh nee?" vraagt Tommy. Mara schudt haar hoofd.

Tommy begint Mara te kietelen. "Ah nee! Daar kan ik niet tegen!" roept Mara. Tommy kan zijn lach niet meer inhouden. Hij blijft Mara kietelen en houdt niet op. Mara rolt alle kanten op, totdat ze bijna van het bed afrolt. Tommy kan haar nog net op tijd vast houden. "Dus, wie wint er?" vraagt hij. Mara antwoord niet. Tommy laat Mara los, maar houdt haar dan weer snel vast. "Laat me niet vallen!" roept Mara geschrokken. "Wie wint er?" vraagt Tommy weer. "Best, jij." antwoord Mara.

Tommy knikt tevreden en trekt Mara omhoog, waardoor ze in zijn armen terecht komt. Ze vergat even wat voor mooie ogen Peter heeft. Nu ze erover nadenkt. Ze was Peter even helemaal vergeten. Tenminste, niet de persoon, maar gewoon het feit dat ze achter de waarheid moet komen om hem te helpen uit die vloek. Ze had zo een lol met hem. Zo veel dat ze even geen zorgen aan haar hoofd had. "Wat is er?" vraagt Tommy, als Mara blijft staren. "Niets. Gewoon.. herinneringen." antwoord Mara met een lach. "Oké." antwoord Tommy lachend.

Een aantal uur laten is het tijd om te gaan slapen. Tommy ligt al in bed. Mara zit op haar matras, in de kamer van Henry. "Wil je nog steeds niet gewoon in mijn bed slapen? Ik ga wel op het matras." stelt Henry weer voor, zoals elke nacht. Mara schudt haar hoofd. "Dit matras ligt prima, echt." zegt Mara. Henry knikt. "Goed dan, slaap lekker." zegt Henry. "Slaap lekker." antwoord Mara, terwijl ze gaat liggen.

"Help!" een vrouw rent door het bos. "Help ons dan toch!" roept ze luidt. "Wow, wat is er aan de hand?" De vrouw stopt met rennen en kijkt op. Daar staat een man. Een man met maar 1 hand. "Mijn man en kind. Waar zijn ze? Help me alsjeblieft!" roept de vrouw uit. "Man en kind? Die zag ik net de andere kant op gaan." legt de man uit. "Goed, bedankt!" roept de vrouw. "Wacht, wat doen jullie eigenlijk in Neverland?" vraagt de man. De vrouw kijkt naar zijn hand en dan naar zijn haak. "Het was een vergissing! We zijn verdwaald!" roept de vrouw bang vlak voordat ze snel weg rent.

Mara schrikt wakker uit haar slaap. Met alles dat er gebeurd is, was ze dit helemaal vergeten. Toch is het weer terug en weer precies hetzelfde. Wat betekent dit toch? "Mara, wat is er?" vraagt Henry. "Je was zo onrustig in je slaap." zegt hij. "Niets. Een nachtmerrie. Dat is alles." antwoord Mara. "Gaat het weer dan?" vraagt Henry. Mara knikt. "Ja, het gaat. Welterusten." zegt ze vervolgens, terwijl ze weer gaat liggen. "Oké, welterusten dan." antwoord Henry. Het word tijd om met Emma te gaan praten, denkt Mara.