I Am His, His Lost Girl -- Peter Pan (Compleet)

Big Smile

"Misschien moet je het met je vader bespreken?" stelt Emma dan voor. Mara kijkt naar de ketting. "Ik weet het niet." zegt ze eerlijk. "Misschien kan hij je verder helpen? Hij is er immers bij geweest." vindt Emma. Mara knikt. "Dat is waar." zegt ze eerlijk. "Maar ik doe dat pas wanneer ik er klaar voor ben." zegt ze erachter aan. Emma knikt. "Dat is toch prima. Als ik nog iets voor je kan doen, moet je het laten weten." zegt Emma. Mara knikt. Ze stopt de ketting weer in haar zak en zegt Emma gedag. Moet ze het dan echt met haar vader bespreken? Zou hij haar kunnen helpen? Wat als hij er meer mee te maken heeft?

-----------------------------------------------

Zodra Mara weer thuis komt loopt ze gelijk door naar haar kamer. Ze pakt haar boekje erbij en schrijft op wat ze allemaal heeft meegemaakt en hoe ze zich erbij voelt. Het is gewoon moeilijk. Die dromen betekenen iets, dat weet ze zeker. Alleen.. Iets in haar wilt niet weten wat ze betekenen. Toch heeft ze zo een vermoeden dat die dromen niet zullen stoppen totdat ze erachter is wat het allemaal inhoudt.

Dan schiet Mara iets te binnen. Peter. Tommy. Whatever. Ze moet de vloek verbreken. Dat is belangrijker dan die dromen van haar. Die kunnen wel even wachten. Die dromen gaan toch nergens anders heen.. Mara staat op, ruimt haar boekje weer op en loopt de deur uit. Precies op het moment dat ze haar slaapkamer uit wilt lopen, botst ze bijna tegen Tommy op.

"Oh, Hey. Waar ga je heen?" vraagt Tommy nieuwsgierig. "Oh, nergens belangrijks." antwoord Mara. "Als het toch niet belangrijk is.." begint Tommy voorzichtig. "Heb je misschien zin om iets leuks te doen?" vraagt hij dan. Mara is even stil, maar glimlacht dan vriendelijk. "Met jou? Altijd." antwoord ze met een lach. Tommy knikt enthousiast. "Geweldig." zegt hij dan met een lach.

Het liefst gaat Mara er achter aan om die vloek te breken, maar ze wilt Tommy niet afwijzen. Hij is immers de man van haar dromen. Alleen.. Een beetje anders. "Wat wil je doen?" vraagt Mara vervolgens. Tommy haalt zijn schouders op. "Ik zat eraan te denken.." zegt hij vervolgens na een korte stilte. "Misschien kunnen we naar het park gaan? In het gras zitten, genieten van de uitzicht, gewoon lekker praten?" stelt hij voor.

Mara kijkt hem verbaasd aan. "Wat is er? Stel ik nu iets heel stoms voor?" vraagt hij dan. Mara schudt snel haar hoofd. "Nee, zeker niet. Het ie gewoon dat.. Ik had nooit verwacht dat jij zo iets zou willen doen." geeft Mara eerlijk toe. "Oh, dat is dus niet iets wat ik in.. 'mijn vorige leven' gedaan zou hebben?" vraagt Tommy. "Dat kun je wel zeggen, ja." antwoord Mara. "Geen goed idee dus." denkt Tommy hardop na.

"Wacht, nee, jawel!" roept Mara luidt. "Wel een goed idee. Het klinkt echt heerlijk." legt Mara uit. "Weet je het zeker? We kunnen ook gewoo.." "Ja, ik weet het zeker." onderbreekt Mara hem. Tommy knikt. "Goed dan. Zullen we dan maar?" vraagt hij, een klein beetje zenuwachtig. Mara merkt het. Het ziet er zo schattig uit bij hem. "Ja, graag." antwoord ze met een vriendelijke lach. "Gaaf." antwoord Tommy, een beetje opgelucht. Mara begint te lachen, terwijl ze de trap afloopt richting de buitendeur.

"Wat is er?" vraagt Tommy nerveus. Deed hij iets raars? Heeft hij zichzelf zojuist voorschut gezet? "Niets." antwoord Mara. "Niets? Dat is nou niet echt een antwoord." vindt Tommy. "Ik moest gewoon denken aan de leuke tijden. Van ons." zegt Mara. Tommy knikt. "Iets wat ik moet weten?" vraagt hij dan. Mara schudt haar hoofd. "Nee. Dat niet. Het komt wel. Ik verheug me nu voornamelijk op onze date." zegt ze, terwijl ze al door naar buiten loopt. "Date?" vraagt Tommy met een big smile op zijn gezicht.