I Am His, His Lost Girl -- Peter Pan (Compleet)

Je Bent Welkom

Niet veel later voelt Mara beweging komen van Peter. Mara kijkt gelijk op. "Hé, rustig maar. Je bent veilig. Word maar wakker." zegt ze, terwijl ze zijn haren streelt. Peter draait zijn hoofd en opent langzaam zijn ogen. "PE.. Ik bedoel, hoe voel je je?" vraagt Mara. "Ik heb hoofdpijn." antwoord Peter. Mara knikt. "Dat kan ook niet anders. Je hebt je hoofd flink gestoten. Weet je wie je bent?" vraagt Mara dan hoopvol. Peter kijkt even weg. Dan knikt hij. "Ja. Mijn naam is Tommy. Tommy Clark." antwoord hij. "Maar wie ben jij?" wilt hij dan weten. Mara neemt even diep adem. "Een vriendin, Mara." antwoord ze dan, terwijl ze naar hem glimlacht. "Ik ga de dokter halen, zodat hij je verder kan onderzoeken, goed.. Tommy?" stelt Mara voor. Tommy knikt. "Ik ben zo terug." zegt Mara. Ze wilt hem een kus geven, maar houdt zichzelf nog net op tijd tegen. Dat is niet zo een goed idee.

-------------------------------------

"Alles is helemaal goed. Ik hou hem alleen nog wel voor 1 nacht hier ter observatie, daarna kan hij naar huis, mits alles goed is." legt dokter Whale uit. "Top, dank u wel dokter." antwoord Mara. Dokter Whale knikt vriendelijk en gaat vervolgens weer weg. "Dat is fijn, hé." zegt Mara dan tegen Tommy. Tommy.. Dat klinkt zo raar. Hij is Tommy helemaal niet. Zijn naam is Peter. Peter Pan. Mara zucht diep. "Ja, maar.." begint Tommy dan. "Wat is er?" vraagt Mara.

"Als ik morgen naar huis mag.... Ik heb geen huis..." antwoord Tommy. "Wat?" vraagt Mara. "Ik ben wees. Tenminste, mijn beide ouders zijn overleden dus ja.." legt Tommy uit. Mara kijkt verbaasd. "Ik dacht dat wij bevriend waren, hoezo weet je dit nog niet dan?" vraagt Tommy. "Omdat... Je hebt het blijkbaar altijd goed verborgen gehouden." antwoord Mara. "Maak je geen zorgen. Je kan bij mij logeren zolang dat nodig is." zegt Mara dan met een lach. "Top, bedankt." zegt Tommy blij.

"Au.." zegt hij dan plots uit het niets. "Wat, wat is er?" vraagt Mara bezorgd. "Mijn hoofd. Het begint te steken." antwoord Tommy. "Dat zal van je wond zijn. Je voorhoofd is gehecht, dat kan voorlopig ook nog wel even zeer doen." legt Mara uit. "Wat is er eigenlijk precies gebeurd?" vraagt Tommy dan. Mara word stil. Wat moet ze hier nou op antwoorden? "Je bent gestruikeld. Je verloor je evenwicht. Gelukkig dat Mara er was om je te helpen." Mara en Tommy kijken allebei om.

Hook staat bij de deur ingang. Mara voelt de woede alweer in zich stromen. "Hoe gaat het?" vraagt hij dan. "Het gaat." antwoord Tommy. "Ken ik jou?" vraagt Tommy dan voorzichtig. "Hij is mijn vader. Je zal hem beter leren kennen als je bij ons woont." antwoord Mara. "Als hij wat..?" vraagt Hook verbaasd. "Dat is wel het minste wat je kan doen!" roept Mara dan. "Als het teveel moeite is hoeft het niet. Ik vind wel.." "Nee." onderbreekt Hook Tommy. "Het is al goed. Je bent welkom." zegt hij dan met tegenzin.

"Tommy. Ik ga nu naar huis om mijn kamer klaar te maken voor jou intrek. Ik zal morgen ochtend er weer zijn, goed. Als er iets is, bel me dan op dit nummer." legt Mara uit, terwijl ze een nummer op een papiertje schrijft. Tommy knikt. "Bedankt." antwoord hij. "Mij zal je ook morgen zien." zegt Hook, terwijl hij achter zijn dochter aan loopt. "Je hebt geluk dat ik van je hou." zegt Hook als ze buiten lopen. "Hoezo dat?" vraagt Mara. "Anders had hij echt niet in mijn huis gewoond!" roept Hook dan. "Jij bent wel degene die dit veroorzaakt heeft hé! Niet hij!" roept Mara dan terug.

Als Mara thuis aan komt, zorgt ze ervoor dat haar kamer zo is ingericht dat Tommy erbij kan. Daarna rent ze gauw door naar Henry zijn kamer. "Henry?" vraagt Mara. Henry kijkt op vanuit zijn bed. Hij was een boek aan het lezen. "Ja?" vraagt hij. "Ik heb je hulp nodig." zegt Mara dan. "Mijn hulp, voor wat?" vraagt Henry. "Het lijkt erop dat we voorlopig niet kunnen vertrekken, je moet voor mij de schaduw van Peter oproepen." legt Mara uit. "Wat? Maar dat is gevaarlijk!" roept Henry. "Nee, geen zorgen. De schaduw kent mij. Ik geef enkel door wat er gebeurd is, zodat hij dat aan Felix door kan geven. Alsjeblieft, vanavond?" smeekt Mara. "Al goed." antwoord Henry. "Je bent een topper!" roept Mara blij.