I Am His, His Lost Girl -- Peter Pan (Compleet)

Ik Kan Je Niet Helpen

"Laat me raden.. We hadden al iets voor mijn ongeluk." zegt Tommy. Mara knikt. "Ja, sorry. Ik wou niets overhaasten. Het moest van jou komen." legt Mara uit. Tommy knikt. "Dat is oké. Ik vond deze manier toch veel leuker." vindt Tommy. "Zullen we weer terug naar het huis gaan?" vraagt Tommy erachter aan. "Ik moet eigenlijk nog iets doen.." geeft Mara toe. "Maar ik zie je thuis wel, goed?" vraagt Mara. Tommy knikt. "Natuurlijk." antwoord hij. Mara knikt en geeft Tommy een kus op zijn wang. Zodra Mara wegloopt, kijkt Tommy naar de bloem in zijn hand. Zonder dat hij het door heeft, krijgt hij een lach op zijn gezicht.

-------------------------------------------

Mara loopt zo snel ze kan. Die date was geweldig, maar nu moet ze weer aan de slag. Het is tijd om Regina op te zoeken. Zij moet haar helpen. Zij moet Peter terug halen. Mara kan hier niet veel langer meer blijven. Niet zonder Peter. Mara loopt snel alle straten langs, tot ze bij het grote witte huis aan komt. Ze drukt op de bel en wacht ongeduldig tot er iemand open doet.

Tot haar verbazing, werd er open gedaan door Henry. "Mara? Wat doe jij hier?" vraagt Henry verbaasd. "Ik moet Regina even spreken, is ze thuis?" vraagt Mara. Henry knikt. "Ja, kom maar naar binnen." zegt hij. Mara knikt dankbaar en loopt het huis van Regina binnen. "Mam, Mara is er!" roept Henry, terwijl hij de voordeur dicht doet. Samen met Henry loopt Mara de woonkamer binnen.

"Ah, Mara. Ik vroeg me al af wanneer ik jou zal zien." zegt Regina. "Hoezo dat?" vraagt Mara. "Er is maar 1 reden waarom jij hierheen zou komen, is het niet?" vraagt Regina vervolgens. "Wat is dat dan volgens jou?" vraagt Mara weer. "Pan, natuurlijk." antwoord Regina. Mara der ogen worden groot. "Mooi, dan weet je dus wat ik kom vragen." zegt Mara.

"Wil je wat drinken?" vraagt Henry. Mara schudt haar hoofd. "Nee dank je." antwoord ze. "Mam?" vraagt Henry. "Doe maar een glaasje cola." antwoord Regina. Henry knikt en loopt naar de keuken. Hier wilt hij niet tussen zitten. Wat te drinken halen is dan een perfect excuus om er even tussen uit te kunnen knijpen.

"Ja, ik weet wat je wilt." zegt Regina. Mara gaat rechtop staan. "Maar ik kan je er niet bij helpen." zegt Regina er vervolgens nog achteraan. "Wat? Kom op, dat is echt onzin!" roept Mara luidt. "Nee, dat is het niet. Ik kan Pan niet terug halen." zegt Regina. "Hoezo niet!?" roept Mara uit. "Omdat het niet mijn magie was." antwoord Regina. "Ja, het klopt dat we dit met zijn allen gedaan hebben. Zo iets heeft heel veel kracht en magie nodig. Veel meer dan een persoon ook maar kan bezitten. Toch ben ik niet degene die de magie voor deze spreuk eruit lokte." legt Regina uit.

"Wie dan wel?" vraagt Mara. "Kun je echt aan niemand denken?" vraagt Regina. Mara zucht. "Laat me raden.." begint Mara. "Rumple." zegt ze. Regina knikt. "Inderdaad. Als je dus iets wilt bereiken, moet je bij hem wezen." zegt Regina. "Of hij wilt helpen.. is punt 2." Mara zucht. "Prima. Dan ga ik wel naar hem toe." antwoord Mara. Mara draait zich om en loopt weg. "Mara!" roept Regina, nog net voor Mara uit dicht is.

Mara draait zich om. "Ja?" vraagt ze. "Waarom wil je eigenlijk dat de betovering stopt?" vraagt Regina. "Sorry, maar Pan is nu toch goed. Hij doet geen mensen meer pijn en je kan zowel bij hem als bij je familie zijn. Waarom zou je dat willen riskeren?" vraagt Regina zich af. Mara zucht. Voor sommigen is het misschien moeilijk te begrijpen, maar voor Mara is het zo duidelijk. Er is maar 1 iemand zo ontzettend belangrijk en die ene iemand is Peter.

"Ja, Pan is goed. Alleen is hij Pan niet meer. Hier heet hij Tommy, en Tommy is echt geweldig... Hij is alleen niet de jongen waar ik verliefd op ben geworden. Ja, Peter kan misschien gemeen zijn en hij is alles behalve goed, maar hij was goed voor mij. Hij maakte mij gelukkig. Ik wil niets liever dan hem terug, zelfs al zal dat betekenen dat ik weer weg moet van mijn familie." legt Mara uit. Regina knikt.

"Ware liefde." zegt Regina zacht. "Daar doe je alles voor." Mara knikt en loopt vervolgens de deur uit, eindelijk op weg naar Rumple. "Mam, waar is Mara?" vraagt Henry, als hij wat later weer terug de woonkamer in komt. "Oh, ze heeft nog een afspraak." antwoord Regina. Henry knikt. Voor hem best. Dan zit hij tenminste niet meer tussen dat gezeur. Begrijp hem niet verkeerd, hij snapt Mara echt wel... Het is alleen dat al die ruzies hem teveel worden. Hij heeft er gewoon geen zin meer in. Hij vond dat hele idee om Pan te betoveren ook nooit goed, maar ja.. wie luistert er dan ook naar hem?