I Am His, His Lost Girl -- Peter Pan (Compleet)

Vastbesloten

Hook is er stil van. "Wat goed! Dat had ik niet zien aankomen." zegt Emma. Mara knikt blij. "Ik ben zo jaloers! Je kan gewoon echt magie!" roept Henry luidt. "Pap?" vraagt Mara dan, als ze merkt daar Hook verdacht stil is. "Ja, ja.. dat is.. geweldig." antwoord Hook. "Sorry, maar ik.. ik moet even gaan." zegt Hook vervolgens, terwijl hij opstaat en weg loopt. Mara, Emma en Henry kijken hem verbaasd aan. Wat heeft hij opeens?

--------------------------------------------

"Wat denk jij dat je aan het doen bent?" vraagt Hook, als hij bij Peter aan komt. Peter, die tegen een boom aan zat te leunen, gaat rechtop staan. "En waaraan heb ik je bezoek te danken?" vraagt hij sarcastisch. "Je leert haar magie, waarom?" vraagt Hook kwaad. "Omdat ze het in zich heeft. Het zou zonde zijn om het niet onder controle te krijgen." geeft hij aan. "Jij bent echt een.." "Een wat?" vraagt Peter. "Als ik jou was zou ik maar wat tijd doorbrengen met je.. dochter. Nu het nog kan." zegt Peter vervolgens. "Straks gaat ze weer met mij mee naar huis." zegt hij met een grijns.

"Huis? Haar huis is bij mij! Ik ben verdomme haar vader!" roept Hook luidt. Peter begint te lachen. "Nou dan, vader. Doe er wat tegen!" roept Peter luidt. Hook wilt hem het liefst hier en nu vermoorden, maar dat doet hij niet. Hij kan dat zijn dochter niet aandoen. Mara zal het hem nooit vergeven. "Precies wat ik al dacht." zegt Peter vervolgens. "Nou, je bezoekje was gezellig." zegt Peter dan sarcastisch, als teken dat Hook moet oprotten. "Ik ben nog lang niet uitgesproken." houdt Hook vol. Peter rolt met zijn ogen. Hij heeft zo geen zin in het gezeur van Hook.

"Pap? Wat doe je?" vraagt Mara, als ze aan komt lopen. Hook draait zich om. "Mara." zegt hij zacht. "Wanneer laat je het nou rusten?" vraagt Mara dan met een diepe zucht. "Mara, ik wil enkel het beste voor je." zegt Hook. "Dat is Peter. Peter is het beste dat me ooit is overkomen." legt Mara uit. "Het is gevaarlijk daar. Het kan je je leven kosten." legt Hook bezorgd uit. "Peter beschermd me! Dat doet hij elke keer weer!" roept Mara uit. "Ik zie het ja!" roept Hook, terwijl hij met zijn haak naar Mara der schouder wijst.

Mara rolt met haar ogen. "Ik heb je al uitgelegd hoe dit komt. Het was mijn eigen schuld, ik deed zelf zo stom!" legt Mara weer uit. "Papa, ik weet dat je het goed bedoelt.. maar je kan mijn gedachten niet veranderen. Ik blijf bij Peter, tot mijn dood." zegt Mara. "Dat kan geregeld worden!" Mara, Hook en Peter kijken alle drie om. Het is Rumple. "Blijf uit haar buurt!" roept Peter, terwijl hij beschermend voor zijn vriendin gaat staan. "Rumple, doe geen dingen waar je spijt van krijgt!" roept Hook luidt. "Oh, hier zal ik geen spijt van krijgen!" roept Rumple. Hook rent op Rumple af en houdt hem tegen.

"Doe dit niet!" roept Hook luidt. "Hij moet boeten!" roept Rumple. "En dat zal hij." fluistert Hook vervolgens. "Maar op een andere manier. Een manier waarop mijn dochter blijft leven, Peter zijn straf krijgt maar mijn dochter hem niet verliest." legt Hook zacht uit. "Wat? Hoe dan?" vraagt Rumple. "Regina. Zij gaf me vorige keer al een optie. Ik wou het niet.. maar nu.. Ik denk toch dat dat het beste is voor nu." legt Hook uit. "En wat is dat precies?" vraagt Rumple. "Vanavond, als ze weg zijn. Kom naar Regina toe." verteld Hook. Rumple moppert iets onverstaanbaars en besluit vervolgens om weer weg te gaan.

"Hoe heb je hem weggejaagd?" vraagt Mara vervolgens. "Niet belangrijk." antwoord Hook. "Laten wij nog van vandaag genieten. Daarna moet ik je weer een maand missen." legt Hook uit. Mara knikt blij. "Heel graag." antwoord ze opgelucht. Ze weet niet waarom hij zichzelf zo snel weer van gedachten heeft veranderd, maar eerlijk gezegd kan het haar niet zoveel schelen. Dit is een stuk positiever en ze wilt ervan genieten. Ze heeft geen zin om ruzie te maken, nu ze nog hier is.

Een aantal uur later is het weer tijd voor Mara om te gaan. "Ik hou van je papa." zegt Mara. "Ik ook van jou." antwoord Hook. Ze neemt afscheid van haar familie en vertrekt dan weer met peter. Als ze weg zijn, begint Hook gelijk met praten. "We moeten naar Regina, nu." zegt hij. "Regina? Waarom?" vraagt Emma. "Dat leg ik zo wel uit, kom op." zegt hij.  Haastend loopt hij door de straten op weg maar Regina. Emma en Henry rennen achter Hook aan.

"Dus, je hebt nagedacht over mijn voorstel?" vraagt Regina, als Hook, Emma, Henry en Rumple allemaal bij Regina zijn aangekomen. "Welk voorstel?" wilt Emma weten. "Regina kan een spreuk uitspreken over StoryBrooke. De eerste die StoryBrooke dan binnen komt die.. die krijgt een nieuwe identiteit." legt Hook uit. "Net als de vloek?" vraagt Henry. "Je wilt weer een vloek uitspreken?" vraagt Emma geschokt. Regina schudt haar hoofd. "Nee, tenminste niet over iedereen. Dit is puur voor 1 persoon. Daarna zal de spreuk verdwijnen. Het is enkel voor Pan bedoeld." legt Regina uit. "En Mara dan?" vraagt Emma bezorgd.

"De eerste die StoryBrooke binnen zal komen is ten aller tijden Peter. Hij is degene die vliegt. Mara houdt hem vast dus ze zal met hem zijn, ja, maar hij komt als eerste binnen. Dat zal betekenen dat hij enkel word getroffen door de spreuk en dan.." "Is Pan vervloekt." zegt Rumple. "Hij zou niet meer weten wie hij is." zegt hij erachter aan. "Precies. Pan zou geen gevaar meer voor ons zijn en Mara kan weer hier bij ons leven. In StoryBrooke." legt Regina verder uit. "Maar hoe moet het dan tussen Mara en Peter?" vraagt Henry. Hij heeft een hekel aan Pan, maar hij wilt Mara der liefde niet verpesten. "Mara houdt haar geliefde vriendje. Alleen zou hij niemand meer kwaad kunnen doen. Dat is toch een win win situatie." vindt Regina. Hook is in ieder geval vastbesloten. "Laten we het doen."