I Am His, His Lost Girl -- Peter Pan (Compleet)

De Waarheid

"Mara, we moeten praten." zegt Hook, die met Emma bij de trap staat. "Niet nu." zegt Mara haastig, terwijl ze de trap op rent. Hook en Emma kijken elkaar verbaasd aan en rennen gauw achter Mara aan. Mara opent haar slaapkamerdeur en rent door naar Tommy, of hopelijk Peter, die op bed ligt. Ze knielt neer en drukt haar lippen op die van hem. Hook en Emma kijken allebei verbaasd op als ze zien wat er allemaal gebeurd. "Peter?" vraagt Mara zenuwachtig. "Peter?"

--------------------------------------------

"Wat is er gebeurd met Tommy?" vraagt Emma. "Ik heb.." Maar dan is Mara stil, als ze hem plots ziet bewegen. "Ik heb zo een hekel aan die naam." hoort ze hem zachtjes zeggen, terwijl hij zijn ogen opent. "Peter?" vraagt Mara met tranen in haar ogen. Peter knikt, terwijl hij rechtop gaat zitten. "Peter!" roept Mara blij. Ze slaat haar armen om hem heen en houdt hem stevig vast. "Eindelijk heb ik je weer terug." zegt ze opgelucht. Ook Peter slaat zijn armen om Mara heen en zorgt ervoor dat hij haar stevig vast houdt.

"Hoe?" vraagt Hook. Hij begrijpt er maar niets van. Mara staat op. Ze wilt uitleggen wat er is gebeurd, als Peter haar voor is met praten. "Oh, wat zal jij balen op dit moment." zegt Peter met een grijns. "Dacht je nou echt dat je zou winnen?" vraagt hij. "Hoe?" vraagt Hook nogmaals, alleen dit keer een stuk kwader. "Een spreuk, van Rumple." antwoord Mara. "Waarom?" vraagt Hook. "Omdat ik in een leugen leefde. Dat voelde niet goed. Ik wou mijn eigen leven terug, zoals hij hoort te zijn!" roept Mara uit.

Hook krijgt last van een schuldgevoel. Nee, niet omdat hij Peter vervloekt heeft. Nee, maar wel om iets heel anders. Hij kijkt Emma even aan. Ze knikt rustig. Hook knikt terug en neemt diep adem. "We moeten praten." zegt Hook dan. Mara kijkt haar vader verbaasd aan. "Hoezo? Wat is er dan?" vraagt Mara. Ze snapt er helemaal niets van. "Het spijt me Mara, maar dat verhaal zat me niet lekker. Ik maakte me zorgen. Ik ben er met Hook over begonnen en hij vertelde.. Hij moet je iets vertellen." legt Emma uit. Mara kijkt geschokt naar zowel Emma, als naar haar vader.

"Waar gaat dit over?" vraagt Peter, die nog steeds niet begrijpt waar dit over gaat. "Mijn dromen." antwoord Mara, terwijl ze Emma en Hook aan blijft kijken. Emma knikt instemmend. "Kom, dan kunnen we even rustig praten." zegt Hook. Peter zijn ogen worden groot, terwijl hij naar Mara haar bruine boekje kijkt dat op haar bureau ligt. "Nee!" roept hij luidt. "We moeten terug naar Neverland." zegt hij snel. "Dat gaan we ook, zo." zegt Mara, terwijl ze met Hook en Emma mee loopt. Als ze weg zijn, schopt Peter kwaad en hard tegen een kast aan.

"Mara, die dromen.. die ketting.. Het heeft allemaal echt een betekenis. Een lastige." legt Hook uit. "Wat dan?" vraagt Mara nieuwsgierig. "Het spijt me, Mara, maar je verdient het om de waarheid te weten. Ook al is de waarheid niet altijd even prettig." verteld Hook. Mara kijkt hem verbaasd aan. Hoezo waarheid? Hoezo niet altijd even prettig? Waar gaat dit allemaal over? "Goed, laat ik beginnen bij het begin.."

Een vrouw rent door de bossen van Neverland. "Help!" roept de vrouw. "Help ons dan toch!" roept ze luidt, met tranen in haar ogen. "Wow, wat is er aan de hand?" De vrouw stopt met rennen en kijkt op. Daar staat een man. Een man met maar 1 hand. Hook. "Mijn man en kind. Waar zijn ze? Help me alsjeblieft!" roept de vrouw uit. Ze is bang. Bang en alleen. "Man en kind? Die zag ik net de andere kant op gaan." legt Hook uit. Hij merkt dat ze bang is. "Goed, bedankt!" roept de vrouw. "Wacht, wat doen jullie eigenlijk in Neverland?" vraagt Hook nieuwsgierig. Hij wilt ze helpen. Hij als geen ander weet hoe gevaarlijk het hier is. De vrouw kijkt naar zijn hand en dan naar zijn haak. "Het was een vergissing! We zijn verdwaald!" roept de vrouw bang vlak voordat ze snel weg rent. "Wacht!" roept Hook, maar de vrouw hoort het al niet meer.

Hook twijfelt, moet hij erachter aan gaan, of moet hij hier blijven en zijn eigen uitweg vinden? Met een diepe zucht, besluit hij zijn eigen weg uit te gaan en zich niet te bemoeien met andere mensen. Als Hook verder gaat, zijn eigen weg, rent de vrouw snel door de bos. Ze blijft rennen totdat ze eindelijk haar man en kind ziet staan. "Oh, mijn baby!" roept de vrouw luidt. Ze neemt haar kindje over van haar man. "Elizabeth, we moeten hier weg zien te komen." zegt haar man. De vrouw, Elizabeth, knikt.