Hande ve Efe geçmişin tozlu sayfalarına gömülü bir aşkın iki kahramanı. Tekrar karşılaştıklarında çarpan kalpleri onları geçmişe götürse de aşkları kaldığı yerden devam edebilcek mi? Yoksa aşkları bıraktıkları yerde mi kalacak? #romancetr #RMKasım18
Karşıya geçip gişelere geldiğimizde Süleyman Rıdvan'a döndü;
— Şu Pentagon dosyasını aldın mı? Diye sordu. Rıdvan şöyle bir düşündü.
— Yok patron sen alacaktın, dedi. Elini alnına vurdu Süleyman;
— Eve uğrayalım alalım öyle devam ederiz, dedi Rıdvan'a. Ben arkada konu mankeni gibi sus pus oturuyordum sessizce.
Çiftlik evinin yoluna saptık. Kapıya gelince Osman kapıyı açtı içeri girdik. Yasemin koşarak geldi.
— Müstakbel eş gelmiiiş, diye neşeyle bağırdı. Kar kalkmıştı ama hem soğuğu kalmıştı hem de bahçede yer yer pis kar öbekleri duruyordu.
Arabadan indim. Kocaman sarıldım bu sıcak kanlı çocuğa. O sırada annesi müştemilattan çıktı hızlıca yanımıza geldi.
— Hoş geldiniz Hande Hanım. Ben de şimdi sofrayı kurmaya eve geçiyordum, dedi gülümseyerek. Ben cevap veremeden Süleyman araya girdi;
— Hiç gerek yok Hatice bir dosya unutmuşum onu alıp direk Ankara'ya devam edeceğiz, dedi yüzü beş karış.
— Ama bir sürü yemek yaptım kim yiyecek onca şeyi, dedi Hatice yüzündeki gülümseme solarken. Yasemin kollarımdan çıkıp;
— Yapma ama Süleyman Amca ben daha müstakbel eşe çizdiğim resimleri göstereceğim. Sizin resminizi yaptım biliyor musun Hande Abla, dedi sırıtarak. Sırıtınca ön dişleri ortaya çıktı. Bir tanesi yoktu o kadar sevimli duruyordu ki ısırasım geldi o yanaklarını.
— Hanımefendinin işi varmış, dedi pat diye gözlerimin içine kırgın bakarken. Resmen beni iki arada bir derede bırakmıştı. Öylece kaldım.
— Aslında benim işim çok önemli değil. Süleyman Amcanın daha önemli işleri varmış, dedim tek kaşımı kaldırıp.
— Sen istedin direk gitmeyi ben değil dedi sinirle.
— Ben sadece bana uyar dedim ama şart koştum, dedim hırsla.
— Şartın ağır geldi kabullenemedim, dedi azıcık bağırarak. Yasemin aramıza girdi.
— Bence siz acıkmışsınız. Annem ve babam karnı aç olunca aynı sizin gibi bağrışıyorlar. Yemek yiyince yine birbirlerinin gözünün içine sevgiyle bakıyorlar. Şimdi içeri girin yemek yiyin sonra konuşursunuz, dedi büyük insan gibi sevimli bıcırık.
Sinirle birbirimize baktık. Ben vakur bir şekilde başımı havaya dikip, topuğumun üstünde döndüm ve evin kapısından içeri girdim. Biz geleceğiz diye evi ısıtmışlardı. Belli ki Hatice temizlik yapmış, her yeri toplamıştı. Şömineyi yakmayı da ihmal etmemişlerdi.
Yorgun olmama rağmen ellerimi yıkayıp sofrayı kurmaya giriştim. Süleyman hiç yanıma gelmediği gibi bilgisayarını açıp çalışmaya başladı.
Hatice Osman'ın yardımıyla yemeklerimizi getirdi. Bu arada Yasemin büyük bir gururla yaptığı resmi getirdi. Gelin ve damat resmi çizmişti. Gerçekten çok güzel olmuştu. Buzdolabının üzerine yapıştırdım çok hoşuna gitti.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
