Found

9

Misschien wist ze vannacht wel niet hoe ze moest veranderen...

Doordat Amara me dit verteld voel ik me nog slechter. Ik blijf mezelf vertellen dat ze maar een Rogue is en dat ik in de bovenste rang zit. Maar het helpt niet om mijn schuldgevoel weg te halen.

"In welke 'rang' zit jij dan" vraagt ze lichtelijk sarcastisch.

"Hoogste" zeg ik enkel. Amara knikt zachtjes met haar hoofd.

"En waarom zou jíj́ dan een 'Rogue' ontvoeren" begint ze "die bovendien niets, letterlijk niets, heeft gedaan" gaat ze verder terwijl ze haar armen over elkaar heen slaat.

"Of is de pack zo fucked up dat jij alle eenzame en heel gevaarlijke wolven moet vangen en ONTVOEREN" sist ze geïrriteerd.

"Zo praat je niet tegen me, Rogue. Je had nu ook al dood kunnen zijn. Wees is dankbaar"

"Dankbaar voor een ontvoering?! Nou echt, hartelijk bedankt hoor"

POV AMARA

Nou echt hoor, wat is dat een onredelijke jongen. Oh my god wat is hij irritant. Lekker voor hen dat hij in een bovenste rang zit! Echt, als ik hem was zou ik een feest geven, woohoo!

"Ik ben echt helemaal klaar met jou" mompelt de jongen zacht. Voor ik het weet word ik bij mijn arm gegrepen en sleurt hij me mee richting de gang.
Ik probeer hem bij te houden maar hij loopt mega snel. Met alle kracht in mijn lichaam probeer ik hem weg te duwen.

"Laat me los, idioot" hijg ik.

Hij loopt helemaal door naar net voor de trap. Wanneer ik denk dat hij me los zou laten verstrakt de greep om mijn arm en loopt hij rechts af, een andere immens lange gang in.

Plots stopt hij en duwt me tegen een roestige deur aan. Het ruikt hier oud en rottig, alsof er achter één van deze deuren een lichaam ligt weg te rotten. Paniek overspoeld mijn lichaam, gaat hij me hier vermoorden?

De jongen, waarvan ik zijn naam nog steeds niet weet, zet zijn onderarm horizontaal tegen mijn schouders aan.
Zijn elleboog tegen mijn rechter schouder, zijn pols tegen mijn linker schouder en zijn arm drukt hij zowat in mijn sleutelbeenderen.

Ik kijk hem angstig aan terwijl ik mijn ademhaling onder bedwang probeer te krijgen. Zijn blad groene ogen steken in de mijne, het voelt alsof ik niet eens weg zou kunnen kijken.

Wanneer zijn gezicht dichter bij de mijne komt ontwaak ik uit mijn trans.
Dit gaat niet gebeuren! Hij komt dichterbij en ik kan niets doen doordat hij mijn armen heen geblokkeerd. Ik voel zijn adem tegen mijn gezicht aan.

"Je adem stinkt en ik heb een vriendje" zeg ik droog. Zijn gezicht word meteen rood. Net goed!

Hij pakt sleutels uit zijn achterzak en opent met een ruk de deur waar ik tegenaan sta. Waardoor ik achterover de kamer in wankel.

Mijn rug komt met een harde klap tegen de vloer. Een kreun verlaat mijn lippen. De jongen komt op me aflopen en grijpt me vast aan mijn hoodie. Zijn ogen steken in de mijne, woede is van zijn gezicht af te lezen.

"Jij gaat hier wachten en houd je bek, als je dat niet doet haal ik Bryce erbij. Hij zal je dan leren om je bek te houden. Jake komt als hij zin heeft om een Rogue te vermoorden. Tot die tijd hou je je bek dicht" schreeuwt hij recht in mijn gezicht.

Ik kan niets anders doen dan angstig knikken. Ik ga hier nooit meer levend wegkomen. Ik ga nooit meer tegen Noah kunnen zeggen hoe veel ik van hem hou. Ik kan nooit meer aan mijn broer vertellen dat hij het goed heeft gedaan en ik zal nooit gaan studeren. 

Een traan rolt over mijn wang. Ik wil niet dat hij ziet dat zijn woorden me raken, maar mijn emoties nemen het van me over.

"Oh ja, als Alpha Whiteblood hierheen komt zeg dan dat Hugo je heeft gebracht" zijn de laatste woorden die hij zei, voordat hij mijn hoodie losliet en ik op de grond viel.

Bedankt voor het lezen ♥ ♥ ♥

Laat achter wat je ervan vond! Stemmen is heel lief 💞

Xxx- Donna 💟