Found

26 (herschreven)

"Amara, jij bent de Luna van de Whiteblood pack. Ik kan daar niets aan veranderen" maak ik haar weer duidelijk. Ze zegt niets en kijkt me enkel met een blik vol haat aan. Oke dan niet.

"Nou tot morgen" mompel ik waarna ik de kamer verlaat.

POV AMARA

Door hard geschreeuw word ik wakker en sla geïrriteerd de deken van me af. Waarom kunnen mensen nooit eens stil zijn in de ochtend? Om eerlijk te zijn boeit het me niet echt veel wat er gebeurt. Het enige wat ik wil is hier weg komen.
Denkend over mijn ontsnappingsmogelijkheden loop ik naar het ongelooflijk grote raam.

Ik zou 's nachts de auto kunnen stelen en weg kunnen rijden, alleen is het enige probleem dat ik geen rijbewijs heb. Ook zou ik Jake en de rest neer kunnen steken en dan de auto stelen. Maar het makkelijkste is om de politie te bellen en wachten tot ze me komen halen.

POV JAKE

We zitten allemaal in de woonkamer, Jace, Clint en Marlin. Ik sta op het punt om hen te gaan vertellen over mijn mate - totdat Marlin er finaal doorheen ging en de vlam van woede aanwakkerde.

"Ga je ons nou nog bevestigen dat die meid je mate is of niet? Ik wil gaan slapen" vraagt ze klagend. De arrogante blik in haar ogen, die altijd aanwezig is, zorgt ervoor dat mijn woede groeit. En het gesprek is nog niet eens echt begonnen.

"Ja. Ze is mijn mate" bevestig ik. Jace lijkt het nieuws het beste op te vangen van de drie.

"Dude, what the fuck. Jij en een mate?" Lacht Clint, maar de irritatie is duidelijk te zien aan zijn hele charisma. "Dat is gedoemd te mislukken, Jake" zegt hij erachteraan.
Nog voor ik kan reageren gaat Marlin er weer doorheen.

"Dus Jaky-boy, mates zijn toch onzin? Heb je zelf gezegd" vraagt ze met een vernietigende glimlach op haar gezicht. Jace werpt haar een boze blik toe.

"Inderdaad, maar Amara en ik gaan het proberen"

"Je klinkt wel heel wanhopig zeg" moet Marlin zo nodig toevoegen.

"Als je dit aan de pack verteld ga je veel reacties opwekken" informeert Clint me, alsof ik dat nog niet wist. Jace wilt wat zeggen maar word afgekapt door zijn tweelingzus.

"Je zet alles op het spel voor die meid, een oorlog met Eregan, je pack gaat uit elkaar vallen en - ja wat kan er nog meer allemaal gebeuren? Oh ja, misschien word je wel afgemaakt omdat jij dat ZELF hebt gedaan bij wolven die hun mates vonden" dit is de druppel - dit is de benzine die mijn vuur doet verspreiden.

"Marlin ga weg" probeer ik nog rustig te zeggen. Ze luistert echter niet. Ik kan mijn woede niet meer onder controle houden, doordat ik Alpha ben. Alléén doordat ik Alpha ben, probeer ik mezelf er van te overtuigen. Als ik geen Alpha was, zou ik mijn woede prima kunnen inhouden - hoop ik.

"Verdomme rot nu op" schreeuw ik, kokend van woede.

"Die bitch is het niet waard" bijt ze me toe. In een halve seconde sta ik voor haar en heb ik haar tegen de muur aan gedrukt. Ze hapt naar adem. Mijn handen zijn geplaatst op haar schouders en de rest van haar lichaam bungelt in de lucht. Haar benen zoeken hopeloos naar een plek om op te staan.

"Jake hou op!" Schreeuwt Jace, die probeert op de staan, met zijn nog gevoelige bovenbeen net na de heling.

"Alsjeblieft Jake, sorry sorry sorry" piept Marlin wanhopig.

"Waarvoor sorry?"

"Da - dat ik je beledigde" ik schud mijn hoofd afkeurend.

"Alsjeblieft, Alpha het spijt me. Het spijt me" snikt ze. Tranen rollen over haar bleke wangen.

"Dat is niet wat ik wil horen, Marlin" spreek ik haar toe.

"Sorry dat ik haar een bitch heb genoemd. Het spijt me" ik geef een klein knikje en laat haar op de grond vallen. Clint sprint op haar af en Jace kijkt me ongelovig aan en schud zijn hoofd. Ik went mijn blik af en loop de kamer uit. Net voor ik de deurpost naar de gang kan door stappen, hoor ik iets wat me heel erg veel pijn doet. Als een steek in mijn hart.

"Het zal bloederig gaan worden hier, er zal oorlog komen. Ik verlaat de pack voor mijn eigen veiligheid. Ik word Rogue" zegt Marlin.

Even werp ik een blik over mijn schouder, haar ogen staan wanhopig en hulpzoekend. Maar als ik nu naar haar toe ga, is dat een teken van zwakte. Ik ben niet zwak - nooit.

Het boeit me niet meer wat er hier nog gebeurt. Ik draai om en begeef me naar mijn kamer.