20 (herschreven)

3.5K 115 14
                                    

Tranen beginnen oven op te komen en rollen al snel over mijn wangen. Snikkend verstop ik mijn gezicht in mijn handen.

Ik krijg nooit meer mijn oude leven terug, alles zal anders zijn,

alles is verpest...

Ik heb geen idee waar we heen rijden, ik zeg echter ook niets want op de snelweg omringt door grote bossen kan ik niet ontsnappen. Ik wil hem niet eens aankijken op het moment. We rijden met bijna 200 km per uur over de snelweg, veel te hard dus. Het boeit me echter niet veel, als we verongelukken zal hij met deze snelheid waarschijnlijk ook sterven.

De bomen razen aan mijn ogen voorbij. De zon gaat nog lang niet onder, de grijze wolken massa laat de regen nog steeds met bakken uit de hemel komen. We gaan zo snel dat de bomen meer een bruinige waas zijn.

Zonder dat ik het door heb zakken mijn ogen steeds verder dicht. Voor ik het weet val ik in slaap.

---

Ik open mijn ogen door de felle zon die door een grote glazen pui schijnt. Wacht, dit is niet mijn kamer. Voordat ik ineen golf van woede omhoog schiet kan ik mezelf tegenhouden, waarschijnlijk is Jake in de kamer en stel dat hij zo weg gaat- dan kan ik ontsnappen. Ik kantel langzaam mijn hoofd en kijk de kamer rond. Het is simpelweg reusachtig. Mijn ogen vinden Jake onderuitgezakt op een stoel zitten bij het raam- slapend. Is hij werkelijk zo dom? Plotseling word hij wakker, vlug sluit ik mijn ogen weer en doe alsof ik slaap. Dit gaat makkelijker worden dan ik dacht...
Voetstappen klinken luid en steeds verder weg dan hoor ik de deur dichtgaan waarna een opgeluchte zucht mijn mond verlaat. Langzaam open ik mijn ogen.

Ik rol met mijn ogen terwijl ik recht in Jake's groene ogen kijk.

Dit is toch niet makkelijker dan ik dacht.

Hij zit geknield naast het bed, wachtend op een reactie. Met die verdomde grijns op zijn gezicht.

"Je weet dat ik door heb of je slaapt of niet hè?" vraagt hij.

"Ik ben niet dom hoor" mompel ik waarna ik op sta en de kamer wil verlaten. Ik word echter meteen tegengehouden door Jake. Hij duwt me met mijn rug tegen de deur aan en pint zijn handen naast mijn hoofd. Zodat ik niet weg kan gaan. Telkens weer raak ik geïntimideerd door hem. Ondanks dat ik mezelf keer op keer vertel dat de rangen niet uitmaken. Zijn felgroene ogen lijken recht in mijn ziel te kunnen kijken. Zonder dat ik het wil raak ik er in verdronken.


"Als je wilt kan staat er eten klaar in de keuken"

"Ik sterf liever van de honger dan dat ik jou eten eet" snauw ik naar hem. Zijn ogen kleuren een tint donkerder. Hij gaat dominant voor me staan en pakt mijn kin vast en duwt mijn hoofd ietsjes omhoog.

"Als jij dood gaat sterft mijn hele pack. Wil je op je geweten hebben dat je meer dan 1500 mensen hebt vermoord"

"Hoezo? Je hebt me niet gemarkt, dus ik zit nergens aan vast"

Een schamper lachje verlaat zijn mond en hij schud zacht zijn hoofd.

"Wanneer een Alpha zijn mate enkel heeft geroken, heeft hij haar nodig. Als hij haar dan niet snel genoeg vind, word hij langzaamerhand zo ziek dat zijn wolf sterft. Dan heeft de pack dus geen Alpha en worden ze stuk voor stuk uitgemoord, door andere pack's, of ze gaan dood doordat ze geen leider hebben" legt hij uit.

"Dus hoe lang moet ik weg blijven tot jij en je rot pack allemaal dood zijn?" Vraag ik met een nep glimlach op mijn gezicht. Zijn gezicht is grauw.
Hij houd zijn lippen stijf op elkaar en staart me recht in mijn ogen aan. Jake stapt achteruit en laat me erlangs, waarna we de kamer verlaten en naar de keuken vertrekken.

Het is een redelijk lange weg naar de keuken. Aan de wanden van de oneindige lange gangen handen reusachtige schilderijen. Alleen deze gang is al groter dan mijn hele appartement. Ik woon samen met mijn broer, tevens ook mijn enige familie, in een appartement van 25 m². Dus dat is een heel erg groot verschil met deze villa, die wel op een kasteel lijkt...

Na een eeuwigheid komen we aan bij reusachtige deuren van een paar meter hoog. Ze zijn matzwart met houten deurklinken. Nog voor ik de deur kan openen, opent Jake hem voor me. Een reusachtige keuken komt tevoorschijn. Midden in staat een kookeiland met aan de ene kant de keuken en aan de andere kant barkrukken. Daar achter staat een lange eettafel met wel tien stoelen er aan.



Bedankt voor het lezen!!!

Laat achter wat je ervan vond en stem 🌟

Xxx-Donna ♥

Found Where stories live. Discover now