Found

23 (herschreven)

POV AMARA

Ik heb geen idee hoelang ik daar zo heb gezeten. Er hangt namelijk geen klok in de kamer en er is geen wekker. De enige aanwezige electronica zijn de lampen aan het plafond.

De kamer is reusachtig. Een groot kingsize bed staat mooi opgemaakt midden in de kamer. Vanaf het bed kijk je, door een grote glazen wand, naar de lange oprit. Daardoor is het hier erg licht. De kamer is groten dan mijn hele appartement. Tegen de muur waar ook de deur inzit staat een bureau. Ik laat mij hand over het gladde hout glijden. Er staat een groen-grijze fluwelen stoel met zilveren details. De hele kamer heeft tinten groen en grijs met een sprankje zilver.

Nog snikkend loop ik naar de 'ramenmuur'. Ik neem starend naar buiten plaats. In de verte waaien de bomen hard heen en weer. Druppeltjes stromen omlaag over het raam. Het regent zelfs zog harder dan gisteren.

Ik kan niet geloven dat ik hier nu zit. Opgesloten, gebroken en alleen. Aan de eenzaamheid ben ik meestal wel gewend; mijn broer werkte in de grote stad waardoor hij elke dat heel laat thuis kwam. Op school hoorde ik er niet perse bij, niet dag dat belangrijk is.

Ik was altijd al vrienden met Josh, sinds de brugklas al, maar we mochten nooit bij mij thuis afspreken van mijn broer. Achteraf gezien weet ik wel waarom, hij is weer vampier en een enorme badboy. Toen Noah nieuw op school kwam veranderde echter alles. Hij verbond het populaire meisje, de atletische sporter, de badboy en het buitenbeentje. Ik viel als een blok voor hem en sinds dien zijn we zowat altijd samen geweest. Tot nu dan...

Aan de ene kant wil ik dat Jake nu terug komt maar aan de andere kant moet hij zo lang mogelijk wegblijven.
Ik zit er echt over in dat hij zei dat hij me niet hoefde, en me alleen hier houd voor zijn pack. Niet dag Ik hem wil, maar het is beter om iemand af te wijzen dan afgewezen te worden. Ik voel me als een nieuwe schoen die niet lekker zit, je wilt de schoen wel gebruiken maar echt dragen doe je niet en je houd hem alleen maar omdat je anders letterlijk je geld hebt weggegooid.

Geschrokken kijk ik om wanneer er op de deur word geklopt.

"Ga weg en hij zit op slot" zeg ik lichtelijk geïrriteerd met een luide zucht. Als het Jake is gooi ik echt een steen naar zijn hoofd.

"Ik ben het, Hugo" klinkt de stem.

Het slot draait open, nog voor ik überhaupt mijn kans kan grijpen om weg te rennen, glipt Hugo naar binnen en sluit de deur weer.

"Als ik je laat gaan ga ik dood, sorry" verontschuldigd hij zich.

"Jij was degene die me hierheen bracht in de eerste plek hoor"

"Ik wist toch niet dat je zijn mate was"

"Ja anders was is vermoord, dat is veel beter joh" zeg ik sarcastisch. Er ligt meer waarheid in dan ik zou hopen. Een pijnlijke blik verschijnt op zijn gezicht en hij zegt niets.

Met een zucht begeef ik me weer naar het reusachtige raam en staar naar de oprit. Met mijn armen over elkaar geslagen. Hugo komt naast me staan. Voorzichtig legt hij zijn hand op mijn schouder en wrijft geruststellend.

"Jake kan valt best mee, geloof me" stelt hij me gerust.

"Hij heeft je in de west-schuur bijna vermoord" verduidelijk ik hem. Hij maakt een afwimpelend gebaar met zijn handen. Blijkbaar is het normaal om iemand bijna te vermoorden.

"Ah joh, moet kunnen toch? We zijn broers" ik begin te lachen. In zijn ogen is echter pijn te zien.

"Ik ben serieus, hij kan gewoon niet goed omgaan met..." hij twijfelt even met het voortzetten van zijn zin, "jou en gevoelens en mensen" maakt hij af. Waarna hij een glimlach forseert.

"Dat maakt het veel beter hoor, dankje" zeg ik weer droog.

"Hij heeft al sinds ik me kan herinneren een hekel aan het idee van mates, dat hij er nu zo op reageert is nog positief. Ik zou het gewoon proberen met hem, als het echt niet gaat help ik je hier weg te komen, dat beloof ik je"

Ik knik zachtjes, als ik weg die gaan sterft de hele pack uit. Hugo dus ook, niet dat al die mensen me boeien- Jake al helemaal niet- maar Hugo is aardig tegen me. Soms.

"Dan ga je dood" concludeer ik. Hugo knikt.

"Ik heb je in deze hel gebracht, dus als het moet haal ik je er ook weer uit"

In de lessen doe ik nu dus helemaal niks meer, dus had ik tijd om te schrijven 😆💟

Ik heb zo economie. Rip

Xxx-Donna