Found

28(herschreven)

Als je maar niet veel uitgeeft" waarschuwt ze me. Met een speelse blik in haar ogen. Mijn grijns word nog groter.

"Je bent alles waart"

POV AMARA

Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, hoe stom ben je als je mee gaat shoppen met je ontvoerder? Tevens soulmate, wat ik toch onzin vind. Misschien ben ik nu aan het overdrijven of doe ik overgevoelig, maar om me gewoon 'over te geven' aan hem. Tja - ik had beter van mezelf verwacht, als ik eerlijk ben.

Plotseling klap ik voorover dubbel, gelukkig word ik tegen gehouden door mijn gordel. Anders had mijn gezicht kennis gemaakt met het dashboard. Voorzichtig kijk ik op, we staan stil voor een stoplicht.
Geïrriteerd werp ik Jake een blik toe.

"Moet je nou altijd zo hard rijden?"

"Moet jíj́ nou altijd zo erg zeuren?" Kaatst hij terug. We schieten vooruit wanneer het stoplicht groen word. Eigenlijk verbaasd het me dat hij überhaupt stopt voor het stoplicht.

"Als je geen 130 rijd op een 80 kilometer weg, hoor je mij niet klagen" zeg ik schouderophalend. Jake slaat zijn ogen ten hemel, daarmee houd het gesprek echter op.

---

"Zet deze maar weer op, anders wordt je herkent" beveelt Jake me wanneer we op de parkeerplaats staan. Ik doe wat hij zegt en zet de zwarte beanie op mijn hoofd. Het matcht met de kleding die ik aan heb: een zwarte oversized hoodie, die ruim over mijn billen heen valt, van Jake geleend, en een zwarte panty, die volgens Jake van een van de schoonmakers is.
Ik zie er simpelweg uit alsof ik een bank ga overvallen.

"Het is maar goed dat we nu kleding voor je gaan kopen" merkt Jake grijnzend op.

"Hé!" Rek ik het woord beschuldigend uit. Hij haalt zijn schouders op waarna we ons richting het winkelcentrum begeven.

---

Ik laat mijn hand over de verschillende stoffen glijden. De ene voelt ribbelig en de ander weer zacht als zijden. Jake staat een eindje verderop, met zijn ene hand pakt hij kleding van het rek en op over andere arm ligt een grote stapel kleding gedrapeerd.

"Deze is leuk" merk ik op wanneer ik naar Jake toe been. Hij laat zijn blik over het kledingstuk glijden dat ik vast heb, waarna hij knikt.

"Leg maar op de stapel" zegt hij en steekt zijn arm naar me uit, met de kleding erop. Een blos stijgt naar mijn wangen. Ik wil niet dat hij geld aan me verspilt voor kleding, maar ik wil ook niet langer in dezelfde kleding rondlopen - die overigens helemaal vies en gescheurd zijn of van Jake.

"Kan ik het niet beter gaan passen?" Vraag ik, doelend op de kleding.

"Dat lijkt me handig, let's go"

Jake pakt liefelijk mijn hand vast waarna we ons naar de paskamers begeven. Ik schrik van het gebaar, maar besluit er niks aan te doen.

Het kleine hokje van één bij één zit helemaal volgepropt. Ik trek het eerste kledingstuk aan - een zijden jurkje, uitgekozen door Jake, in de kleur emerald groen en nog het ergste van alles, het zijden komt maar met enkele centimeters over mijn billen.
Én bedankt Jake, ik had niet anders van je verwacht. Applaus voor jou!

Met een zucht sla ik het gordijn van het pashokje open. Op Jake's gezicht verschijnt een grote grijns wanneer hij van zijn telefoon opkijkt. Snel stopt hij het apparaat weer in zijn achterzak en laat zijn fel groene ogen over mijn lichaam gaan. Na iets wat rond de tien seconden is, vinden zijn ogen de mijne.

"Deze ga ik dus echt niet kopen" maak ik hem duidelijk terwijl ik met jurkje weer wat omlaag probeer te trekken.

"Hoeft ook niet" begint hij. Opgelucht zucht ik. "Ik betaal het" oh shit.

"Meen je die?" Vraag ik geïrriteerd. Zijn grijns wordt nog groter. Ik sla een hand voor mijn gezicht en kan mijn lach bijna niet inhouden. Schuifelend, omdat de jurk anders omhoog kruipt, begeef ik me naar het pashokje voor het volgende kledingstuk.

Bedankt voor het lezen!

Ik was afgelopen week in Berlijn met school, ik had gehoopt in ieder geval iets te schrijven maar dat is niet gelukt. Maar de reis zelf was wel echt heel erg leuk!
Als je nog nooit in Berlijn bent geweest, raad ik het je erg aan!!!

Xxx- Donna