29

2.7K 76 41
                                    

POV JAKE

"Ik voel me nu echt schuldig" klaagt Amara voor de zoveelste keer. Ik verzeker haar weer dat ik het zelf wilde, dat het niet op haar verzoek was, maar ze blijft erover doorgaan.

"Amara, hou nu alsjeblieft op. Wilde je anders in die oude kleding blijven rondlopen?" Vraag ik. Ze trekt een twijfelend gezicht. Dat is dus een nee.

"Nee maar-"

"En bovendien, je woont nu in mijn huis. Je kan er niet bij lopen als een of andere zwerver" glimlach ik waarna ik een slok van mijn drinken neem. Amara pakt een frietje vanuit het papieren bakje met de gele M.

"Geef toe, dat meisje is door mij weg gegaan" zegt ze en werpt een blik naar mij. Meteen schud ik mijn hoofd. Het is eigenlijk wel waar, maar ik wil jaar niet slecht laten voelen over iets waar ze niets aan kan doen. Ik sla mijn arm om haar schouder en leun achterover tegen de rugleuning.

Het voelt alsof ik haar al jaren ken, alsof we bij elkaar horen. Wat deels ook zo is, maar het voelt verkeerd. Het voelt echt verkeerd dat ik mijn hele pack belazer. Jaren lang heb ik het iedereen verboden om je aan een mate te binden. Jaren lang heb ik er mensen om vermoord. En dan wanneer ik zelf mijn mate vind - dan mag ik het ineens wel. Ik ben echter wel de Alfa- de leider.

"Ze ging weg omdat ze een egoïstische bitch is, niet door jou" maak ik duidelijk. Amara slaat haar ogen ten hemel.

"Jij bent echt niet normaal" zegt ze hoofdschuddend.

"Dat is mijn specialiteit, ik had verwacht dat je dat al door had" grijns ik.

Een groepje tieners is aan het bestellen, de cassière staart ze ongeduldig aan. Aan de rij achter ze is te zien dat ze niet erg snel zijn.

"Dat doe je altijd hè? Alles observeren"

Ik word uit mijn trans getrokken en went mijn blik naar Amara. Ik haal mijn schouders op.

"Als er iets fout gaat is het handig om je mogelijkheden te kennen"

Hey

Ik ben er weer hoor :)
Sinds het vorige hoofdstuk heb ik letterlijk niet meer geschreven. School is nogal veel de laatste tijd, waarschijnlijk is dit erg herkenbaar.

Oh ja, nog een gelukkig 2020!

Bedankt voor het lezen,
Laat weten wat je ervan vond :)

Xxx- Donna

Found Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu