The Unwanted Wife

Chapter 9

My foot is slowy  healing. Ilang linggo na ang nakakalipas simula ng pumunta kaming Palawan. Nakakayanan ko na maglakad ng maayos pero minsan ay nakirot parin ito. Natigilan ako sa ginawa ko ng may kumatok.

"Come in"

"Maam, what do you want for lunch?" Zia asked me. Andito ako sa bakeshop ko to check the sales and everything.

"Im still full, just coffee please" i said at sinunod nya naman ang gusto ko.

Bored na bored na ako sa bahay kaya napili kong dito nalang muna tumambay. Araw-araw na kasi nagkakakuwentuhan nila Cheska at Manang Lety at halos napagkwentuhan na namin ang buong buhay namin sa sobrang wala kaming magawa sa bahay. Kung paano nakuha si Manang Lety as Dane's nanny and also the struggles that Cheska had before going here in Manila. We sometimes watch movies sa theatre room para mawala ang kabored-an namin. Natapos na nga namin ang isang series sa netflix!

Naging successful naman lahat ng newly opened na branches ng bakeshop ko. I smiled, I know my parents are so proud to me right now. My business is not as big as theirs but I worked hard for this. Dugo't pawis ang inilaan ko para maging successful ito.

*ting*

Anjenica texted me.

Anjenica:

Im coming home today! Sunduin mo ko. Manong isn't available for today, pretty please bestfriend! 3:30pm. Thanks!

Is my bestfriend not aware that im not yet fully recovered? Ako pa talaga pinagsundo nya? Kung hindi ko lang ito mahal ay hindi ko talaga susundin ang request nya.

Ako:

Okay, psh.

Tinapos ko muna ang gawain ko sa opisina at nag-ayos na ako upang sunduin si Anjenica sa airport. After kasi naming pumuntang Palawan ay dumaretso na siya paalis papuntang London. They had family gathering daw roon. Pagkababa ko ay dumaretso na agad ako sa place na kung saan baba si Anjenica upang makita ko agad siya.

"Aliana! I miss you so much." Nagulat ako ng may sumigaw. Si Anjenica na pala at ang layo nya pa mula saakin.

She caught everyone's attention! Yumuko nalang ako at pasimpleng tumalikod at umarteng hindi kakilala si Anjenica. Nakakahiya talaga yan!

"Hoy! Bakit moko iniwan!?" Aniya na makalapit na saakin.

"Makasigaw kanaman don nakakahiya! Nakatingin na kaya sila sayo" sabi ko at niyakap na siya. I missed her kahit hindi naman siya ganon katagal umalis.

"Ay napalakas ba? Okay lang yan i don't care naman. Look! I have so much pasalubongs for you!" She excitedly said at nagclap pa ng hands. Minsan talaga isip bata tong bestfriend ko eh.

I helped her with luggage. Isa lang naman yon ngunit sobrang bigat. Ilang kilos kaya ito?

"Girl, let's have a late lunch sa Frezet's muna. Im very hungry" Anjenica sa tabi ko.

"Okay" ani ko at nagdrive na papunta sa restaurant na iyon. It is our favorite restaurant din kasi at nakakaramdam na ako ng gutom since coffee lang ininom ko kanina sa office.

We're done ordering the foods we want at sobrang daming inorder ni Anjenica. Gutom na gutom nga ata siya mula sa byahe kaya hindi ko nalang pinansin iyon. Nagkwentuhan muna kami patungkol sa mga ginawa niya habang nasa London pa siya.