The Unwanted Wife

Chapter 32

Sa sobrang pag-aalala nila Keila at Gina saakin, sinamahan nila ako pauwi. Kei drove my car at nagtake nalang sila ng grab pauwi.

"Hija! Bakit ka naiyak? Anong nangyari? Hindi ba kayo nakapagusap ni Dane?" sunod sunod na tanong ni manag pero ni isa hindi masagot.

"Tumawag siya kanina, pauwi naraw siya at ang telepono mo raw ay hindi niya matawagan. Nag-aalala sayo ang asawa mo at tignan mo bakit ka naiyak? Ano ba ang problema, Aliana?" tila nahihirapan sa sitwasyon si manang hindi niya alam kung ano nararapat niyang gawin.

He called? Why? Gusto nyang sabihin na sila na ni uli ni Saliena? Hindi na kailangan, aalis nalang muna ako dito sa bahay. Hindi ko ata kayang makita siya pakiramdam ko ay mawawala ako sa huwisyo at magmamakaawang balikan niya ako. I want to love my self this time. I need a time, I need a break, myself needs it.

"Manang, kela dad po muna ako uuwi" ani ko habang paakyat sa silid namin ni Dane.

"Ha? Ano ba ang nangyari iha? Pauwi na daw si Dane mamaya. Teka, nagaway ba kayong dalawa?" Nag-aalalang ngunit confused na tanong ni Manang Fely.

"Manang...sila Dane at Saliena na daw uli" sabi ko

"Ano? Saan mo nalaman yan?" tanong niya at niyakap ako habang sinusubukang patahanin.

"Napanuod ko po kanina sa balita" sabi ko. Kinuha ko ang maleta ko na ginamit ko noong bagong lipat kami ni Dane dito.

"Iha, akala ko ba matutulog kalang doon sa magulang mo pero bakit magdadala ka ng maleta?" Sinubukan ni manang pigilan ang aking mga kamay sa pagkuha ng mga damit.

"Manang, I'm not sure kung babalik din po agad ako. I need a break from all of these po, please let me" pagod na saad ko. Ang ibang pa naming kasambahay pumasok na rin sa aming silid upang tignan kung ano ang nangyayari.

"Kung ako lamang iha hindi kita papayagang umalis pero desisyon mo iyan, sana maayos nyo parin ni Dane ito. Anal, tandaan mo kasal na kayong dalawa, sumumpa na kayo sa harapan ng Diyos. Huwag sana kayong dumating sa puntong maghihiwalay kayo at sana manaig ang pagtitiwala niyong dalawa sa isa't isa. Napanuod mo lang naman ang balita duba? Hindi mo pa siya nakakausap ng personal, sana ay mapakinggan mo muna ang kanyang side bago kayo magdesisyon"

"Salamat po manang"

"Tandaan mo Aliana, hindi ko ito sinasabi dahil alaga ko si Dane simula bata pa lamang siya pero naniniwala ako na mahal ka ni Dane at hindi ka niya kayang lokohin. Mahal ko kayo pareho iha. Sana maayos na talaga ito at magkausap kayo paguwi niya. Kung kailangan mo muna makitulog sa magulang upang makapagisip ng maayos ay sige gawin mo, iyan ang makakatulong saiyo" aniya.

All of our kasambahays hugged me. I feel their love for me and I'm truly blessed to have them. Nagmadali na ako sa paglalagay ng gamit ko sa maleta dahil baka biglang dumating si Dane at mapagdesisyonan kong patawarin at tanggapin agad siya. Sana nga hindi talaga sila ni Saliena, sana hindi talaga iyon totoo but for now, I'm sure, I need a break. I drove myself alone way to our mansion, I didn't tell my parents that I'm going home tonight.

"Aliana? Gabi na iha ha? At bakit may dala kang maleta?" Salubong ng aming mayordoma sa akin. She was the one who took care of me when I was young.

"Di..dito po muna ako bahay" sabi ko. She held my things.

"No manang ako napo" sabi ko at pilit kinuha iyon. Nahihiya akong tumingin sakanya dahil halatang halata ang aking mga mata mula sa pagkakaiyak.

She was quietly following me paakyat sa aking silid. I know she is just waiting for me to say it.

"Iha, ayoko sana manghimasok sainyo ng asawa niyo pero ano ba ang nangyari? Bakit may dala kang maleta? Lumayas kaba? May kirida ba ang asawa mo? Alam na ba ito nila maam at sir?" Hindi na niya napigilan at nagtanong na.