Chapter 37

1 1 0
                                    

It was the day of the party. Martina keep on pushing me to go with Pepa. Ilang beses akong tumanggi dito at inexplain ang side ko. Still not ready to face him. Even Christian. Nasa iisang kumpanya kami pero ni anino niya ay hindi kopa nakita. His friends kept on asking sa mga sumunod na araw kung okay lang daw ba ako or kung may gusto daw ba akong sabihin. Pero hindi ko pinapansin yun. I know how concern they are pero hindi kona kailangan idamay pa sila sa problema kong iyon.

But even if I refuse so many times, Martina bought me a dress. Even Pepa and it was the same dress Samara has. Pepa loved the gown and she is excited to wear it. She look like a princess when she tried it on and she even wanted me to buy her a crown so I agreed to it.

May pinapunta pa siyang stylist dito sa bahay para daw mag mukha akong tao sa party na iyon. Pepa was so excited and she totally knew how to capture it. Lagi niya akong pinipicturan habang inaayusan ako. Tuwang tuwa ang mga stylist sakanya dahil napaka kulit nito sa kwarto ko. Even Jennie was excited kung ano daw kakalabasan ng itchura ko lalo na pag suot kona ang gown.

It was a silky black dress. Yun daw kasi ang hininging kulay ng mga ito na magiging theme ng party. Black lahat kaya binilhan niya ako ng fitted off shoulder silky black dress na hanggang tuhod ko na pa pencil skirt ang dating. She even bought me a silver stiletto to match up and a clutch. They kept my long hair fall down and just curl up the ends. Hindi ako nag palagay ng dark make up kasi hindi ko personality iyon. Nang matapos ang lahat ay tumambol na ang dibdib ko.

Ang guard na naka duty ngayong gabi ang magiging driver namin ni Pepa. Pinasama ko rin siya hanggang loob upang siya ang mag dala ng gamit ni Pepa at madali ko itong matatawag kapag kailangan kona.

Habang nasa daan kami ay kinakabahan talaga ako. Martina is there already and waiting for our arrival. Gusto ko nga ring umiyak kasi nahihirapan talaga ako. Para akong nag papalpitate sa kaba. Lalabas na yung puso ko kaka tibok nito at hindi ko ito makalma. Hindi ako kinakabahan sa presensya ni Jacob at ni Rain pero kinakabahan ako sa magiging party at sa pamilya nito. Isama mopa si Christian na hindi ako kinakausap.

Pag dating namin doon ay napakadami ng sasakyan sa daan. Hindi ito ang bahay ng magulang. Hindi rin ito ang bahay ni Jacob noon. It was a new house. Napakalaki noon at lahat halos salamin. Yung poste lang ang makikita mong sementado pero lahat salamin. Napaka liwanag at makikita muna ang tao sa loob.

Pag ka hinto ng sasakyan sa entrance ay bumuntong hininga na muna ako bago bumaba. Martina was there waiting for us. She was all smiles pero ako hindi. Hindi ko alam paano ako kakalma sa gabing ito!

Lumapit narin naman kami ni Pepa rito at bumati. Martina gave me an okay look for tonight. I just can’t! pag pasok namin ay may lumapit agad na waiter na may dalang champagne. I took one at ininom ito agad deretcho. Natawa si Martina sa ginawa ko at nginuso si Pepa na kasama namin.

“hinay hinay. May kasama kang bata” paalala nito sakin. Bumuntong hininga ako muli saka kumuha nanaman ng baso at hinawakan lang. Martina was scanning the crowd and searching for Samuel. Nakita naman namin ito sa right side at nilapitan. Andun nadin ang mga kaibigan namin at hindi nila kasama si Christian. But for sure he’s just around. Tumabi lang ako sa mga ito at kinakalma padin ang sarili. Hanggang sa namataan namin ang magulang ni Jacob.

Nagulat sila ng makita nila ako. I gave a smile pero nanginginig ako sa kaba. Tumikhim ako pero ganun padin. Kumapit ako ng mahigpit sa kung sinong nasa tabi ko. Medyo napahigpit pa nga at napa daing ito. It was Dos kaya kumapit lang ito sakin at tumapik.

“oh my God! Ria…” sabi ni tita Marie. Lumapit naman ako dito at yumakap. She gave me a tight hug even tito Jordan. “ang ganda ganda mo padin” bola nito sakin.

Fall of the AutumnWhere stories live. Discover now