Fall of the Autumn

Epilogue

Sa hinaba haba ng nangyari sa aking buhay sa kasiyahan lang din talaga ito tutungo. Ano nga bang nangyari kasi sa buhay ko?

Naiwan ng magulang ng maaga, napunta sa piling ng kamaganak at napag lupitan. Binigay sa ampunan at natutong buhayin ang sarili mag isa. Nakakilala ng akalang mamahalin at makakasamahabang buhay pero mga panandalian lang pala.

Naka graduate at nakakuha ng magandang trabaho. Nailipat sa ibang lugar. Nakakuha ng mas magandang oppotunidad pati bahay at sasakyan. Naging masaya sa piling ng isang lalaki. Nanganib ang buhay at kung saan saan nag tago.

Nakaligtas ngunit iniwanan ng lahat. Nag karoon ng biyayang anak at saka muling bumalik ang nakaraan. Napag tagumpayang umahon sa hirap man ay kinaya ko lahat.

It was not perfect. Nothing is perfect even God has a lot of mistakes. So I enjoyed every flow that he gave even sorrow and pains. Dahil natapos naman ang lahat ng iyon dahil napagtagumpayan ko.

Now I am happy that Christian came to my life. Hindi ko ineexpect na sakanya pala babagsak ang puso ko dahil napagod narin ako sa lahat ng sakit. But God really planned everything about me hindi ko lang talaga inexpect lahat ng ito.

After six months of preparation when Christian ask to marry me ay natuloy ang aming wedding of the century. Yun ang tinawag nila dahil siya daw ang ka una-unahang nag pakasal sakanilang mag kakaibigan.

I prepared a low key type of wedding but on his case, we can’t… kaya ayun naging engrande sa dami palang ng bisita. It was magical sabi nga ni Martina dahil she never imagined that Christian will organized our wedding at kahit ako ay hindi makapaniwalang siya lahat ng ayos ng mga ito.

Kung ang ibang groom ay nag aassist lang sakanilang bride, siya hindi. Every details siya lahat nag plano at ako ang nag assist dito. He even design my own wedding gown. Pero niretoke namin without him knowing at hindi ko talaga pinakita yun sakanya lalo na ang sabi sabi ay bawal.

He got mad when the reception ended at talagang nanermon na muna siya bago kami nakatulog. Napagod ata kakadada kaya bumulagta nalang sa kama.

Everyone was happy for us especially my family. Dalawa nalang naman sila kaya natutuwa sila sa nangyari sa aking buhay. But I guess I really do deserve it. Maaga akong nag hanap ng pag mamahal sa iba kaya ngayong binigay siya at talagang hindi kona pinatagal pa. para saan paba yun kung dun din naman sa dulo ang punta. Deretcho lang yan bat kapa liliko kung isa lang ang tutumbukin mo.

After our wedding halos inikot namin ang lugar na gusto ko. a week from Paris, a week from Greece, another week from Korea at saka na kami umuwi. And when we got home sa bahay nito ay may panibagong surpresa nanaman pala ito sa akin.

That same time na nag pla-plano kami ng kasal ay nag sisimula narin pala ito sa pag papagawa ng bahay naming pareho. It was not yet done though pero he gave me another surprise kahit hindi naman na dapat. He told me that I deserve everything kaya dapat lang daw na ibigay niya sakin lahat kahit hindi ko hilingin.

But after another six months ay natapos nadin ito. Pina house warming party na muna niya bago lipatan dahil ayaw niya daw dumihan ito ng mabubuti naming kaibigan. At dun nadin naman ako nag bigay ng regalo rito.

I was two months pregnant that time. Wala kasing symptoms pero nag taka ako kasi hindi pa ako dinadatnan kaya ako nag pa check. Thanks God dahil hindi ako tulad ng iba na nag susuka sa umaga or nababahuan sa mga kung ano ano amoy or even eat mga weird na pag kain.

Pepa was excited to have a sibling. Tinulungan niya pa si Christian na mag design ng magiging kwarto nito which was in the middle of our room and Pepa as well. Kaya naman ng ilabas ko si Via ay tuwang tuwa si Pepa at gusto niya lagi itong kasama. Nagagalit pa siya dahil panay daw ito tulog o kaya naman ay mag gatas at umiyak.

But they never fail to help me kahit nakukulangan na ako ng oras sakanilang dalawa. This three are my precious little gifts and I was so blessed for having them. hanggang sa nadagdagan pa ang lalaki sa aking buhay.


“hey baby” halik nito sa aking noo. “are you okay?”

“I am why?” saka na ito umupo sa aking likod and he gave me a back hug saka nito tinungtong ang kanyang baba sa aking balikat.

“wala naman... finally at peace time to be with you. Inaagawa na ng mga bata ang oras natin para sa isa’t isa” natawa naman ako sa sinabi nito.

“you implanted so many kids in my tummy babe. Nag taka kapa” halik nito sa balikat namin.

“I love you my Ria” bulong nito saka ako hinalikan sa pisngi.

“I love you Ian”

“my God dad! Get a room!” sigaw ni Pepa samin. She’s with Via now who’s twelve years old while Pepa just turned eighteen. While Gio is ten and Austin the youngger was 7. Time flies so fast at ang lalaki na ng mga anak namin.


Nasa resort nila kami ngayon to celebrate our anniversary and to bond with the kids dahil pag lumaki pa lalo ang mga iyan ay halos puro na kaibigan ang gusto nilang kasama.

See how my life went go up and down. At least now I’m contented even though it’s not that perfect. Being with my kids and my husband gave me a thousands of love that I haven’t got when I was growing up. I haven’t dreamt to have a family ‘cause I know it will come by. And now here they are. Laughing and giggling sa kalokohan ng kanilang ama. It makes my life perfect kahit anong sabihin ng iba. And thank you for that!