31 Aralık - 1 Ocak 2008
Yeni yıla Chimchim ile girdik. Aslında benim yeni yılda tek dilediğim şey Chimchim ile evlenmekti ama o kırmızı oyuncak bir araba diledi. Barbielerini koyacakmış içine. Ah çok sevimli değil mi? Bence öyle.
12 Şubat 2008
Busan'da havalar çok soğuk oluyor. Ellerim çok üşüdü bugün. Galiba onları ısıtması için Chimchim'e vermem gerek.
Yakın bir zamanda annesinin tekrar evleneceğini söyledi sabahleyin. Umarım onun gibi olmam dediğinde neden diye sordum. Neden sen evlenmek istemiyor musun? Başını salladı hızlıca. Ben ilk seferde doğru kişiyi bulmak istiyorum. Ona iyi haberlerim var çünkü buldu :)
8 Mart 2008
Bugün Chimchim beni düğüne götürdü. Çirkin insanlar vardı. Tanrım Chimchim nasıl böyle bir sülaleden çıkmış? Annesi güzel görünüyordu tabi, Chimchim ile o kadar benziyorlar ki bu etkileyici.
Ben yüzükleri taşırken Chimchim önümde yere çiçek yaprakları döktü. Ona teşekkür etsem iyi olur. Birbirimize söz verdik bugün evleneceğimize ve birbirimizi asla unutamayacağımıza dair. Söze uymayan tüm hayatı boyunca diğeri tarafından dışlansın. (İllaki biri unutacaksa umarım bu ben olurum. Chimchim'e kötü davranmak istemiyorum)
9 Mart 2008
Yeni yaşım kutlu olsun. Bayan Park (dün evlenmiş olmasına rağmen bugün yanımda olduğu için ona minnettarım) ve Chimchim beni pizza yemeye götürdü. Çok komik bir şey oldu: Chimchim annesine tüm gün boyunca ona kendi ismiyle seslenmemesi için yalvardı. Aslında pek korkmasına gerek yok çünkü ben kulaklarımı kapatırım.
Pizzanın üzerindeki mantar iğrençti midem bulandı. Galiba Bayan Park'ın mantarsız pizzanın varlığından haberdar olması lazım. Daha sonra biraz daha dolandıktan sonra (Bana zorla hediye aldılar.) Bayan Park beni yurda geri bıraktı. Güzel bir gün geçirmiş oldum.
14 mart 2008
İlaçlarım bitti. Yurt yenisini almak için yeterli bütçeye sahip olmadığımızı söyledi. Galiba 7 yaşında olan ben bunları görmezden gelmeliyim. Biraz baş ağrısının kimseye zararı olmaz eğer Chimchim'e karşı tavırlarım değişmeyecekse.
27 Mart 2008
Bugün karne günüydü. Yer tutmasın diye kendiminkini çöpe attım. Zaten başarımı göstermek için o aptal şeye ihtiyacım yoktu. Chimchim de bana karnesini gösterdi. Tabi bu karnenin onun karnesi olduğuna inanmıyorum bir türlü. Üstünde Park Jimin yazıyordu. O da kim?
*
Hyunmi defteri alıp ters çevirirken bir yandan da her karalamayı ve silgi izlerini inceliyordu. Gerçekten de Jimin mi kendini başrol sanmıştı? Bu hâline aynada bakması lazımdı.
En sonunda tekrar defteri ters çevirdiğinde gördü küçük 'çirkin' yazıyı : 37°127' 30 "47 '32
Hyunmi Jimin'e bakarak gülümsedi. Saçlarını yüzüne doğru savurarak 'işte böyle' bakışı attı. Kazanmanın ve az düşünerek hedefe ulaşmanın zaferini yaşıyordu.
-Al bakalım. Onu bulalım artık.
Jimin kararlı gözlerle baktı güzel kıza. O da bu bakışları bekliyordu zaten. Ve bir söze gerek kalmadı.
Hyunmi'nin evine yani hyungun eski evine giderlerken Jimin aklında kalan ufak soruları sormaya karar verdi. Bütün puzzle'ı oluştururken en küçük bir kenar parçasını bile kaçırmak istemiyor hepsini yerli yerine oturtmak istiyordu.
