Is This Called LOVE?

46

Author's note:

Is this called love?

Ay malapit ng matapos.. kaya mga Jeongmi stan..

Mga nagbabasa nito..

it has been almost 2 years💜

Nabinasa niyo ang pagmamahalan nila (corny lol)

Basta guys HOLD ON.

(Deep inside umiiyak na ako kasi I will gonna miss this story😭😭)

Huhuhuhuhu

Still unedited at grammatical error exist😭

Jeongyeon's POV

Nasa court room kami at katatapos lang ng trial.

Lumabas na ang mga tao at pati Judge.

"Jeongyeon.." hinagkan ako ni Ate Seungyeon ng yakap"Mabuti na lang.., matapang ka." Sabay kalas ng yakap.

"Dapat ikaw ang nakakulong dahil binugbug mo ang anak ko.." madiing pagkasabi ni Park Jon Woo.

Siya lang mag-isa dahil lumabas na ang kasama niya.

Si Ate naman magsasalita ng pinigilan ni Tito.

"Wala kang karapatan magsalita ng ganyan Jon Woo. Mamatay tao.. tapos ang anak isa pang rapist. Nakakahiya kayo.." madiing pagkasabi ni Tito

"Ginaganyan mo na ako Jonson, hindi mo ba natatandaan na tinulungan kita.." sabi niya.

Nakatingin siya sakin ng masama at hindi ko napigilan na hinila siya papalapit sa akin sa pamamagitan ng paghawak sa kuwelyo niya.

Parehas lang kami ng height kaya nagawa ko ito..

"Minamaliit mo'ko dahil babae ako, tsk.. ang lampa kasi ng anak mo nabugbog ko pa. Alam mo parehas kayong nakakahiya.. walang silbi at mga adik" sabay ngiti ko ng nakakaloko.

Malakas na tinanggal niya ang pagkahawak ko sa kuwelyo niya at sasampalin sana ako pero agad kong nahawakan ang kamay niya.

"Aba! Hayop ka!"

"Hindi ako papayag na maidadampi ang maduming palad mo sa aking pisngi." Galit na pagkasabi ko.

Naalala ko noon ang ginawa niya kay Mama. Sinampal niya rin ito..

Tutal wala namang ibang tao dito..

Pak!

"Seungyeon!" Sigaw ni Tito dahil sinampal ni Ate si Jon Woo.

"Labas na po tayo, baka may magawa pa ako sa kanya." Galit na sabi ni Ate.

Binitawan ko naman ang kamay niya at sumunod kina ate.

Nakasakay na kami sa sasakyan.

"Jeongyeon, pupunta ka nanaman ba sa ospital?" Tanong ni Tito habang nagdadrive.