Rainy Madness

Chapter 12

Last night was the time to tell his parents about our problem. Ang dami din naming natuklasan about his parents and mine. All along mag kakakilala na pala sila noon pa man. And when we tell about our issues tumulong agad sila tita Emily para mapag usapan ito kasama sila mommy.

I felt relieved ng onti pag kauwi ko pero akala ko lang pala na mababawasan. Mas lalo palang nadagdagan ng dahil sa sinabi ni Rav sakin. He doesn’t want to let me go. Naiyak ako sa totoo lang dahil ganun din ang nararamdaman ko at hindi nga talaga ito tama.

I cried in his arms to let go the pain ng kahit konti pero ng umalis naman ito ay mas grumabe ang iyak ko hanggang sa nakatulugan ko nalang siya. Nagising nalang din ako sa tawag ni mommy about sa lunch na ginawa nga ni tita Emily. Mom told me that kuya will pick me up kaya nag ayos nadin naman ako.

I even texted Jescy na ngayon kona sasabihin sa family ko pero hindi kona muna sila masasama dahil sa bahay ng parents ni Rav magaganap. Naintindihan naman niya at makikibalita nalang daw.

Rav even texted me na nandun na siya sakanila. And he’s waiting for me while I’m inside kuya Roshs’ car on the way there.

“you don’t remember tita Emily do you?” iling ko rito. “she is the other friend that mom was telling us about  nag separate ways na kasi sila simula ng mag ka pamilya. At dahil nadin sa trabaho” tango ko rito.

I remember moms’ stories now. About tita Karissa and their other friend. Nagka away daw kasi sila noon ni tita Karissa and the other friend that she is pertaining too dahil sa isang business venture abroad kaya parang dun sila nag kawatak. I just didn’t know kung nakapag ayos sila ni tita Kari bago pa man ito namahinga.

Pag pasok sa gate ng kotse ni kuya ay kinabahan na ako ng sobra. Lalo na ng salubingin kami ng mga ito sa may pinto. Nag kanya kanyang batian naman kami at ang ikinagulat ko ay mag kakilala pala si Rav at si kuya Rosh. Pero mukhang nagulat din ang pamilya ko ng humalik saking noo si Rav. Hindi pa naman na sila nag react at saka na kami pumasok sa loob.

Tito Sac was at the center table while on his right was tita Emily, Rav and me. While on his left was my parents and kuya. Nag taka nga si kuya kung bakit doon ako umupo sa tabi ni Rav pero hindi ko nalang ito pinansin.

Nag kanya kanyang kwentuhan naman sila samantalang kami ni Rav ay tahimik lang. he also hold my hands again at alam kong ramdam niya ang lamig ng kamay ko. Hindi nga rin ako halos kumakain sa kaba. Ewan koba.

“sweetie… are you okay?” baling sakin ni mommy. Tumango lang naman ako.

“you’re not touching your food babe. Are you sure you’re okay?” singit pa ni kuya. Tinignan ko lang naman di si Rav at nang hihingi ng tulong.

“I’m sorry… we have to tell you something… that’s why my parents hosts this lunch today” tumahimik naman ang mga ito pag kasabi ni Rav.

“my parents knew it already at natatakot din po kasing sabihin sainyo ni Rain kaya po andito kami para tumulong” napakunot naman agad ang noo ni dad at ni kuya. While mom is scared.

“what is it sweetie?” hinahon na tanong ni mommy. Tinignan ko naman si Rav saka ito tumango senyales na para ako ay sumagot.

“Rav and i… ahm… we’re…” bumuntong hininga na muna ako. “we’re married”

“what the hell dude?!” balik ni kuya kay Rav.

“language Rosh!” sita ni mommy sa tabi nito.

“explain this to us young lady” galit na sabi ni dad.

“calm down Raul. You have to spare them both. They are struggling and you have to hear them out. They needed our help” sagip ni tito Sac samin saka naman na ako nag simulang mag kwento.