Chapter 17

5 1 0
                                    

Pag mulat ng aking mata ay si kuya Rosh agad ang aking nakita. Nakaupo ito sa aking kaliwa at natutulog sa may sofa. Bumaling naman ako sa paligid at nakita ko si Jescy na mukhang kakarating lang. bakas sa mukha nito ang awa pag ka kita sakin. Napa sobra nga ata ako sa aking ginawa at ganto nalang din ang nangyari sa akin.

Last night was a disaster. I just want to forget and face the reality. Ngayon ko lang naman gagawin iyon dahil sobra na ang nasa puso at isip ko. I tried to hide pero pag kakita ko palang sakanya ay sakit ma agad ang naramdaman ko at hindi kona napigilang mapaluha rito.

At sa hindi magandang pag kakataon ay nilunod ko talaga ang sarili ko hanggang sa bumagsak nalang din ako sa sahig ng kwarto ko. Natuto naman na ako dahil ako ngayon ay naka ratay dito sa ospital.

“do you need something babe?” tanong agad nito sakin pag lapit.

“water” paos kong sabi dito saka naman ako inabutan ng tubig. May straw naman kaya kahit papano ay hindi ako nahirapang uminom.

“do you want something to eat? Nagugutom kaba?” iling ko dito. Saka naman ako bumaling ulit kay kuya na ngayon ay gising na.

“how do you feel babe?”

“fine… anong sabi ng doctor?” tanong ko sa dalawa.

“hindi pa namin alam. Nandun si mom at dad ngayon at kausap ang mga doctor” tango ko nalamang. Tatayo sana ako pero bigla namang nanakit ang ulo ko. Inalalayan nalang ako agad ni kuya saka inangat nalang ang sandalan ng aking kama.

“she’s awake?” tanong agad ni mommy pag pasok. “hey sweetie… may masakit paba sayo?” himas nito sa aking braso.

“my head aches ma. But it’s tolerable” tango nito sakin.

“the doctor said you are poisoned. May nainom ka daw o nakain na hindi nagustuhan ng chan mo kaya ganyan ang epekto. Over fatigue kadin kaya nag sabay sabay” kwento ni dad samin.

“ma didischarge kana naman daw bukas uubusin nalang ang dextrose mo ngayong araw at iche-check kapa nila hanggang bukas” dugtong ni mommy dito.

“sorry po talaga tita. Minsan lang po kasing humiling sakin yan kaya po napagbigyan ko. Hindi naman po ganun kadami ang nainom niya kaya ewan ko po ba kung bat ganyan ang nangyari” hawak ko naman sa kamay ni Jes.

“it’s not your fault… uminom pa kasi ako ng wine sa bahay kaya siguro nag halo halo siya sa chan ko” naawa naman ang mga ito samin.

“you will not do it again babe… if you needed someone to talk to I am here kung ayaw mong malaman nila dad. Jes is with you why didn’t you tell her everything para natalungan ka niya?” sermon ni kuya sakin.

“hayaan muna siya Rosh. She learned her lesson. Hayaan na natin siyang mag pahinga” halik ni mommy sa aking noo.

“Rosh and Jes will stay here with you anak. Tell to your brother if you need something. Babalik kami mamayang dinner” tango ko sakanila saka na sila nag paalam samin.

Umayos naman ako nag pag kakasandal sa higaan. Tinulungan naman din ako ni Jescy. Binuksan pa nito ang t.v saka nag scan ng palabas. Tahimik lamang naman sila habang pinapahinga ko lang din ang aking sarili. Buti nalang at nandito tong dalawang to sa tabi ko. Kahit papano ay may kasama ako.

“I’ll just buy some foods stay here-“

“wag na Rosh” putol naman ni Jes rito. “pina deliver kona ang food from the restau. kung may pupuntahan kang iba ako ng bahala sakanya” pag tataray naman ni Jescy dito.

“I don’t need to go somewhere okay?!” bagsak naman itong umupo sa sofa.

“okay!” saka nalang din naman ito umupo sa kanan ko.

Rainy MadnessWhere stories live. Discover now