Rainy Madness

Chapter 39

Nagising ako na magaan naman na ang pakiramdam. Kahapon kasi siguro dala nadin sa pagod at kulang sa tulog ay talagang sumama ang pakiramdam ko. Sinabayan pa ng pag iisip ng kung ano ano kaya nag halo halo na ito sa utak ko.

I remember Rav came in yesterday and even took care of me. Tinakot pa ako nitong pumunta ng ospital para lang sundin ang gusto niya. Nararamdaman ko rin na hindi ito halos nakatulog sa tabi ko dahil tinitignan nito kung mataas padin ba ang lagnat ko.

He even massage my hands after I eat saka naman na ako nakatulog. He said sorry on what he did and I appreciate that. He is guilty sa nangyari sakin kaya magdamag siyang nag bantay.

He is beside me still sleeping umaga na nga ata ito naka tulog dahil sa pag che-check sakin. I do appreciate his effort and I know it's way of saying his apologies to mine.

Tumayo naman na ako para mag puntang banyo at nakita ko ang bulaklak sa may lamesa. It was pretty at napangiti rin ako rito. I opened the note and smiled more.

'I'm sorry my wife... I'll make it up to you... I love you...'

Natuwa naman ako kaya napatingin ako rito. He is sleeping soundly kaya hinayaan ko nalang din ito. I put my flowers sa isang vase saka nalang binalik sa may lamesa. Naligo naman nadin ako at ng ako ay matapos ng maayos ay tulog na tulog padin si Rav.

I went downstairs saka naman nadin ako nag luto ng almusal. Patapos naman na ako ng may narinig akong nag mamadaling bumaba sa aking hagdanan. Sinilip ko naman ito saka ko naman nakita si Rav na humahangos palapit sakin.

"hey! Why are you-" naputol naman ang sasabihin ko ng bigla ako nitong niyakap. "Rav?"

"you were not beside me kaya nag alala ako. And I thought you're still mad kaya umalis nanaman" napangiti naman ako sa sinabi nito.

"I didn't... alam ko kasing napuyat ka kakabantay sakin" umayos naman akong muli ng tayo pero nakakawit padin ang braso ko sa leeg nito at naka hawak siya sa aking bewang.

"kulang kapa kasi sa tulog kaya po hinayaan na kita dun" lambing ko rito at namula naman ito.

"I'm fine baby" ngiti nito sakin. "okay ka na ba?" tango ko dito na may kasama pang ngiti.

"I'll just cook our breakfast" halik naman nito sa noo ko saka naman na ako muling humarap sa aking niluluto.

He was just beside me and still his hands in my waist at naka titig lang siya. Naiilang ako sa totoo lang pero alam ko rin namang nag alala ito dahil umalis ako sa tabi niya.

Nang matapos akong mag luto ay tinulungan na ako nitong mag hain saka na kami kumain ng almusal. Pinag handa ko rin naman ito mg coffee tsaka ng juice.

"papasok kaba ngayon?" tanong nito sakin.

"yeah... matagal din akong nawala and I have to check them"

"can I stay beside you all day?" kunot noo ko rito.

"if you're still guilty please don't... I'm fine already Rav. Baka hanapin kadin sa office mo" suko naman nito sa sinabi ko.

"hahatid nalang kita then we'll eat lunch later" sumang ayon naman nadin ako para matigil na siya.

"are you still mad at me?" tanong pa muli nito.

"I was... and still hasn't got any answers why you react that way" umayos naman ito ng upo saka umusog sa aking tabi at kinuha ang aking kamay.

"I saw you and that guy... kissed... and I felt hurt... and just act childish... I'm sorry for being selfish... and didn't bother to ask... I have no rights on your decision or even felt that way... kaya umiwas ako" Jes was right then. He saw it and didn't bother to ask dahil inisip niyang wala siyang karapatan.

"we concluded on that... and for you to think that you have no rights to ask?... Rav you have, okay? You do have the rights to ask what happen on that day" humarap narin naman ako rito. "you do have the right since the day I let you in, in my heart... I know I never told you how I really feel and just show it... you know how important you are to me and I just guess that you knew it already... and I'm sorry if I gave you space kasi akala ko yun ang gusto mo kaya ako umiwas nadin... it was painful but I know that we're both have fault in this situation"

Pag tapos kong sabihin yun ay halos naka titig lang ito sakin na may ngiti sa labi. I was happy on what I said too. And alam kong parehas kami ng nararamdaman ngayon and I guess we have to end it here. End the misery and be happy.

"I love you" sasagot sana ako ang kaso ay hinuli nito agad ang mukha ko saka naman pinag dikit ang aming labi. It was gentle at first and we're even smiling to that kiss.

"I love you Rav" putol ko rito pero mas lalo lang nitong nilapit ang kanyang labi sakin. And the kiss went deeper. Still gentle and full of respect at tinutugon ko nalang din naman ang bawat kilos nito.

"oh my god!" naputol naman ang pag halik niya sakin at sumubsob nalang ito sa aking leeg ng biglang sumulpot si Jes sa may entrance ng aking dinning area.

"galing ng pasok mo Jes" sabi naman ni Rav habang naka siksik padin sakin at natawa nalang din naman ako rito.

"kasi naman ang aga aga SPG agad naabutan ko" namula naman ako rito. Sa totoo lang nakakahiya na naabutan niya kaming ganun. Pero Rav just laugh and kiss me one more time on my neck saka naman nadin ito umayos ng upo.

"what brought you here?" tanong ni Rav.

"ay wow! Dati pa akong labas masok sa bahay na ito kaya dapat ako ang mag tanong niyan" loko nito kay Rav saka naman na inayos ang upuan. "buti naman at okay na kayo?"

"kaka ayos lang Jes. At nang gulo ka ng moment" pang asar ding sagot ni Rav dito pero natawa lang din naman si Jes dito.

"I just checked on Rj. Malay kobang nandito ka?! Aalis nadin naman ako at mukhang may balak pa kayong ituloy"

"Jes?!" sita ko rito pero namula lang din naman ako aa kahihiyan.

"matanda kana Rj. Alam muna yun! Ciao!" tinotoo naman nito ang sinabi pero nag bit bit naman din ito ng naluto kong bacon.

Sanay na ako sa pag sulpot niya sa totoo lang pero awkward parin kung ganun niya kami laging maabutan. Now that we're okay I doubt kung magagawa paba naming mahiwalay sa isa't isa lalo na kapag may oras pa.

"eat your food wife. Ihahatid pa kita remember?" ngiti ko rito saka tumango. Pero hindi rin naman ako makakain ng maayos dahil nakatitig lang ito sakin at naka todong ngiti.

"how can I eat properly kung ganyan ka maka titig sakin?" lambing kong reklamo dito.

"I'm sorry... I can't stand that your charm is pulling me to just stare at you" ay sus! Lalo naman akong namula sa sinabi nito kaya tinakpan ko naman ang pisngi ko.

"stop making me blush!" tawang tawa kopang sabi dito dahil hindi ko rin mapigilan ang kilig na aking naramdaman.

"don't baby" lumapit na muli ito sa aking tabi saka naman kinuha ang mga kamay kong naka takip saking mukha. "so are you mine now?" titig pa nito sakin at tumango nalang din naman akong marahan.

We sealed it with a kiss and hoping that no one will pop out and disturb us. It deepen at ako narin naman ang pumutol. Pero nag sumiksik nanaman ito sa akin na parang bata.

"move hubby. I have to dress for the company" ramdam ko itong napangiti sa aking leeg.

"God it's official!" sabi nito saka nanaman humalik.