V Love |TaeHwi|

VL-24

24: aramıza hoşgeldin yoo haneul

°°°
"Pekala, sadece yalancı sancı bu. Genelde anne adaylarına endişelenecek bir şey olmadığını söyleyip eve yolluyoruz ama seni burada tutmak daha mantıklı." Doktorun dediklerine karşılık Hwiyoung korkuyla konuştu. "Bir aksilik mi var? Neden beni göndermiyorsunuz?"

"Yalancı sancılar gerçek doğumun başlamasına az zaman kaldığını gösterir. Bir kadın doğum başladığında hastaneye yetişemese dahi normal bir şekilde doğum yapabilir ancak senin normal doğum yapma ihtimalin yok yani eğer doğum başlarsa bebek ve senin için hayati bir tehlike oluşabilir. Bu yüzden her an müdahale edebilmemiz lazım."

Taeyang endişeyle konuşmuştu. "Doğumun başlaması risk oluşturuyorsa neden şimdi sezaryeni başlatmıyorsunuz?"

"Bebekler doğum anına kadar gelişmeye devam eder. Bu yüzden sezaryen tarihlerini olabildiğince doğuma yakın tutmaya çalışıyoruz. Hayati bir tehlike olmadığı sürece ameliyata ultrason güncellemelerine göre 39 hafta olduğunda başlarız. Ancak şu an 38 hafta 5 gün ve acil bir durum gözükmüyor o yüzden 2 günü doldurmaya çalışmak daha mantıklı. Yine de dediğim gibi hastanede kalın, ailenize haber verin, doğum çantanızı getirsinler." Doktor odadan çıkarken Hwiyoung endişeyle Taeyang'a bakmıştı. "Taeyang biz doğum çantası hazırlamadık!"

"Biz hazırladık." diyerek içeri girmişti annesi. "Taeyang bizi doğum başladı diye arayınca bu iki geri zekalı hemen evden çıktı ama 2 çocuk doğurmuş olan ben doğum çantasını akıl ettim, sizin de aksinize." Annesi Inseong'a döndü. "Çantayı getir."

Hwiyoung yatakta doğruldu abisinden çantayı alırken. "Abi, şu beyazlı mavili kıyafeti koydun değil mi?"

"Onu koydum da kız bebeğe neden mavili kıyafet aldın ki?" Abisinin lafı üzerine gözlerini devirdi Hwiyoung. "Güya üniversitede akademisyen bu sığır. Rengin cinsiyeti mi olur ya? Hoşuma gitti aldım, sanane!"

"Bu yine hırçın saatlerinde anlaşıldı." demişti Inseong gülerek. "Ben hastanenin yakınındaki otelden oda ayarlayayım, hastane bir kişinin refakatçi olmasına izin veriyormuş."

Ailesi odadan çıktıktan sonra Hwiyoung da yatakta uzanmıştı. "Uzun bir gece oldu, uyuyacağım ben."

°°°
Hwiyoung'un uykusu günlerdir olduğu gibi bebeğinin hareketleriyle bölünmüştü. Odanın içindeki koltukta yatan Taeyang'a baktı. Ağzı açık bir şekilde uyuyordu. "Aşırı yorgun olduğunda ağzı açık uyur, uyandırmayalım onu bence." diye fısıldamıştı karnına doğru. Ardından biraz gezmek için ayaklanmıştı. Sessizce odadan çıktıktan sonra karşı odanın açık kapısından gelen sesleri duyunca merakla oraya doğru ilerlemişti.

"Normal doğum için ısrar etmeyi kesmelisin artık Mi Cha. 1 hafta gecikti. Yarın da bebek gelmezse sezaryen ile alacağız." Doktorun sert sesi, Hwiyoung'un kaşlarının çatılmasına sebep olurken kadının rahatça "Kızıma bir şey olduğunu fark ederim, bu kadar gerilmeyin." demesi bebeğini koruyamama düşüncesiyle deli gibi ağlamak isteyen Hwiyoung'un odaya sinirle dalıp hastane yatağında yatan kadına bağırmasına sebep olmuştu. "BEBEĞİN ZARAR GÖREBİLİR! BU NE RAHATLIK?"

Hastane yatağındaki kadın genişçe gülümseyerek Hwiyoung'a baktı. "Doğum iznine ayrılmadan önce bu hastanenin en iyi jinekoloğu olduğum için birazcık rahatım ama sizin de tavsiyelerinizi almak isterim Bay Psikolojik Hamile."

"Psikolojik mi hamile?" Hwiyoung şaşkınca bakarken odadaki doktor kısa bir açıklamada bulunmuştu. "Bazı baba adayları eşlerinden etkileniyor ve vücutları psikolojik olarak hamileymiş gibi reaksiyon gösteriyor." Hwiyoung'a yaptığı açıklamadan sonra ise yataktaki kadına dönmüştü. "Ama Mi Cha, bu psikolojik bir etki değil, o gerçekten hamile."