İNTİKAM MELEĞİ (TAMAMLANDI)

3. BÖLÜM

Hiç kimse geriye dönüp yeni bir başlangıç yapamaz fakat herkes bugüne başlayıp yeni bir son yaratabilir.

💕💕💕💕💕💕💕💕💕

Sabah alarmsız uyanıp giyinmeye başladım. Ve bir şeyler atıştırıp evden çıktım. Dün okuldan sonra Arel eve gelmemişti. Tabi nereye gittiğini söylemişti. Bir arkadaşının evine gitmişti. Gece de orada kalmış olmalı. Çünkü odasında yoktu. Arabama binip okula doğru sürmeye başladım. Büyük bir drift çekerek durduğumda bütün gözler buraya dönmüştü. Tam arabadan inecekken arkadan bir arabanın benim arabama çarpmasıyla ben de şarteller attı. Ve hızlıca inip arabama çarpana baktım sinirli bir şekilde. Genç, benim yaşlarımda bir erkekti.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun! Kullanmayı bilmiyorsan ne diye oturursun ki şoför koltuğuna!!" diye bağırdığımda o da bana bakmaya başladı. Şu an bahçede ki herkes film izler gibi burayı izliyordu. Selim ve Arel'de dahil. Kendisine bağırdığım için sinirlenmiş olmalı. Çokta umrumda.

"Kes sürtük! Tamam, parası neyse öderim."

O bana 'sürtük' mü dedi. Arel'e baktığında tam buraya doğru hareketlenmişti ki, elimle durması için işaret yaptım. Selim'in de sinirlendiği belli oluyordu. Tekrar ona döndüm. Ve yanına doğru ilerlemeye başladım. Tam karşısında durup, "sen bana 'sürtük' mü dedin?" diye sordum sakin sesimle. Fakat bu fırtına öncesi sessizlikti.

"Evet, dedim. Ahh, hadi amaa güzelim. Tabiki sen de diğer kızlar gibi sürtüksün. Naz yapma boşuna. İstersen bu gece boşum. Şahsen ben isterim." diyip elini belime doladı ve kendine daha fazla çekti. İşte buna çok sinirlenmiştim. Şu an gözlerimden ateş çıktığına yemin edebilirim. Anında onun iki yakasını da elimle kavrayıp sert bir şekilde kafa atmam bir oldu. Hiç hızımı kaybetmeden de üstüne çıkıp yumruklamaya başladım. Aynı zamanda da sesli bir şekilde konuşuyordum.

"Sen kimsin lan! Kimsin. Bana ne hakla o muameleyi yaparsın, haa! Piç. Daha benim kim olduğumu bilmiyorsun!!!" hem konuşuyor, hem yumrukluyordum. Ayağa kalkıp bir kaç tane de tekme attım. Ve işaret parmağımı ona sallayarak tehditkâr bir şekilde, "benden uzak dur! Yoksa İntikam Meleği'yle tanışmak zorunda kalırsın. Ona göre!!"

Lakabımı söyleyince bana şaşkınlıkla ve korkarak bakmaya başladı. Eee, ne de olsa çok güzel intikam alıyorum. Arkamı dönüp okula doğru ilerlemeye başladım. Bahçede ki herkes bana şaşkınlık ve hayranlıkla bakıyorlardı. Kızlar ek olarak korkuyla. Hâlâ sinirliydim. Arel'in yanına gittiğimde önce bana baktı. Daha sonra ona bakıp oraya doğru adımlamaya başlamıştı ki, gülerek kolundan tuttum.

"Nereye gidiyorsun?"

Benim güldüğümü görenler daha fazla şaşırmışlardı. Aynı zamanda erkeklerin iç çekme sesini duydum. Hemen gülüşümü sildim.

"Abla bırak yaaa. Ne hakla sana o imâyı yapar."

Göz ucuyla Selin'e baktığımda mutlu olmuş gibi bir hali vardı. Çünkü Arel bana 'abla' demişti. O da buna sevinmiş gibiydi. Tekrar Arel'e döndüm.

"Boşversene. Ben yaptım zaten yapacağımı."

Tam bir şey söyleyecekti ki fırsat vermeden, cebimde ki telefonumu çıkarıp adamlarımdan birini aradım.

"Okulun önünde ki arabamı servise gönderin!"

Onaylayınca da telefonu kapatmam bir oldu. Zil çalınca sınıfa girdim. Yerime oturduğumda Arya yoktu. Sanırım bugün gelmemişti. Selim'de sabahtan beri bana bakıyordu.