Ruhumun boşluğa çizdiği tablodaki,
Fırça darbelerinde gizliydi aşk.
Sonsuza dek boşlukta düşmek gibiydi
Ürkütücü ama içine çeken.
Gözlerindeki kahvenin, en acı tonunu anlatan bir masal sayıkladı.
Birkaç damla kan düştü karın üstüne.
Göz yaşı kada...
Medya, Gece'nin uçaktaki kıyafeti. Model olarak böyle düşünebilirsiniz.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
( Zindan da bizdik esirde; birbirimize mahkûm, birbirimize esir...)
Mükemmel bir kahvaltıdan sonra odama çıktım. Ufak seyahat çantamı açarak yatağın üstüne koydum. Birkaç kişisel eşya alarak çantamı kapadım. Yaklaşık iki gün Tokyo’da olacaktık ama Erez’in uyarısıyla yanıma kıyafet almayacaktım. Gerekli olan her şeyi oradan alabileceğimizi söylemişti. Omuzlarımı silktim. Hızla duşa girerek suyu ayarladım. Saçlarımı ufak bir tokayla toparlayarak öncelikle vücudumu sabunlayacaktım. Duş jelini Erez’den çalmıştım, sırıttım. Amber ve toprak karışımı kokmak Onun gibi kokmaktı ve bu bir ayrıcalıktı. Odasına ilk girdiğimde sadece kıyafet için ayırılmış geniş bir bölme ve banyodan oluşan garip bir odaydı. Asıl odası benim odam olduğunu ama kullanmaya gerek duymadığını anladım. Şeffaf cam ile kaplı duş kabininde buharlar yükselirken bile vücut ısımın değişmediğini fark ettim. Erez tam arkamda kollarını belime sarmıştı. O sıcakken ben hala buz gibiydim çünkü teni her zamanki gibi yakıcıydı. Sessizdi bu da düşünceli olduğu anlamına geliyordu.
‘’Vücut ısımın bu kadar düşmesi normal mi?’’
‘’Su elementinden olduğun için evet.’’
‘’Sen çok sıcaksın.’’
‘’Çok sıcağım.’’
‘’Söyle, ne düşünüyorsun?’’
‘’Güvenliğini.’’
‘’Bir sorun çıkmayacaktır.’’
‘’Gece?’’
‘’Evet?’’
‘’Seçme şansın olsaydı, insan olarak kalmak ister miydin?’’
‘’Bunu konuşmanın hiçbir önemi yok.’’
‘’Hayır, var söyle seçme şansın olsa…’’ güçsüzce sözünü kestim.
‘’Kaza akşamı, yoğun bakım ünitesinde seni beklerken ne kadar acı çektim bir fikrin var mı?’’
‘’Özür dilerim, bak bana bu konuda hala kızgınsın ama senin için bunu yapmak zorundaydım. Ve yine olsa aynı şeyi yapardım. Seni kaybetmeyi göze alamazdım Gece.’’
‘’Ben de.’’
‘’…’’
‘’Sen beni kaybetmeyi göze alamazken, ben sensizlik ne demek yaşadım Erez. Evet şimdi de ölümle burun burunayım ama yine de dönüştüğüm için bir şansım var. Pişman değilim.’’
‘’Bu bir tesadüf değil.’’
‘’Evet, bu kaderin yazgısı ve sonu nasıl biterse bitsin...’’
