''Ahh !!!!! က်န္႔ေကာ !!!!
ကိုကိုေရ !!!!
ေရွာင္းက်န္႔ Ge Ge !!!!
ဘယ္မွာလဲ !!! ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္''
ေဝလီေဝလင္းအခ်ိန္ႀကီး အခန္းထဲကေန သူ႔ကိုနာမည္ေပါင္းစုံ ေအာ္ေခၚေနတဲ့ အသံေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န္႔ နိုးလာတယ္ ။
မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္ခ်င္း ျမင္ရတဲ့ အေမွာင္က်ေနတဲ့အခန္းေၾကာင့္ သူေငါက္ကနဲ ထထိုင္လိုက္မိတယ္ ။
''မီးပ်က္ေနၿပီ ....ေသစမ္း ....''
အိပ္ရာထဲက ကမန္းကတမ္းထၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အခန္းေလးဆီ ထေျပးရတယ္ ။
ထင္ထားတဲ့အတိုင္း လေရာင္ေၾကာင့္ျမင္ေနတဲ့ အျဖဴေရာင္ ကုတင္ႀကီးထက္မွာ တုန္ယင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးက ဒူးကိုလက္နဲ႔ပိုက္ထားရင္းေခါင္းေလးကို လက္ေတြၾကားျမႇုပ္ႏွံထားတယ္....။
ေရွာင္းက်န္႔ ကုတင္ေပၚ တက္လိုက္ၿပီး တုန္ယင္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးကို အသာဖက္ထားလိုက္တယ္...။
' 'ကိုကိုရွိတယ္ေနာ္ ... မေၾကာက္နဲ႔... ကိုကိုမင္းကိုကာကြယ္ေပးမွာ ''
ေၾကာက္လန႔္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးက သူ႔ရင္ခြင္ထဲေခါင္းေလး ပိုတိုးဝင္လာၿပီး တုန္တုန္ယင္ယင္ လက္ေလးေတြက သူ႔ကိုမလြတ္တမ္း ဖက္တြယ္လာတယ္....။
အသက္ရွုသံေတြျမန္ေနၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးတုန္ယင္ေနတဲ့ သူ႔ရင္ခြင္ထဲက ေကာင္ေလးကဘယ္ေလာက္ထိတ္လန႔္ေနလဲ သိသာတယ္...။လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ေကာင္ေလးရဲ့ေက်ာျပင္ေလးကိုခပ္ဖြဖြပုတ္ေပးရင္း ... က်န္တစ္ဖက္နဲ႔ေကာင္ေလးကို တင္းေနေအာင္ဖက္ထားေပးလိုက္တယ္ ။
''ကိုကိုဒီမွာေနာ္ ...ကိုကို ဒီမွာရွိတယ္...
ကိုကိုက မင္းကိုအျမဲကာကြယ္ေပးမွာ
မေၾကာက္နဲ႔ေတာ့''
ခဏအၾကာမွာ ဖ်က္ကနဲ မီးအလင္းေရာင္နဲ႔အတူ တစ္ခန္းလုံးလင္းထိန္သြားတယ္...။
အဲ့ဒီေတာ့မွ သူ႔ရင္ခြင္ထဲေခါင္းဖြက္ထားတဲ့အေကာင္ငယ္ေလးက လွုပ္ရွားလာတယ္....။
'' အာ ... ကိုကို ...အိပ္ေရးပ်က္ရျပန္ၿပီ ။
ေတာင္းပန္ပါတယ္ ...''
သူ႔ကိုဖက္ထားတာ လႊတ္ရင္း မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ ဆိုရွာတယ္ ။
YOU ARE READING
𝓐𝓼𝓹𝓱𝓸𝓭𝓮𝓵
Fanfictionလူတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကိုဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ႏိုင္ပါသလဲ?? လူတစ်ယောက်ဟာ တစ်ခြားတစ်ယောက်ကိုဘယ်လောက်ထိချစ်နိုင်ပါသလဲ??
