ေရွာင္းက်န္႔ ၾကမ္းျပင္မွာ ငုတ္တုတ္အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး သူနိုးလာေတာ့ ညေနေတာင္ေစာင္းခါနီးေနၿပီ...။
သူထိုင္ေနရာကထၿပီး အခန္းကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။
အခန္းထဲက အရာအားလုံးဟာ....
သူထြက္သြားခါစကအတိုင္း နည္းနည္းေလးေတာင္ အရာမယြင္းရွိေနတယ္ ။ ေန႔တိုင္းသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးထားမွန္းသိသာလွစြာ ဖုန္တင္ေနတဲ့ ေနရာလုံး၀မရွိ ။ သူ႔ပစၥည္းမွန္သမၽွဟာလည္း
ဘယ္ဟာမွ စြန္႔ပစ္ခံခဲ့ရပုံမေပၚ ။
စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာ သူထားခဲ့တဲ့ စာေလးကေတာင္ ဒီအတိုင္းရွိေနေသးတယ္ ။
အဲ့ဒီတုန္းက သူသတၱိမရွိခဲ့လို့ ၿပီးေအာင္မေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ စာေၾကာင္းေလးဟာလည္း သူေရးထားခဲ့စဥ္ကအတိုင္း ၿပီးျပည့္စုံမွုမရွိ ။
အခုေတာ့... သူျပန္လာၿပီမို့ စာေၾကာင္းကေလးလည္း ၿပီးျပည့္စုံသင့္ၿပီ...။
မေရးတာၾကာၿပီမို့ထင္တယ္ ။
ေဘာလ္ပင္န္က မွင္ေတာ္ေတာ္နဲ႔မထြက္ ။
စာေလးႏွစ္လုံးေလာက္ျဖည့္ဖို့ကို ေဘာလ္ပင္န္ကို ၁၅မိနစ္ေလာက္ ခါလိုက္ရတယ္ ။
အင္းေလ...လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ႏွစ္ကေဘာလ္ပင္န္ပဲ...မွင္ထြက္တာေတာင္ကံေကာင္းလွၿပီ ။
ေန႔လည္က ေအာ္ပေရးရွင္း၀င္ရင္း ေန႔လည္စာလြတ္ထားတာမို့ အစာအိမ္ကစဆႏၵျပလာတယ္...။ ဒါေၾကာင့္ စားစရာရွာဖို့ အခန္းထဲကထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ ။
စားပြဲမွာက်န္ေနခဲ့တဲ့ စာရြက္ေလးေပၚမွာေတာ့ စာေၾကာင္းကေလးတစ္ေၾကာင္း....။
အခုေတာ့ၿပီးျပည့္စုံသြားၿပီ ။
//Goodbye...Take care....I'm sorry,I love you//
ရိေပၚအခန္းကိုၾကည့္မိေတာ့ အခန္းကၿငိမ္သက္ေနတယ္ ။ ရိေပၚ မရွိဘူးထင္ပါရဲ့...။
ေအာက္ထပ္က မီးဖိုေဆာင္ထဲဆင္းလာေတာ့ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္က ဟိုဟင္းအိုးေလးေျပးေမႊ ဒီဟင္းအိုးေလးေျပးေမႊနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတယ္ ။
အရင္ကရွိခဲ့တဲ့ အေစခံမ်ားစြာကို ရိေပၚထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီထင္တယ္ ။
ေရာက္ခါစကလည္း အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးတစ္ဦးတည္းပဲ သူေတြ႕မိတယ္ ။
အေဒၚႀကီးနဲ႔စကားေျပာျဖစ္ေတာ့ အေဒၚႀကီးကေတာင္ ရိေပၚအိမ္ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာပဲ အလုပ္လာလုပ္ရတယ္တဲ့ ။ ရိေပၚက အမ်ားအားျဖင့္ ကုမၼဏီမွာပဲေနၿပီး အိမ္ေတာ္ကိုသိပ္ျပန္မလာတတ္ေၾကာင္း ျပန္လာရင္ေတာင္ ဘာမွမစားပဲ ေျမေအာက္ခန္းထဲဆင္းၿပီး ဝိုင္ေတြပဲေသာက္ေနတတ္ေၾကာင္းလည္း သိရတယ္ ။
YOU ARE READING
𝓐𝓼𝓹𝓱𝓸𝓭𝓮𝓵
Fanfictionလူတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကိုဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ႏိုင္ပါသလဲ?? လူတစ်ယောက်ဟာ တစ်ခြားတစ်ယောက်ကိုဘယ်လောက်ထိချစ်နိုင်ပါသလဲ??
