Asphodel-35

8.8K 901 178
                                    

ေရွာင္းက်န္႔ အလန္႔တၾကားေမာ့ၾကည့္လိုက္မိတဲ့အခါ တြန္႔ခ်ိဳးေနတဲ့ မ်က္ခံုးလွလွေတြနဲ႔ စူးရဲရဲမ်က္လံုးတစ္စံုကို ရင္ဆိုင္မိတယ္....။

"ကၽြန္ေတာ္သိတယ္....
ကိုကို ဒီလိုငိုေနမယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိေနတယ္...."

သူ႔ကို ဖက္ထားရင္း ေျပာလာတဲ့ေကာင္ေလးေျကာင့္ ေရွာင္းက်န္႔ ေၾကာင္အသြားတယ္။

" ရိေပၚ!!...."

"အင္း...
ေတာ္ၿပီေနာ္...ကိုကိုမငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္...
ကၽြန္ေတာ္ေရာက္လာၿပီေလ...."

သူ႔ကို ဖက္ထားရာကေနလႊတ္လို႔ မ်က္ရည္ေတြကို ခပ္ဖြဖြသုတ္ေပးရင္း ေခ်ာ့ေျပာတဲ့ ရိေပၚအသံက အနည္းငယ္ေမာဟိုက္ေနတယ္...။
မ်က္ႏွာျဖဴျဖဴေလးထက္က ေခၽြးစေလးေတြက ေတာင္ကုန္းေပၚကို အသည္းအသန္ ျပန္ေျပးတက္လာခဲ့ေၾကာင္း သက္ေသခံေနတယ္...။

သူ႔ေခါင္းက မွီေအာင္လိုက္မစဥ္းစားႏိုင္ေသးဘူး။သူ႔ကို မ်က္ရည္ေတြသုတ္ေပးေနတဲ့ သူ႔ေရွ႕က ရိေပၚက တကယ္ပဲျပန္လာတာလား...သူစိတ္ကူးေနမိတာလား သဲကြဲဖို႔ သူေတာ္ေတာ္အခ်ိန္ယူလိုက္ရတယ္...။

တကယ္အစစ္ဆိုတာ သဲကြဲသြားေတာ့မွ သူ႔ေခါင္းက ျပန္အလုပ္လုပ္လာတယ္...။

ဒီေကာင္ေလးက သူ႔ကိုမုန္းသြားၿပီးေတာ့ ဒီမွာထားပစ္ခဲ့ၿပီး ျပန္ႏွင့္ရမွာေလ...
ဘာလို႔ဒီကိုေရာက္လာတာလဲ...
တစ္ခုခုေတာ့လြဲေနၿပီ....ဒီေကာင္ေလးမ်က္၀န္းေတြထဲမွာ အမုန္းရိပ္ေတြသူရွာမေတြ႕ဘူး....။
ဘာမွားသြားတာလဲ....။
ဒီလိုျဖစ္ရမွာ မဟုတ္ဘူးေလ....။

သတိ၀င္သြားတဲ့ ေရွာင္းက်န္႔က ရိေပၚကို တြန္းထုတ္တယ္...။

"မင္းဘာျပန္လာလုပ္တာလဲ..."

ရိေပၚက တြန္းထုတ္တဲ့ လက္ေတြကို ခ်ဳပ္ၿပီး ဖက္လိုက္တာေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္က ရိေပၚရင္ခြင္က်ယ္ထဲ ျမႇုပ္၀င္သြားတယ္...။

"ဝမ္ရိေပၚ....မင္းငါ့ကိုလႊတ္စမ္း...
မင္းနဲ႔ငါမဆိုင္ေတာ့ဘူးေလ...
ငါ့ကိုမထိနဲ႔ လႊတ္...."

သူကေတာ့ ရသေလာက္အားနဲ႔ ရိေပၚကို တြန္းထုတ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ရိေပၚက သူ႔ကိုလႊတ္မေပးဘဲ ပိုလို႔ေတာင္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္လာတယ္။

𝓐𝓼𝓹𝓱𝓸𝓭𝓮𝓵Where stories live. Discover now