ေဒါက္တာေရွာင္း အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္သြားတဲ့ဒီတစ္ပါတ္လုံး ရိေပၚကေတာ့ သိပ္ေပ်ာ္တာပဲ။ ေဒါက္တာေရွာင္းရဲ့အခ်ိန္တိုင္းကို တစ္ေယာက္တည္း အပိုင္စားရတယ္ေလ။
မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ သူ႔ကို လာႏွိုးတဲ့ ကိုကို့ဆီက ရတဲ့ ရွန္ပူနံ့နဲ႔ clive ေရေမႊးနံ့ပ်ံ႕ပ်ံ႕ေရာတဲ့ ကိုယ္သင္းနံ့ေလးနဲ႔အိပ္ရာက ထတယ္။
မ်က္ႏွာသစ္ရင္ ကိုကိုသြားတိုက္ေဆးထည့္ေပးထားတဲ့သြားတိုက္တံနဲ႔သြားတိုက္တယ္။ ကိုကိုစပ္ေပးထားတဲ့ေရေႏြးနဲ႔ ေရခ်ိဳးတယ္။ ကိုကိုေခါင္းသုတ္ေပးတာၿငိမ္ၿငိမ္ခံတယ္။ ကိုကိုထုတ္ေပးထားတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ ၀တ္တယ္။ ကိုကို့ကို နက္ခ္တိုင္ခ်ည္ခိုင္းတယ္။အေသအခ်ာ အာ႐ုံစိုက္ခ်ည္ေပးေနတဲ့ ကိုကို့နဖူးေလးကို နမ္းတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ သိပ္ခ်စ္ဖို့ေကာင္းတဲ့ လူသားေလးကိုေပြ႕ခ်ီၿပီး မနက္စာစားဖို့ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းတယ္။
ကိုကိုကိုယ္တိုင္လုပ္ေပးတဲ့ မနက္စာတိုင္းက အရသာရွိတယ္။ ဟိုတစ္ေန႔က ရိေပၚထျပင္ေပးတဲ့ မီးကၽြမ္းသြားတဲ့ေပါင္မုန္႔မီးကင္နဲ႔သၾကားေမ့သြားတဲ့ ဘလက္ေကာ္ဖီနဲ႔ေတာ့ တကယ္ကို အဆင့္အတန္း ကြာတယ္။
ရိေပၚ ေရွ႕ကပန္းကန္ထဲမွာ စီစီရီရီနဲ႔လွလွပပျပင္ဆင္ထားတဲ့ ဆန္းဒဝစ္ေတြကိုၾကည့္ရင္း ဟိုေန႔က သူ႔ရဲ့မီးကၽြမ္းေနတဲ့ေပါင္မုန္႔မီးကင္နဲ႔စိတ္ထဲယွဥ္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့...အင္း....မင္းသမီးေလးနဲ႔သူေတာင္းစားလိုပဲ။
သူဘယ္ေတာ့မွ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ မ၀င္ေတာ့ဘူး....။
ဆန္းဒဝစ္ကို ကိုက္ရင္း ေရွ႕မွာ ထိုင္ၿပီးမနက္စာစားေနတဲ့ ကိုကို့ကိုၾကည့္လိုက္တယ္။ ဒါ၂၈ႏွစ္တဲ့လား..။ ႏြားနို့ေသာက္ထားတာ ႏွုတ္ခမ္းေပၚကို ေပပြလို့...။
ရိေပၚ စားပြဲကိုေက်ာ္ၿပီး လွမ္းသုတ္ေပးေတာ့ ရိေပၚကို ႏြားနို့လာထည့္ေပးတဲ့ အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးမ်က္ႏွာက ျပဳံးစိစိျဖစ္သြားတယ္။
ရိေပၚ ဘာမွမဆန္းသလိုပဲ ျပန္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ ေန႔တိုင္းျမင္ေနၾကပဲကို အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးကခုထိ မရိုးေသးဘူးလား..။ အျမဲတမ္း ဒီလိုမ်က္ႏွာႀကီးျဖစ္သြားတာပဲ။
YOU ARE READING
𝓐𝓼𝓹𝓱𝓸𝓭𝓮𝓵
Fanfictionလူတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကိုဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ႏိုင္ပါသလဲ?? လူတစ်ယောက်ဟာ တစ်ခြားတစ်ယောက်ကိုဘယ်လောက်ထိချစ်နိုင်ပါသလဲ??
