Ben, yaralı her sazım
Bu gece yalnızım
Düşünüp durmuşum, senin olmuşum
Sen, hayalime giren
Uzaktan hep gülen
Parlak ve sönmeyen bir yıldız..
Can Bonomo - İyi ki Doğdun
~~~
Jongdae gözlerini açtığında bugün güzel bir gündü, bugün doğum güydü ve küçük sayesinde sevdiği en güzel gündü. Her sene on ikide iyi geceler hediye öpücüğünü verir, sabah kendisinden önce uyanır mükemel bir kahvaltı hazırlar ve tüm günüm beraber geçirirlerdi. O gün dün yanında en güzel günü sıfatını açık ara farkla kazanırdı. Yine bu hevesle yatağından kalktı ve önce Minseok'un odasına gitti. Yatağı derli topluydu, yine çoktan uyanmıştı. Keyifle aşağıya indi ama hiçbir yaşam belirtisi yoktu. Mutfağa ilerledi, tezgahın üzerindeki sandiviçe ve nota baktı.
"Günaydınn babacım, hani sana bu hafta Baekhyun ve çocuklarla kampa gideceğiz demiştim ya? Sabah kapıma dayandılar, sende çok güzel uyuyordun uyandırmak istemedim. Kendime sandiviç hazırlarken de, sana da hazırladım. Afiyet olsun, seni seviyorum."
Jongdae hayal kırıklığı ile iç çekti. Baekhyun gerçekten bugünü mü bulmuştu? Peki Minseok, hiçbir mi hatırlamamıştı bugünü? Hüzünle düşüncelerinde kaybolurken telefonuna gelen mesajla irkildi.
Baekhyun:
Günaydın yakışıklı, Minseok benimle. Sürekli arayıp çocuğu rahatsız etme, yarın aldığım gibi geri getireceğim.
*Fotoğraf*
Arabadan attıkları fotoğraf Jongdae'yi daha çok sinirlendirmiştir. Minseok gerçekten umursamamıştı bu defa. Sandiviçi bir köşeye itip, hızla hazırlanmaya çıktı. Belki işlerle uğraşmak kafasını dağıtırdı. Şirkete gitmeliydi.
~~~
"Gerçekten bütün yazılımlar bugüne mi kaldı?" Jongdae boşa boş Yixing'e baktı.
"Malesef, çünkü birileri günlerce şirkete uğramadı. Hatırlatayım dedim." Göz devirdi Yixing, o yokken şirketi idare etmek çok zordu.
"Bu şirketteki en iyi yazılımcı sensin Dae ve ben bu iş içinden diğerlerine güvenmiyorum." Sırıttı ve önündeki dosyalara döndü. O da hatırlamamıştı, işler o kadar yoğunduki kimse umursamamıştı. Ne Kyungsoo, ne Yixing.
"Yixing?"
"Sus ve o elindekini bu akşama yetiştir Jongdae. Az laf cok iş, bileğine kuvvet kardeşim." Dedi ve bir saniye bile dinlemedi Jongdae'yi. Jongdae çaresizce ofladı ve önüne döndü. Bugün'ün bir an önce bitmesini istiyordu.
~~~
Hava kararmak üzereyken Yixing ortadan kaybolmuştu ve Jobgdae işine iyice gömülmüştü. Bugünden nefret etmişti, doğum gününe ilk kez berbat geçiyordu, çalışarak. Gözlerini bilgisayardan birkaç saniye uzaklaştırdığında telefonuna gelen mesaj dikkatini çekti.
Küçüğüm♡;
*
Konum*
Jongdae şaşkınca telefona baktı. Minseok'un ormanın ortasından neden böyle bir şey gönderdiğini anlamaya çalışırken telefonu çaldı. Arayan Minseok'tu ve telaşla açtı.
"Bebeği...." Daha cümlesini bitiremeden Minseok ağlayarak konuşmaya başladı.
"B-baba sadece yürüyüş yapacaktım ama ormanda kayboldum. Kimseyi bulamıyorum, ulaşamıyorum, şarjım bitmek üzere. Lütfen beni bul." Öylesin içli ağlıyordu ki, bunun numara olduğuna düşünmek imkansızdı. Korkuyla ayaklandı, kalbine inecekti.
