FATE 2: DESTINY'S HEART - COMPLETED 2019

XXVIII: Darven & Darwin

NATAGPUAN ni Darven ang sarili sa rooftop ng Dolce Fate. May lalaking naka puti na nakatalikod sa kanya. Nakasandal ang mga braso nito sa railings habang nakatingin sa buwan.

Nalilito pa rin siya hanggang ngayon. Hindi niya sigurado kung siya ba talaga si Darven o siya si Darwin. Hindi niya alam. Hindi siya sigurado.

"Hello?" basag niya.

Lumingon ang lalaki, nagulat siya nang makitang kamukha niya ito. Para siyang nakaharap sa salamin. 'Yon ang naalala niyang anyo niya bago niya iwan si Alyce. Hindi niya alam kung saan siya napunta pagkatapos nun. Parang walang katapusang paglalakad hanggang sa mapunta nga siya sa Dolce Fate.

"Darven," nakangiting bati nito. "Halika, samahan mo ako rito."

Lumapit siya. "I'm really confused right now, sorry."

"You are what you are, Darven. Pangalan lang naman ang nag-iba sa'yo pero hindi kung ano ka."

"So I'm really a human being?"

Pareho silang nakasandal sa railings.

"Ayaw mo ba nun? Makakasama mo na si Alyce."

Mapait siyang ngumiti. "Would she still likes me when I'm no longer Darwin Fate? Would they still love me? What if, it would be different when it's already Darven? Paano kung ang boring ko pa lang tao?"

"You're just saying that because you haven't got your human memories back. Trust me, Darven. Pangalan mo lang ang naiba. Pero ang pagkatao mo ganoon pa rin kahit na naging Darwin Fate ka. Alam mo ba, nasa hinaba ng taon ko bilang love scheduler, ikaw na halos apat na taon pa lang ang sumobrang quota sa paglabag ng rules ng langit, Darven!"

Naitakip niya ang mga palad sa tenga nang kumulog nang malakas. Naku naman! Siya na naman may sala. Malay ba niya.

"Sorry naman," nag-peace sign siya. "Malay ko ba? Hindi naman yata ako pinanganak na heaven being."

Natawa ito. "See? You're mischievous than I am. More curious than I am. More kinder than I am. More passionate than I am. At mas makulit ka pa sa'kin. Ask our father when you wake up. Mas pinasakit mo ulo niya kaysa sa'kin."

"Parang ayoko na yatang bumalik. Mapaparusahan yata ako ng langit."

"You know why I did that?"

"Dahil sa mama ko."

"That part was erased in Darwin's memory. How did you know?"

"Naririnig ko sila End. I'm back in my real body, right?"

Totoo pala talagang kahit nasa coma ang isang tao, nakakarinig pa rin sila.

Natawa ito. "Kaya pala. It was not erased when I was still alive. Hindi ko alam kung bakit nawala 'yon nang lumipat ka sa katawan ko. Maybe it was His plan."

"Pero bakit kinailangan mong i-sakripisyo ang sarili mo para sa akin? Madami pang tao ang nangangailangan sa tulong mo. Okay lang naman sa'kin kahit na matapos na ang buhay ko. Hindi ko naman pinagsisihan ang pagsagip sa buhay ng batang 'yon."

"Nangako ako sa mama mo na aalagaan at babantayan kita. Sino sa tingin mo ang nagpa-aral sa'yo?"

Nanlaki ang mga mata niya. "Ikaw ang secret sponsor ko?"

"Money has no value for us but you need it. 'Yan ang rason kung bakit may mga business ako sa lupa. Lahat ng mga kinikita ko roon ay napupunta sa'yo."

Napangiti siya. "Salamat. Ang laki ng tulong mo talaga sa akin."

Natawa ito. "It really feels weird talking to myself."

"Ba't ba kasi magkamukha tayo?"

"Ayaw mo nun? Magkasing-gwapo tayo." Malakas na tumawa ito. "But kidding aside, take that face, seriously, Darven. It's a blessing to look like the son of destiny."